آرشیف

بنام خداوند رحمان و رحیم

ما نمی بینیم باشد این خیال
چه خیالست این که هست این ارتحال
«مولوی»

باتاسف و تاثر فراوان٬ اطلاع حاصل نمودم که محترم الحاج عبدالغفور یک تن از کاج ها ی بلند قومی و مردمی دیار چغچران در جریان ایام خجسته ی عید رمضان المباک به سن ۷۵ سالگی به دار ابدیت ‍‌پیوست و اشک غم و اندوه را به چشمان خانواده٬ همردیفان٬ دوستان و اصحاب کهن خویش جاری ساخت. 
من٬ ارتحال و درگذشت حاجی صاحب عبدالغفور را به فرزندان گرامی اش هریک قاری صاحب عبدالرشید٬ قاضی صاحب مولوی عبدالمجید٬ محترم میرزا گل (اگر درست یادم باشد)٬‌ استاد عبدالغنی جامع٬ استاد نظر محمد ثاقب٬ استاد عبدالستار سروش٬ محمد عارف ژکفر و همه خانواده و قوم گرامی اش تسلیت عرض نموده و از بارگاه ایزد منان برای متوفا جنت فردوس و برای بازماندگانش صبر جمیل را استدعا مینمایم. انا لله و انا الیه راجعون. 
جای بسا خوشی و سپاسگذاری است که جناب حاجی صاحب فقید با سفید نمودن هر تار موی خویش یکی از فرزندان و دلبستگان خود را به راه تعلیم و تعلم علم و دانش تشویق و همه شاهد هستیم که فرزندان پرثمر و نخل های کوچک از علم و دانش٬ عزت و معرفت٬‌ بعد از جناب حاجی صاحب میباشند و باشد که این نخل های مثمر به همچون کاج های بلند قومی و مردمی و اسلامی مبدل گردند. 
تربیت اولاد و فرزند٬ یکی از وظایف و وجایب صعب و دشوار والدین به خصوص پدران انسان و بشر میباشد که خوشبختانه جناب حاجی صاحب مرحومی توانستند ازین مسیر و راه سخت و دشوار که هر انسان به صعوبت میتواند ازآن عبور نماید٬‌ ولی این پدر درگذشته با سهولت توانست که این پل را عبور و ثمره های خویش را به قله های بلند معرفت و انسانیت برساند. 
روحش شاد و یادش گرامی باد

باعرض حرمت
غلام رسول مبین
۹ اسد ۱۳۹۳
کابل