آرشیف

آیا حاکمان و زمام داران مسلمان از نظر اسلام و شریعت اسلامی حق دارند تا ناکامی خود را در انجام وظایف و مسئولیت های شان در اشاره و استناد به آیات قرآن و احادیث نبوی توجیه کنند؟
حکم اسلام در مورد افراد و گروه های که از آدرس اسلام و به بهانۀ حاکمیت اسلام و اجرای احکام خداوند، مرتکب جنایات کشتار مردم بیگناه و مظلوم اعم از کودکان و زنان مسلمان در دارالاسلام و سرزمین مسلمانان می شوند، چیست؟
اسدالله عمرخیل والی قندوز دیروز(23 میزان 1395)در مصاحبه با خبرنگار تلویزیون آریانا گفت:«مرگه فرمانش(فرمان مرگ) از طرف پروردگار صادر می شود و این به مرمی تعلق ندارد. ما مسلمان هستیم هر وقتی که فرمان پرودرگار صادر شد اگر در صندوق آهنی هم باشیم می میریم. کسی که کُشته می شود فرمان از طرف الله صادر شده است. در غیر فرمان الله نه توپ، نه تانگ و نه طیاره کسی را کشته می تواند.»
مسلماً اشاره و استناد والی قندوز در این اظهارات به آیه 78 سوره نساء بر می گردد: أَيْنَمَا تَكُونُواْ يُدْرِككُّمُ الْمَوْتُ وَلَوْ كُنتُمْ فِي بُرُوجٍ مُّشَيَّدَةٍ(هر کجا که باشید شما را مرگ در می یابد هر چند در برج های آهنین و سخت قرار داشته باشید.) 
 ملاعمر رهبر گروه طالبان در شامگاه ششم میزان 1378(28 سپتمبر1999) در پاسخ به این پرسش خبرنگار بخش پشتوی رادیو بی بی سی که پرسید: در سه سال حکومت طالبان اوضاع اقتصادی مردم به شدت رو به خرابی نهاده است، شما در بهبود وضع اقتصادی چه برنامه و تدابیری روی دست دارید؟، با لحن خشن پاسخ داد:«دا دخلکو کارندي. دا دخداي کار دي. . . .  ( اين کار مردم نيست. کار خدا ونداست. به کسيکه بخواهد زياد ميدهد و به کسيکه بخواهد کم ميدهد. در بسيار ملک ها وضع اقتصاد خراب است.)»
روشن است که اشاره و استناد رهبر طالبان در این پاسخ  به آیاتی از قرآن در مورد رزق و روزی بر می گردد: إن‌ّ ربّك یبسط الرّزق‌َ لِمَن یشأ و یقدر إنّه كان بِعبادِه خبیراً بصیراً(سور اسراء ایه 30) (همانا پروردگار تو، روزی را برای هر کس که بخواهد توسعه می دهد و برای هر کس که بخواهد تنگ می گرداند و البته خداوند همیشه به حال بندگان خود آگاه و بینا است.)
عبدرب الرسول سیاف از رهبران معروف جهاد و مجاهدین  رهبر حزب دعوت اسلامی افغانستان سال گذشته در تالار لویه جرگه روز تجلیل از هفتۀ شهید گفت:«انتحار کردن حرام است  و کسانی که این کار را انجام میدهند در حقیقت با خدا و رسول او می جنگند. قرآن حکم می کند که چنین افرادی را با زجر بکشید، به دار بزنید و از روی زمین محوشان کنید. چرا مفتی هایی که برای حملات انتحاری و انفجاری طالبان، مشروعیت دینی میتراشند، خود بمب به کمر نمی بندند و انتحار نمی کنند؟……»
اما گلب دین حکمتیار رهبر حزب اسلامی که توافقنامۀ صلح را با  رئیس جمهور غنی از راه دور امضاء کرد، در بیانیۀ ضبط شدۀ خود از این راه دور از رئیس جمهور خواست تا در جهت صلح با طالبان قبل از همه، تمام زندانی های طالبان را بدون قید و شرط  رها کند. و امین کریم نمایندۀ وی در مذاکرات صلح با دولت در مصاحبه با تلویزیون خورشید در شهر کابل، حملات انتحاری حزب اسلامی را در شاه شهید و میدان هوایی در سالهای قبل، حملات استشهادی خواند و تلفات مردم بیگناه را در این حملات ادعای دروغ و فوتو شاپ شده گفت. او که در دارلکفر فرانسه اقامت دارد و نه تنها اقامت که، شهروند این دارلکفر است در پاسخ به این پرسش خبرنگار که اگر انتحار،  استشهاد و برای اسلام و رضای خداوند است، چرا او تا حالا خودش عملیات استشهادی انجام نداده، گفت: در یک جهاد و مبارزه، افراد وظایف مختلف دارند.
آنچه که در این همه توجیه و تناقض مشاهده می شود، استفادۀ ابزاری از اسلام در جهت رفتار و عملکردی که افراد خود مسئول و پاسخگوی آن هستند همراه با تظاهر و ریاکاری است. به همان حدی که مردم، زجر و مظلومیت این استفادۀ ابزاری از اسلام را می کَشند و قربانی رفتار ریاکارانه می شوند، اسلام نیز گرفتار این مظلومیت است. سوال اصلی این است که چگونه می توان، هم مسلمانان، و هم اسلام را از این مظلومیت بیرون کرد و مانع ابزاری شدن دین خدا شد؟