آرشیف

؟

در توافقنامه حکومت وحدت ملی یکی از پیش شرط های آن ایجاد کمیسیون اصلاح نظام انتخاباتی بود تا کمیسیون انتخابات را از حالت گوسفندی به حالت انسانی تغییر بدهد. اما شوربختانه از عمر حکومت وحدت ملی مدت یک سال و اندی می گذرد بازهم از عملی شدن پیش شرط های این توافقنامه خبری در دست نیست.
دقیقاً انتظار ملت این بود تا شریکان حکومت وحدت ملی مطابق به مواد این توافقنامه عمل نموده و بستری را برای تغییر نظام محیا بسازند تا در آن احزاب سیاسی بتواند جایگاه خود را در داخل نظام باز کند.
جای شکی باقی نیست که آقای غنی هرگز در پی بسترسازی که بتواند از قدرت مطلقه آن بکاهد نخواهد بود؛ درحالیکه یکی از پیش شرط های توافقنامه حکومت وحدت ملی برای رسیدن به تدویر لوی جرگه و تعدیل قانون اساسی، ایجاد کمیسیون اصلاح نظام انتخاباتی بود که از این طریق بتواند اداره فاسد وآلوده ی کمیسیون انتخابات را از وجود فساد پاک کند، در تعقیب آن انتخابات پارلمانی و هم انتخابات شورای ولسوالی ها را دایر نماید تا زمینه حضور نماینده های واقعی مردم از ولایات و ولسوالی محیا شده آنها بتوانند در لوی جرگه توافق نامه حکومت وحدت ملی حضور پیدا کنند تا از این طریق تعدیل قانون اساسی، اساساً و مشروعاً به گونه دموکراتیک صورت بگیرد و آقای عبدالله هم از این قدرت خیالی به قدرت واقعی اش برسد.
اما بدبختانه تاحال بهانه های زیادی برای غنی موجود است که دال برعدم تدویر لوی جرگه در همان معیاد معین اش می کند، به تاخیر اندازی کار کمیسیون اصلاح نظام انتخاباتی تا دو ماه دیگر یعنی تا آخر قوس، دایر نشدن انتخابات پارلمانی و ولسوالی ها به موقع، نگهداشتن وضعیت امنیتی به یک میزانی که خودی مردم حاضر به برگزاری انتخابات و تدویر لوی جرگه نشوند و ده ها موارد دیگر همه دال بر این دارد که غنی آمده ی دادن چوکی مشروع و قانونی به عبدالله نیست. انتظار می رود جناب آقای عبدالله از همین حالا بر تصاحب حق قانونی اش کمر به بندد در غیر آن به همین روال بی صلاحیت باقی خواهد ماند. غنی با سیاست های مدبرانه اش با گذشت هر روز از پایه های مردمی آن می کاهد و غنی تا بحال با همان شالوده های فکری اش توانسته است که بیشترین باندهای سیاسی را که در اوایل نسبتاً به عبدالله نزدیک بودند بسوی خود بکشاند و این خود ضربه ی محکمی بر نقش رهبری عبدالله منحیث یک لینگ از این معادله بوده و هرقدر در عملی شدن پیش شرط ها تاخیر شود دقیقا عبدالله به همان اندازه فرصت های زیادی را از دست می دهد، زیرا در اوایل اکثر از نخبه گان از شکل گیری حکومت وحدت برمبنای توافقنامه ی که مردم را به تمرکز زدای امیدوار می ساخت خوشبین بودند زیرا این تگ روی ها و خود کامگی های یک تیم و یک گروه که در طول تاریخ مراجع تصمیم گیری بدست آنها بوده مردم را خسته ساخته است. اما برعکس حالا وقتی می بینند غنی کم کم ازعملی شدن این تعهد شانه خیلی می کند و بی اراده گی عبدالله را نسبت به این قضیه نگاه می کنند آهسته آهسته امیدهای حاد وگرم شان به یاس ونا امیدی مبدل می شود.
بازهم امیدواریم عبدالله در زمینه اقدام عملی نموده تا از یک طرف خودش به حق قانونی و مشروع اش برسد و ازسوی هم به تمرکز قدرت نقطه یی پایان بگذارد و زمینه ساز حضور بسزای احزاب سیاسی در خانه ملت واقع شود.

16-8-94