آرشیف

بسم الله الرحمن الرحیم
انماالمومنون اخوتۀٌ فاصلحو بین اخویکم – (سوره حجرات آیه 10).
هرآیینه مومنان باهم برادرند شما در بین برادران خود صلح نمایید.

بعد ازینکه محترم صلاح الدین ربانی فرزند ارشد شهید صلح و محترم محمد معصوم استانکزی از رده های بلند رهبری شورای عالی صلح به وزارت خانه های خارجه و دفاع ملی معرفی شدند، شورای عالی صلح توسط سرپرست اداره میشد و درین اواخر خوشبختانه یک ترکیب ملی از شخصیت های بزرگ و توانا را در راس این برنامه ی ملی و اسلامی – رهبری حکومت وحدت ملی گماشته است که خوب است قبل از بحث و نقد نظر برایشان این کرسی را تبریک گفته و در راستای تامین صلح و آوردن وحدت و یکپارچکی در کشور توفیقات مزید را از بارگاه الله بی نیاز برای آنها تمنا نماییم. 
صلح، امریست اسلامی، پدیده ییست دینی و اصلیست ضروری برای هر فرد و جامعه ی از اجتماع بشری. صلح و جنگ ویا آشتی و درگیری دو اصل مهم و در ضمن متضاد باهم اند که هیچ فرد و اجتماعی وجود ندارد که یکی ازین اصول را تجربه نکرده باشد و در صلح و صفا و آسایش زندگی نماید. نفس تولد انسان هم خوشی دارد و هم غم. خوشی به این معنا که خداوند بهتری موهبت و هدیه ی خویش را برای خانواده ی تقدیم میدارد و بُعد غم آن نیز خداناخواسته به عدم تربیت صالح و سالم طفل یا کودک برمیگردد. اگر انسان از بدو تولد در زیر چتر درستِ تربیت والدین، مربی،  محیط مکتب و دیگر اماکین تحصیلی و تعمیلی قرار گیرد، تمام عمرش به آسایش و خوشی توام است و اگر بالعکس تربیت شود یعنی ناصلح و نااهل، هم برای خانواده و هم برای جامعه، غم و پدیده ی مطلوبِ نیست و باعث بروز انحرافات در جامعه میگردد. 
ازینکه افغانستان کشوریست غلتیده به جنگ و دمیده به نفاق، خوب است که دریچه ی به نام "صلح" به روی تمام اتباع میهن به خصوص گروه های درگیر به جنگ، باز و گشوده باشد. بعد از تصمیمات و سفارشات جرگه مشورتی صلح که همه اعضای اشتراک کننده بالای ایجاد شورای عالی صلح نقطه ی توافق گذاشتند و بالاخره در ماه میزان 1389 نهادی به نام "شورای عالی صلح" تاسیس گردید و برنامه ی زیر نام "برنامه صلح، مصالحه ملی و بازگشت به زندگی مسالمت آمیز" از صوی مجامع بین المللی مورد حمایت قرار گرفت و این نهاد توانست که حداقل در مدت پنج سال گذشته تمام همکاران و کارمندان خویش را از سطح مرکز و ولایات به طور درست و صحیح به مزایای صلح و همدیگرپذیری آماده ساخته و در راستای اعمار صلح دوره های آموزشی را برای تمام شان دایر و برای اجتماعات و مردم ولایات ذهنیت سازی خوبی را در راستای صلح ساختاری ایجاد کرده است. علاوه براین، عده ی کثیر از مخالفین دست از خصومت و درگیری کشیده و به صف صلح پیوستند و همچنین منازعات زیادی را در سطح ولایات حل و فصل نموده است که حتمن در بایگانی های (آرشیف) این نهاد موجود و انباشته است. 
در کنار این فعالیت ها و زیرساختها، شورای عالی صلح نیز تلفات و صدمات زیاد را متقبل شده است. شهید استاد پروفیسور برهان الدین ربانی رییس جمهور اسبق کشور و نخستین رییس شورای عالی صلح درین راستا قربانی صلح شدند که ملقب به نخستین "شهید صلح" در کشور مسما گردیده است. در سطح ولایات و مرکز اعضای کمیته های ولایتی صلح و افرادی پیوست شده به صلح نیز مورد حملات دشمنان دژخیم صورت گرفته و جان های شیرین خویش را از دست داده اند. برای همه شهدای راه آزادی و صلح، جنت فردوس نصیب و برای بازماندگان شان صبر جمیل را از بارگاه الله بی نیاز استدعا دارم. قال انا لله و انا الیه راجعون. 
شوربختانه، در کشور کثیر القومی مثل افغانستان بهتان، تهمت، منفی بافی و حتا تحلیل های قبل از وقت برای همه یک فرهنگ و عنعنه شده است. محترم پیر سید احمد گیلانی، محترم عبدالکریم خلیلی، محترم حبیبه سهرابی، محترم عبدالکریم خدام، و ……. ازجریان ها و طوایف مختلف به اساس مصلحت های ملی به این شورا معرفی شده اند تا بتوانند بادرنظرداشت استراتژی ها و برنامه های مرتبه ی صلح، این نهاد را به طرف صلح و آشتی سوق داده و نتایج مطلوب و مثمر را برای ملت و مردم افغانستان به نمایش بگذارند. 
کشوری که بیشتر از چهار دهه جنگ، بدبختی و خودکشی را تجربه کرده باشد، مهال است که صلح پایدار در آن به این زودی تراشیده شود. حداقل موجودیت نهادی به نام صلح ویا مجتمعِ مسما به صلح درین کشور به طور دوامدار باقی بماند که زیربناهای انسال آینده، صلح آمیز و مثبت تربیت گردند. اگر قرار باشد که ما، با طالبان صلح نماییم و بعد از آن درب صلح را بروی نسل آینده بسته کنیم که راه حل نیست ویا اینکه به پدیده ی به نام داعش، القاعده و دیگر گروه های متخاصم صلح و مسالمت نماییم و این نهاد را از ریشه و بُن برکنیم، باز هم راه حل و طریقه ی منطقیِ نیست. 
از دیدگاه من، صلح باید یک مکتب شود برای تمام دانشجویان و دانش آموزان چه به سطح مکاتب و چه به سطح دانشگاه ها و دیگر اماکین اکادمیک و علمی "اعم از نظامی و ملکی". کتب و مضامین اساسی و بنیادی باید در نصاب تعلیمی معارف و تحصیلات عالی توسط قانون گنجانیده شود و به شکل درست و اساسی آن به وسیله ی مدرسین و مربیان کارکشته و تحصیلکرده برای تمام شاگردان و متربیان به سطوح مختلف تدریس گردد. 

سربلند باد اسلام، زنده باد افغانستان، پاینده باد صلح و صالح باد انسانیت. 

با مهر و درود
غلام رسول مبین، 
غور، چغچران
08 حوت 1394