آرشیف

حضور شکوه آفرین جوانان در بدنه قدرت برای نجات جامعه از فلاکت، بی مهری، بی توجهی و انزوا جای بسا خوشی و نهایت امیدواری است. این حرکت را بسان خورشیدی می دانم که در سرزمین جهل و تاریک می درخشد و از خود بقایای خرد، ماندگاری و الگو شدن بجا می گذارد. وارد شدن آقای احمد مسعود در بدنه سیاسی کشور موجب انگیزش جوانان برای مقابله با بزرگان خواهد بود که در خط فکری شان تا هنوز اشتباه کرده اند و راه های نا درست را پیموده اند ولی بحث در اینجا خلاصه نمی شود و بقدرت رسیدن میراثی نیست.
اگر علل وارد شدن آقای احمد مسعود به صحنه سیاسی در نظر گرفتن افتخارات آمر صاحب مسعود و برازنده ساختن خویش به نسبت خونی (پسر مسعود) بودن باشد، در واقعیت اشتباه کرده است و راه اش نادرست خواهد بود. مردم حالا بیشتر از اینکه متوجه نسبت های خونی و پیوندی شوند؛ متوجه علمیت، شخصیت، شناخت، درایت، مبارزه، رفتار و طرز دید سیاسیون می شوند. آنها به برنامه رای/اعتماد می کنند و از همین خاطر نمی خواهند به احترام نسبت ها، تابع کس شوند.
مسعود جوان، جوان بی آلایش و سربلند است. سربلندی وی از نسبت داشتن اش با قهرمان ملی شهید احمد شاه مسعود نه بلکه با ویژگی های تحصیلی و آموزشی وی است. احمد مسعود دستش آلوده به فساد، زبان اش آمیخته به خشم، ذهن اش ترکیب تعصبات قومی، روش اش نادرست و اندیشه اش خام…! نیست بلکه فکر پویا، اندیشه والا، حرکت درست، تصمیم گیری سنجیده و مسیر مطمئین است که احمد مسعود را به راه و روش نیک سوق داده و به حرکت می اندازد.
احمد مسعود در دشوار ترین شرایط، تحصیل را در معتبر ترین منبع به اتمام رسانید و برای خود پویایی بخشید. اعلان حضور سیاسی اش روایت روشنی پسا تاریکی می دهد. باید خیلی متوجه باشد و اساس برنامه ریزی اش را تعهد، صداقت و پشتکار برای انسجام زنجیره های نسل مقاومت و کاوش اندیشه های انقلابی باشد. انقلابی بودن به معنی گرفتن تفنگ، نالیدن از گلوله تفنگ و موضع گیری نظامی نیست بلکه اندیشه جوانان را به مسائل و موارد داغ روز و تحولات امروزی را آماده و تآمل داد.
مسعود جوان، باید برداشت دقیق و تحلیل درست از وضعیت جاری کشور داشته باشد، در طول این مدت می باید تا دوست و دشمن کشورش را شناسایی کرده و با افراد قابل اعتماد مشورت می نمود. حضور وی باید حماسه بیآفریند و متمایز از جلوه های رهبران نو ظهور فعلی باشد و به کسی اجاره ندهد تا برایش خط مشی سیاسی تعیین کند.
احمد مسعود عزیز!
شما نیک می دانید به همانقدر که مردم از شما و از شیوه مبارزه شما حمایت می کنند، به همان نسبت مخالفان نیز وجود دارد که در پی تخریب و تراشیدن عیب به حرکت و مبارزه شما خواهند بود. رهبر شدن دشواری های خاص خویش را دارد و شما باید به طی مراحل محدودیت ها و عبور از بن بست های پیش نما و دور نما داشته باشید. تحلیل سیاسی شما نباید منحصر به دره پنجشیر و حوزه مقاومت باشد. شرایط حالا مغلق تر از گذشته است که با مدیریت پدر بزگوار تان مرفوع می شد. حالا تعریفی دقیق از دوست و دشمن نداریم. صداقت، حرف و قول جایگاه اش را به فریب، مقابله، بازی و نیرنگ تفویض نموده است.
در شرایط فعلی کسی از احترام خاص برخوردار است که از خود آمیزش، انعطاف و مطابقت با تحولات روزگار نشان دهد. دوستان وفادار دیروز از خط فکری عدول نموده اند و خود را به دامن دشمن دیرینه زده اند. و هم امکان دارد که بازماندگان دشمنان دیروز، دوست اندیشه، تفکر و خط فکری شما شده باشند. گذر زمان از انسان های خام افراد پخته ساخته است. نادانی افراد را برملا و شخصیت های پنهانی را بروز داده است. اندیشه پویا را هر کس دوست دارد و موجب می شود تا مردم از اشتباهات گذشته بگذرند که مثال زنده اش سخنان ناب استاد سیاف و موقف گیری های عادلانه وی است.
