آرشیف

شـرم بر آنان که گرگان را چوپان می کنند

قـاتـلان را حافـظ سـرهـای انـسان می کنند

دخـتران را می کـشانـنـد زیـر تـیـغ طالبان

انتحـاری را بــرای خـانــه دربـان می کنند

با هزاران شیوه بـر طالـب میدان می دهـند

تیغ خونین را بـه جـان خلـق بـرّان می کنند

پوست میش برچهرۀ گرگان وحشی میکشند

شاخ دیـوان را بـه زیر گیس پنهان می کنند

بـا تـروریسـتـان آدمخــوار پیمان بـسته انـد

لیک با مردم همیشه نقـض پـیـمان می کنند

ساطور قـصاب را بـر دسـت جـلادان دهند

گوشت انسان را برای خود ارزان می کنند

جای گوشـت بره و تکـشاد ایـن سـنگیندلان

نو جـوانان را در آتش زنـده بریان می کنند

طفل مظلوم را به پیش چشم مادر می کُشند

چشم احساس و عواطف را گریان می کنند

عشق رادرمسلخ قدرت به چنگک می زنند

در دل عــشـاق نـیـش کـنـد پـیـکان می کنند

خُـردسالان را طالـب می کند با زور نکاح

مادران زار و گریان را بـه زندان می کنند

اضطـراب و تـرس آوردنـد در ذهـن بـشـر

نسل انسان را به هررنگی پریشان می کنند

جنگ وبحران را بصد نیرنگ دامن میزنند

هـر کجـا آرامـشـی بـیـنـنـد ویـران می کنند

در رسـانـه حرف از دیمـوکـراسی می زنند

در عـمل تـیـغ سـتـم آلـوده عـریـان می کنند

نیست پـروایی دیگـر از نقض حـقـوق بشر

کار و بار جـانیان را خـوب آسـان می کنند

عشق و ارمـان و محبت در جهان تازه باز

ایـن شـب تاریک دنیا را چراغـان می کنند

بـاغ دل را محـفــل پـیــمـانـه و بلـبــل کنید

مطرب ومی زندگانی راگل افشان می کنند

14/10/2022

رسول پویان