آرشیف

دراین روزهابعد ازسکوت طولانی وملاحظه کاری متداوم جناب ریس جمهورطی اجلاس مشترک قوای ثلاثهءکشور اعلام داشت که باتخطی وعدول ازقوانین،مصلحت اندیشی جدابه مبارزه برخواسته است،این تصمیم جدید خویش را درپیشگاه قوای ثلاثه با عزم وجزم زایدالوصف ابرازنمود،دراین باره به صراحت اعلام داشت،که دیگرمصلحت اندیشی نخواهدکرد،وازقوانین کشورمنجمله قانون اساسی افغانستان حراست خواهد نمود،کارکه درمراسم سوگند وتحلیف ریاست جمهوری مطابق قانون اساسی صورت میگیرد! سه سال قبل همه به یاد دارند که ریس جمهور طی نشست با زنان به خاطر روز همبستگی زن با انتقاد تند زنان در حصه مصلحت اندیشی های دولت مواجه گشت ،فورا با احساسات وتند خوی زاید الوصف در آن جلسه در باره ان انتقاد ها ابراز نظرنموده گفتند "من مصلحت اندیش هستم ودر آینده هم چنین خواهم بود"زنان منتقد با سکوت و خاموشی ناظر ابراز نظر رهبر دولت بودند .حال بعد از گذشت ده سال ریس جمهور چه گونه یک باره در صف منتقدین خود قرار گرفته و جهت مبارزه با فساد، مصلحت اندیشی ها و قاچاق مواد مخدر ابراز تمایل نموده است.اگر صاف و ساده به قضایا و حوادث جریانات کشور نظر اندازی گردد بن بست سیاسی فقر اقتصادی هرج ومرج اجتماعی نتیجه اهمال کاری اداره موجود بوده ،که حرکت جامعه را با بن بست مواجه ساخته وبحران فزاینده ناشی از این ندانم کاری ها است که حال شاه و گدا به ان معترف اند .
"در کشور های بر بستر فلاکت نمی شود توسعه را به مثابه آزادی و دموکراسی در نظر گرفت از انسان های گرسنه وفقیر که امید به زنده گی که این خود یکی از شاخص های توسعه انسانی میباشد را فاقد استند نمیتوان انتظارداشت که اگاهانه در حیات سیاسی شرکت ودمکراسی را ارج بدارند"1
ما که دو دور انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی را پشت سر گذشتانده ایم ثمره این انتخابات به چه ارمغان وتضمین جهت بقاء آزادی و دمکراسی منتج گشته است ؟.در عمل یاس ناامیدی ،نا امنی جنگ ویرانگری عدم اطمینان و اعتماد جزلاینفک زنده گی ما گردید.دمکراسی وآزادی شعار های است که مافیای بین المللی در بخش ها اقتصادی اجتماعی وسیاسی اداره امور کشور را تصاحب نموده وازاین آزادی ودمکراسی استفاده ابزاری مینماید،فعلا به گفته محقیقین 35 فیصد مردم زیر خط فقر زنده گی مینمایند وطبقه متوسط که علم بردار حقیقی دمکراسی وآزادی در کشور های دموکراتیک اند در لجن زار نابودی دست پا میزنند و در حالت تبدیلی به فقرا استند.دهقانان و کارگران به تدریج به گدا ها مبدل شده در حالت اظمحلا کامل قرار دارند،فقط مشت چپاول گران و غارت گران ؛دزدان چراغ به دست همه دار وندار جامعه را به یغما برده دمکراسی ؛حقوق بشر ؛آزادی بیان و عدالت اجتماعی رابه مسخره گرفته وبه ریش همه کسان که داد از عدالت و حقوق انسانی میزنند میخندند، و پول های مردم افغانستان وجامعه جهانی را به شکل علنی دست برد زده به بانک های خارج انتقال میدهند .
"فقرا دمکراسی را ارج نمی دهند و برای آن ایثارنمیکنند چراکه جامعه را که فقر اقتصادی در ان گسترده است نمی توان آن را یک جامعه زنده قلمداد کرد"2
فقر وتنگدستی احتیاج به لقمه نان مردم را به آن واداشته است خودیکی مسبب ویرانی بحران اجتماعی گردند، مردم درگرو سود سرمایه، زور رای خویش را به متاع ارزان به فروش میرسانند ، شکل غیر مستقیم قطاالطریقان و چپاول گران را تقویه میدارند و به شعار های روشنفکرانه اعتنا ننموده و به آن گفته ها خیره خیره مینگرند!
کمسیون انتخابات ؛قوای امنیتی ناظرین داخلی و خارجی در اثنا ی انتخابات تخطی ها و تقلب ها را عملا مشاهده نموده، به اصطلاح دود از دماغ میکشند و جرات ابراز نظر را ندارند .
دولت موجودی است محصول این ساختار ها؛چه گونه بعد از دوره طولانی سکوت و خاموشی یک باره در فکر مبارزه وتغیر گردیده، راه اصلاحات را پیش گرفته است ؟
و در این راه میخواهد گام بردارد"محال است وجنون……"
ایا ریس جمهور با اراده قوی از همین حالا درمدت قلیل که در اختیار دارد اطرافیان و مصلحت اندیشان تحمیلی را به دور افگنده وبه حیث یک مسولیت تاریخی بعد از یک انتخابات شفاف ودمکراتیک قدرت را به ریس جمهورمابعد خویش تسلیم خواهد نمود؟ واقعا نمیتوان چنین انتظاراز این اداره داشت ،ازنشست قوای ثلاثه کشور روز ها سپری گردیده وهمه در پیش گاه مردم افغانستان اعتراف به فساد و بحران نموده اند چه گونه اقدامات اصلاحی را پیش خواهند برد که این شعارها ترفند و سراب بیش نیست.
 

1 سیاست خارجی امریکا بعد از 11 سیپتامبردوکتور حسین دهشیار صفحه 45 
2 سیاست خارجی امریکا بعد از 11 سیپتامبردوکتور حسین دهشیار صفحه 46