آرشیف

در زیر سنگ آسیا گندم صفت فتاده 
از ظلم روزگاران خورد و کلان اندخوی 

مردم ز جای گاهش آواره کرده ظالم 
چون مرغ بینواُی از آشیان اندخوی 

گوش ها شده مگر کر چشم ها شده مگر کور 
دولت چرا خبر‌ نیست از داستان اندخوی ؟

دشمن پی خرابیست هوشیار بایدت شد
از دست مده وطندار تو عز و‌ شان اندخوی 

ای مردم دلاور وی نسل قهرمانان 
مگزار به‌ چنگ دشمن هرگز عنان اندخوی 

دایم به امن باشی از آفت زمانه 
ای مردم شریف و ای مهربان اندخوی