آرشیف

"اگر می توانستم ارتش آزادی هند را از زنان تشکیل دهم، بدون شک قبل از یک سال به پیروزی می رسیدم." گاندی

تقرر حسب توانمندی، تلاش، تحصیل و مبارزه دادستان نگینه خلیلی را در سمت ریلست حارنوالی استیناف تخلفات اطفال اداره دادستانی کُل افغانستان برای خودش که حاصل زحمات و بهره تلاش اش را گرفته، دوستانش که در راستای تشویق و ترغیب علم اندوزی سهم بارز داشته اند و برای خانواده محترم اس که زمینه های اقتصادی و فرصت آزادگی را فراهم ساخته اند خجسته/فرخنده باد عرض می داشته و خوشی مشترک می دانم.
صعود بانو خلیلی این سمت اش به حساب نمی آید، فعال بودن در جامعه محدود و سنتی چون غور، شهره/سرکش شدن در بین دختر خانم ها، تلاش برای متفاوت بودن خود پله های صعود بوده است که سنگ بنیادش را کار خطیر در سمت سارنوالی منع خشونت علیه زنان دادستانی استیناف غور شکل می دهد و بعد فرصت تحصیلی کارشناسی ارشد حاکمیت قانون و حکومتداری خوب (مقطع ماستری) در دانشگاه معتبر اوهایو کشور قدرتمند و شهره به تحصیلات با اعتبار ایالات متحده آمریکا سازنده امورات رشد و تقرر در کلیدی ترین سمت ها بوده است.
دُخت بودن در جامعه غور محدودیت است. حضورِ ایشان در جامعه مدنی بخاطر ترویج ملت شدن دستاورد های شامخ محسوب می شود. تکامل فکری و زندگی بشر از توازن توانمندی زن و مرد محاسبه می گردد. در حقیقت فرصت دادن به نیم میکر جامعه (زنان) است که اراده رشد را مهیا می سازد. عبور از جامعه سنتی و قدم نهادن به فرصت های تحصیلی، کاری و فراهم‌ نمودن سیر علمی از جمله دستاوردهای های قابل ملاحظه خانم خلیلی است که برای اغلب خانم ها فراهم نمی شود و اگر شود، ظرفیت استفاده از این فرصت مختص زنان بزرگ، آینده نگر، با سواد، خردمند و دور اندیش خواهد بود
گاندی بر ظرفیت های نهفته در وجود زنان سخنان حکیمانه داشته است. او می گوید که هیچ انقلابی عظیم تلقی نمی شود مگر آن که زنان یک کشور و نحوه ی زندگی شان را دگرگون کند. بدون زنان هیچ انقلابی پیروز نمی شود. شاید زنان از نظر جسمی ضعیف تر از مردان باشند، اما از لحاظ روحی نیرویی صد برابر مردان دارند. اگر می توانستم ارتش آزادی هند را از زنان تشکیل دهم، بدون شک قبل از یک سال به پیروزی می رسیدم.
می دانم که در تساوی حقوق زن و مرد در افغانستان، ادله و استدلال پشت هم ردیف است و در اکثریت مواقع با ملحوظات مختلف حقوق شان پايمال شده و حق انتخاب زندگی به سفارش خود شان را ندارند ولی تجربه نشان داده است که تلاش های پیگیر خانم ها برای شناساندن حقوق، شخصیت و چهره شان قابل ملاحظه و با ارزش بوده است و امید که به اوج مساوات مطلوب برسند.
زنان اگر به نیم پیکر بودن شان اکتفا کنند فکر کنم حد اصولی پیشرفت را کمایی می کنند و در این صورت می توانند در نقش شان تحول مثبت رهنما سازند ولی بقول فردریش نیچه در روایت کتاب فراسوی نیک و بد «بزرگترین زنان تاریخ همواره در راستای مرد شدن عمل كرده‌ اند، نمونه‌ بارزش مكتب فمنیسم است!»
بار دیگر، این پیروزی خجسته را برای کلیه خانم ها خجسته باد گفته و آرزو دارم دادستان خلیلی؛ الگوی معرفت بعد از تلاش، شهره سمت بعد از تحصیل و سمبول توامندی بعد از مبارزه در بین خانم ها قرار گرفته و علل انگیزش، توامندی و درایت حسب شود. 
با مهر
گل رحمان فراز