خط فکری شما نباید قوم محور و منوط به یک قوم باشد. مردم از شما و حضور شما دورنمای روشن و قناعت بخش دارند. در وضعیت فعلی فرزند مجاهد می تواند اندیشه کمونیستی را تایید کند و بر عملکرد مجاهدین نقد بزند و هم فرزند کمونیست را شاهد خواهی بود که اصول مبارزه بستگان شان را مردود می شمارد.
پر نمودن خلا های فوق تنها از طریق تبادل افکار، نشست و برخواست، معرفی برنامه ها، مذاکره و پخش مقالات ممکن است. دنیای فعلی مدیون کسی است که طرح می ریزد و مردم را با طرح اش به جهتی سوق می دهد. بینش های سیاسی متفاوت است. سیاست فعلی برای عده کمی از سیاسیون خواهر و مادر دارد. هنوز هم افکار وجود دارد که تابع زور تفنگ می شوند. تا حال فرهنگ های ناپسند تعصب/قوم گرایی وجود دارد. حرکت شما باید بانی اندیشه نو/جوان برای افغانستان جوان باشد و بر افکار پارچه شدن تأمل نکند.
مسعود جوان!
اعلان حضور سیاسی حماسه نمی آفریند و افتخار نیست. توانایی ادامه خط ترسیم شده از خصوصیات ارزنده رهبری است. شما نباید به مقدمه بحث (اعلان حضور در کارزار سیاسی) اکتفا کنید. متفاوت بودن و متفاوت اندیشیدن مسئله ی است که مردم عوام از شما توقع دارد. پُر کردن جای خالی قهرمان ملی ناممکن است و خلاء های توانمندی محسوس است. از شما کسی آرزوی خلق معجزه را ندارد بلکه می خواهند تا متفاوت بیاندیشی.
برادر مسعود!
اوج قله ها و عمق دره های افغانستان متوجه رفتار و کردار تان خواهد بود. عزت، افتخار، آینده نگری و دقت در امورات تصمیم گیری سیاسی شاخصه های بارز الگو شدن اند. از شما توقع می رود تا از خود دفترچه خاطرات، عملکرد، فعالیت، بارز سازی نقاط قوت و ضعف، برنامه ریزی، دورنمای دقیق و طرح ریزی همه شمول داشته باشید.
پس از این، شما در قبال هر گام که می وردارید، مسئول خواهید بود و نشود آنچه که وعده می دهید و می گویید، خلاف آن عمل کنید. عمل خلاف حرف موجب کائش وزن معنوی تان خواهد شد و برنامه های تان را به انحراف خواهد برد و از شما شخصیت بی برنامه، مقطعی و قدرت طلب متجلی خواهد ساخت.
روی هم رفته، توقعات یک جوان در دور ترین گوشه افغانستان از شما این است که مسیر حرکت شما می باید متفاوت تر از رهبران نو ظهور و مقطعی باشد. شما باید با اندیشه جوان تان پل ارتباط بین کمی های گذشته و کیفی های حال و آینده باشید. آنکه مردم آرزو دارند استثنا باشد، دقیقاً شما هستید. اهمیت قدردانی مردم را بدانید و بر توقعات مردم برون داد قابل قبول تقدیم کنید.
مردم از شما انتظار دارند که در لحظه حساس حضور تان، سیاست را با نا پختگی اعلان حمایت انتخاباتی از کاکای تان (محترم احمد ولی مسعود) شروع نکنید. می خواهیم بیرون تر و وسیع تر بیاندیشید. تصمیم گیری تان در این قبال باید برگرفته از وضعیت سیاسی، افکار عامه، قدرت برحال، شرایط نا امن، حکومت استبدادی و سرزمین نیازمند به صلح باشد.
قرار گرفتن در صف نامزدان بر حال باید با برگذاری همایش و تشریح علت و علیت حمایت همراه باشد. تصمیم گیری پنهانی مردم را از دسترسی تان به اراده سیاسی توسط خود تان مشکوک می سازد و از برچسپ تحمیل افکار را بر شما می کوبد. بکوشید آنگونه به پیش بروید که دلیل برای پرسش، خلاء برای پٌر، ملاحظه برای نقد وجود نداشته باشد.

با احترام
گل رحمان فراز