آرشیف

در بحث قبلی به جنبه های عملی اما کمتر فلسفی به مسأله خشونت بویژه اعدام در جوامع انسانی اشاره نمودیم وآنرا یک جنایت عریان برضد کرامت انسان خواندیم  اکنون می خواهم با توجه به وجوه مشترک مذهبی دو جریان حاکم بر مقدرات و سرنوشت جوامع بشر بویژه کشورهای اسلامی ( افراطی های تشیع و متحجران تسنن )  که عمدتأ دردشتهاوکوه پایه های ازمشرق زمین به سرمیبرند وکرامت  انسان با فتوا های مذهبی آنها ذبح شرعی میشود درپرتو اصول روشن وبسیار واضِح فلسفی  ثابت کنم که  این فتوا ها مجوز جنایت علیه بشریت است که با روح وفلسفه اصلی دین بویژه دین مقدس اسلام نه تنها ارتباطی ندارد بلکه اساسأ یکی ازعوامل ظهورانبیأ و پیامبران اولوالعزمی که درمسیرتکاملی تاریخ بر بستر خلافت حضوریافته اند پاسداری ازچنین وقاروکرامت انسانی بوده است که با مجوز شرعی و بصورت رسمی پامال میگردید وبا دریغ و درد که تا هنوزهم داستانهای غم انگیزی ازآن از گوشه ، گوشه جهان بشری  شنیده میشوند .
 

ادامه مطلب در اینجا