آرشیف

به آرامی رمد آهـوی ناز از پیش چشم دل
مگر چون زلف پیچانش گذارم حلقۀ دامی

بخوانم شعرچشم مستِ مستی برلب جویی
به هنگام غـروبی زیـر چتر گاوگم شـامی

سرودعشق ومستی برلب پرخنده می زیبد
کنارم گر نشیند سرکشم از شهد لب جامی

هرآنچه ازدهانش میبرآید ناز و شیرینست
چه توصیفی کند چه سرزند با تیغ دشنامی

اگر باشد موافق کس نمی بیند به هردو دل
بـرای دوســتـی و آشــنـایـی هـیـچ ابهـامی

پر پرواز ما را گر کـرونـا بسته با زنجیر
به بـال بـاد می بـنــدم بـرای یـار پـیـغامی

نظربازی و بی باکی بهم گر همنوا گردند
لب ازلب بوسه ها چیند ودل پیداکند کامی

اگر عشق ومحبت بر مراد دل کند پرواز
نشیند باز طالـع عـاقـبت بـر شــانـۀ بـامی

دل آزرده می سـوزد مـیان کورۀ هجـران
انیس ومونس دل کی شود یارب دلارامی

کـشـیدم انتظار بـس فـراوان تـا که بنشینم
کنار یار جانی با حیات خوش سرانجامی

ز دنیای مجازی آرزوی دل نشـد حاصل
در امـواج خیالی هـرقـدر بگـذشت ایامی

اگر بـر دامن دل قصـر رویایی کند بـرپا
نـمــانـد در دل آزردۀ مـن هـیــچ ارمـانی

سپهر همزبانی، هـمدلی وعـشق می بارد
به باغ دلگشای زندگی هر لحظه و گامی

به رقص آردروان واژگان رادردل تاریخ
ز ژرفـای تمـدن نغـمه هـای پر ز الهامی