آرشیف

نـوجوان تیره دل پیـر ز کار افـتاده اسـت
پیراگرروشن بود چون تازه برنا می شود

گـره هـای کـور ذهــن آدمی گـر وا شـود
بیکران طول وزحد بگذشته پهنا می شود

دامـن خشک زمین از بـرکـت کار بـشـر
همچوروی گلرخان زیبا و رعنا می شود

حرکت ذهن بشر در عرصۀ کار و عمل
در کتاب زنـدگی مفهـوم و معنا می شود

کـودک افکار ما در کـوره هـای آزمـون
ماهـر و آزمــوده و اسـتاد دانـا می شـود

نـور دل از بـادۀ انگـور می گـیرد سـفال
تا رفـیـق جام جـم در بـزم مینا می شـود

شاخ وحشی نیش زهرآگین در دل میزند
چون به بـزم مطربان آیـد سُرنا می شود

می کند گفـتار و پندار و عمـل را نیکفام
بعد ازان صورتگرارژنگ مانا می شود

می خورد شیر خرد ازسینه اطفال وطن
تا که بیرونی و فـارابی و سـینا می شود

گـر بتابد در دل انسـان نـور شمس حـق
نـو جـوان بلــخ روزی مـولانـا می شود