آرشیف

اين قوم راست قــامت كج بين مستبد
تا برعروج خويش فروجست مرده است

چندانكه گشت فــربه و والا به كالبد
در قعر خشم و ذايقة پست مرده است 

فيل نمد به يال و دم پشـم، شيـر بود
باد و بروت موش شنيدست مرده است

تا قطـر انبسـاط نمو كـرد قـرن و ليك
مقهـور وزن خود ورم آبست مرده است

با شاخسـار كاج چه سـازد دعـاي نور
اين باغ در تمامت و پابست مرده است 

اي جــزم بارگـي، نفسي نيــز نيست شو
هر مشربي كه هيچ نمردست، مرده است