آرشیف

گـوهـر آزاد انسـان را نمایـش می دهم

اخـتـیـار ذات آلی را گـزارش می دهـم

جبر ذهنی را که می بندد چشم عقل را

در جهان دانش آزمـوده کاهش می دهم

می زدایـم زنگ افکار عـقب افـتـاده را

پرده های مغزچرکین را پالش می دهم

از تـوهــم دور می ســازم نثل زنـده را

تشنگان را آب نـورآگین دانـش می دهم

بی سوادانی که درجهل مرکب مانده اند

نورچشم وکلک ناز خطّ وخوانش میدهم

ازعذاب دوزخ وحوربهشتی قصه هاست

عشق یارومهردل ها را سفارش می دهم

خشم وقهروترس یزدان را در دنیای دل

با محبت هـای انسـانی نـوازش می دهـم

عـالـم موجـود را بـا جـمله اسـرار نهـان

در فضای بیکران عشق گردش می دهم

خالق انسان و شیطان را با اصل وجـود

در یقینستان هست و بود سازش می دهم

در دل هستی شـده ذات انـرژی جـاودان

ثابت و سیار را همواره چرخش می دهم

زندگی درشکل و انواع فزون دارد نمود

نـام ایـن سـیـر تکامـل را زایـش می دهم

گره بگـشایی کـنـد دانش از اسـرار دهـر

من لگام عقل وآزمون را بکوشش میدهم

حرکت و جنبش ندارد هیچ پایان و قرار

درسکونستان سروپا را به پویش می دهم

از ریـاضی راز دنـیـا را تقـاضا می کنم

چینش ارقام را در دست سنجش می دهم

کـیمـیا را یار فیـزیک کـوانتـوم می کـنم

بندهـای بسته را هـردم گشـایش می دهم

هستی و انسان و موجودات را گـویم ثنا

در تقـابـل و تعادل هـا سـتایـش می دهـم

در زمین و آسـمان دل گشایـم بال و پـر

مرغ رویارا دراوج عشق پرّش می دهم

خالق احساس و فکرو سوژه مغز ما بُوَد

حاصل آن را به کارجسم وگویش میدهم

در فـضای بیکـران حرکـت نـورون هـا

باور و انـدیـشه و اخبار رویش می دهم

پند از تاریـخ می گیرم در حال زنـده ام

چهـرۀ آیـنـده را بـا آن جـلایـش می دهم

داستان هـستی و انسـان نگنجد در کتاب

تازه تازه قصه هایی درسرایش می دهم

سرنوشت نسل انسان را زنو باید نوشت

بینش اوراق اوهام را به سـوزش میدهم

گـنـبـد کاشـانـۀ انسـانـیـت را بـر زمـیـن

از بـر عاطفه و احساس پوشش می دهم

سـنگدلان بـی مـروت را در دنـیــای دل

با لطـافـت هـای انسـانی نـرمش می دهم

می کنم روشنگری تا لحظه های واپسین

چشم کـوران ز طیف نـور بینش می دهم

آن چـه دارم می کنم قـربـان یار مهربان

باور عشق و وفا را بس ارزش می دهم

10/5/2022

رسول پویان