آرشیف

طالب گروهی است که غیر از خودش به هیچ گروه، فرد، قشر و متنفذ دیگر اهمیت نمی‌دهد و احترام نمی‌گذارد. طالب در قدم نخست قوماندان‌های جهادی، بزرگان و اربابان محل و افرادی را که در جامعه دارای نفوذ و احترام و جایگاه هستند یا می کشد یا به اندازه‌ای بی‌ارزش و بی‌احترام می‌کند که مرگ‌ را بر زندگی ترجیح بدهد. مثال‌های بسیار روشن هست که حتا به خانهٔ قبر اش هم دست می‌زند.
در نظام طالب غیر از قانون خودش، دیگر قانونی قابل اجرا نیست و غیر از حرف خودش حرف دیگری شنیده نمی‌شود. غیر از حقی خودش، هیچ کس حقی ندارد و حق بلند کردن صدا هم ندارد. غیر از سبک خودش حتا کسی حق گذاشتن موی خود را نیز ندارد. در نظام طالب هر چه، طالب بی‌سواد گفت، باید انجام بدهیم و هر چه کرد باید خاموش باشیم. مردم باید مثل برده زندگی نمایند. بنابراین، بزرگانی که امروز از جایگاه، عزت، مقام، قدرت، پول و همه چیز بر خورددار هستند باید بدانند و مردم را بسیج کنند و از نظام دفاع نمایند. اگر چه می‌دانیم کاستی، کمبودی و مشکلات در همین نظام زیاد است که اگر رهبران به اصلاح و تغییر فکر نکنند بقای نظام تنها با جنگ هم ممکن نیست، ولی حالا جز حمایت از دولت، بخاطر عزت، آبرو و بقای خودمان و کشور و مردم، راه دیگری نیست.
با آمدن طالب اگرچه تمام زیربناهای اقتصاد و پیشرفت نابود می‌شود و دیگر کار و شغل و مصروفیتی وجود ندارد و این به ضرر مردم است، اما بزرگان و متنفذان قربانی نخستین هستند و بدانند که با پت گرفتن چشم خود، از دید شکاری نجات نمی‌یابند.