آرشیف

شامگاه ششم جدی 1358 /27 دسمبر1979، شب با تاریکی و سردی در شهر کابل آغاز شده بود. در شروع آن شب تاریک صدای بزرگ انفجار، کابل را لرزاند. بعداً گفته شد که آن انفجار در دفتر مرکزی مخابرات کابل رخ داد که از سوی قوای روسی یا شاید ماموران کی جی بی انجام یافته بود. پس از آن برق در شهر کابل خاموش شد و شهر در تاریکی کامل فرو رفت. دقایق بعد انفجارات پیهم در سمت جنوبی شهر و در دامن تپه های این منطقه آغاز گردید.

در خوابگاه مرکزی دانشگاه کابل که محصلین از خاموشی برق و صدای پیهم انفجار سراسیمه شده بودند اکثراً در اتاق های که پنجره های شان رو به جنوب بود گردهم می آمدند تا روشنی انفجارها را در تپۀ تاج بیک در جنوب شهر مشاهده کنند. تنها روشنی این انفجارات پیهم بود که گاهی شهر و به خصوص ساختمان های رو به جنوب را روشن می کرد. صدای گردش هواپیماهای باربری نظامی که از روزهای قبل بلاانقطاع در کابل بگوش میرسید، همچنان در آن شب شنیده می شد.

خاموشی برق که نشرات تلویزیون دولتی را از خوابگاه قطع کرد، محصلین را بسوی شنیدن برنامه های رادیو برد. وقتی رادیو را روشن کردیم، برنامه های عادی داشت؛ گویی که هیچ گپی در شهر کابل نیست و گوش هایش هیچ صدایی از انفجار را نمی شنود و تاریکی مطلق شهر را در آن شامگاه سرد و تاریک نمی بیند.  از حفیظ الله امین به عنوان منشی عمومی حزب دموکراتیک خلق و رئیس شورای انقلابی جمهوری دموکراتیک افغانستان نام میبرد و اخبار ارسالی خبرگزاری دولتی باختر را نشر میکرد. اما نشرات رادیو دیر دوام نیافت. نا گهان نشرات رادیو افغانستان قطع شد و اندکی بعد نزدیک به فرکانس این رادیو از یک فرکانس رادیوی خارجی(احتمالاً رادیو تاشکند) صدای ببرک کارمل شنیده شد که به عنوان منشی عمومی حزب واحد دمکراتیک خلق افغانستان و رئیس شورای انقلابی جمهوری دموکراتیک افغانستان از سرنگونی حکومت حفیظ الله امین سخن گفت:

«سقوط مرگبار و واژگون شدن رژیم فاشیستی حفیظ الله امین این جاسوس سفاک امپریالیزم امریکا و دیکتاتور جبار و عوام فریب را، بشما ……..  شاد باش می گویم.»

اما سیزده سال بعد ببرک کارمل خود را قربانی جنگ سرد خواند و به حامد علمی خبرنگار رادیو بی.بی.سی گفت:

«نه تنها تو بلکه تمام خبرنگاران و ژورنالیستان در برابر من جفای بزرگ را مرتکب شده اید. طوریکه من اضافه از چهارسال در شوروی و چکسلواکیا زندانی بودم ولی هیچ خبرنگار دربارۀ من گزارشی به نشر نرسانید. خصوصاً ژورنالیستانی مانند شما که خود را افغان می گویید باید از روس ها می پرسیدید که رئیس جمهور ما کجاست و چرا به شوروی برده شده است؟ ……… من از روز اول مخالف آمدن شوروی ها به کشورم بودم ولی ما قربانی جنگ سرد شدیم.»( سفرها و خاطره ها

ادامه مطلب در اینجا