آرشیف

طالبان می‌باید از کاستی‌هایی پند می‌گرفتند که باعث تخریب کاخ جمهوریت شد. دو مورد که حکومت نامشروع امارت اسلامی گروه طالبان را نسبت به نظام جمهوریت برتری می‌داد همانا تأمین امنیت و سران عاری از فساد مالي و اخلاقی بود. ساحه جمهوریت که در امور امنیتی هر روز تنگ‌تر می‌شد و فساد اداري و اخلاقی که حتی اتاق‌های اداری ارگ را بدنام کرده بود، از خلاء‌های کلیدی ايجاد نفرت و فاصله بین دولت و ملت محسوب می‌شد که این دو ضعف باعث سرنگون شدن حکومت با ریشه‌های تنیده‌ی بیست ساله شد. این روزها بر اساس درخواست و حمایت کمیسیون دعوت گروه طالبان، حدوداً ۱۰ تن از شخصيت‌های بدنام و فساد‌پیشه‌ی حکومت جمهوریت از خارج به افغانستان برگشتند تا تأمل فکری شان را با طالبان نشان داده و مأموریت حکومت‌داری را با تغيیر شکل ظاهری خویش و آراستن به روش طالبان به پیش ببرند. هم‌چنان طالبان با لشکرکشی بر مناطق پنج‌شیر و بلخاب امنیت را مختل می‌نمایند که با این حال طالبان خود حاشیه‌ی فربه‌تر از متن برای جمهوریت خواهد بود و ادامه وضعیت به روال کنونی، مردم به اوضاع حکومت جمهوری شاكر خواهند بود.

نبود سیستم مجازات و مکافات درست، عدم شایسته‌سالاری، حاکم بودن روابط به ضوابظ، فساد اداری، مالی و اخلاقی، شفافیت نمادین، حکومت‌داری وابسته، کشت و قاجاق مواد مخدر، محاکم مصلحتی، استفاده از کاروان موتر‌های زرهی، تعدد محافظین، معاش‌های گزاف، دسترخوان‌های رنگین، اختلاس گمرک‌ها، عدم پی‌گری جرایم خودی، رشوه‌ستانی، ترور و مجازات به سبک محاکم صحرایی، محدودیت آزادی بیان، سانسور رسانه‌ها، فرار مغز‌ها، جذب افراد فساد پیشه و بدنام، نبود دانش و پلان توسعه اقتصادی، حاکمیت فقر، غیر مسلکی ساختن دانشگاه‌ها، حمایت قبیلوی از گروه‌‌های زورگوی، انزجار اقوام و افتخار یک قوم اکثریت کاذب، دست زدن به نفاق‌های مذهبی و ایجاد شکاف‌های بر خواسته از عقیده…! از جمله موارد اند که پای امارت اسلامی را درب رقراری عدالت ضعیف و متزلزل نشان می‌دهد.

در میان چالش‌های فوق، مردم کابینه‌ي امارت اسلامی را دور از فساد می‌دانستند که مهارت تأمین امنیت را نیز برای شان امتیاز می‌دادند. ولی هرگاه نظری بر ناامنی افغانستان آن زمان (دوره جمهوریت) بیاندازیم، در میابیم که عامل اصلی ناامنی نظام جمهوریت همین طالب‌ها و تروریست‌های بودند که بخاطر رضایت استخبارات کشور‌های هم‌سایه دست به حملات انتحاری، قاطع‌طریقی و ماین‌گذاری می‌زدند. امروز که امنیت در ساحه‌ي حکومت شان نسبتاً تأمین است دلالت بر عدم اخلال توسط خودشان دارد. حملات انفجاری و انتحاری که در این روز‌ها صورت می‌گیرد با الهام از عمل‌کرد گذشته طالبان توسط گروه‌های تروریستی دیگر است.

جذب فساد پیشه‌ها و سران اختلاس‌گر برای اعضای امارت اسلامی الگوی از استفاده بیت‌المال به نفع شخصی شان خواهد بود. دعوت این چنین افراد شکاف‌های قومی ایجاد شده توسط طالبان را برای جهان برملا می‌سازد. همه افراد دعوت شده به اتهام اختلاس‌های میلیونی، حیف و میل پروژه‌ها و بودجه‌های دولتی، انجام جرایم سنگین و دوسیه‌های وزین جرم فرار را بر قرار ترجیح داده بودند که در این روز‌ها امارت اسلامی با جبین باز از ایشان بخاطر اخذ مشروعیت حکومت‌داری پذیرایی می‌کند. جالب‌ این‌جاست که اکثریت قریب به اتفاق این افراد متعلق به قومی اند که طالب‌ها نیز از آن برخواسته‌اند و برچسپ قوم‌گرایی به ایشان زده می‌شود. فاروق وردک بانی مکاتب خیالی، چکری دزد پول حجاج، غالب دزد روشنایی…! با اتهامات میلیونی اختلاس کشور را به قصد خارج ترک نمودند که اخیراً توسط کمیسیون دعوت امارت اسلامی فراخوانده شده اند.

این روال عمر امارت اسلامی گروه طالبان را کوتاه‌تر می‌کند. هرگاه طالبان بخواهند به افراد تحصیل‌کرده، جوانان و خانم‌های فعال حق کار، اظهار نظر و اجازه فعالیت را بدهد، ایشان بدرستی می‌تواند خلای نبود فساد پیشه‌ها و سیاسیون بدنام را پر کنند و حتی برای مشروعیت نظام گام‌های ارزنده‌ي حکومت‌داری بردارند. جزیره‌های قدرت و فساد زیر چتر نظام جمهوریت باعث مرگ نظام شدند. از برکت ایشان افغانستان مقام اول مفسد‌ترین کشور دنیا را از آن خود داشت. فلهذا، خوب است که به این پدیده نگاه جدی صورت گیرد در غیر آن ریسمان دوام حکومت طالبان گسسته خواهد شد و با قدرت گرفتن و نفوذ این چهره‌ها در بدنه‌ی حکومت نامشروع، هم دولت را نامشروع‌تر می‌سازد و هم طرز تفکر آن اقلیتی را تغییر می‌دهد که در افکار شان امارت اسلامی را نظام ایده‌آل حکومت‌داری اسلامی می‌دانند.

با‌مهر

گل‌رحمان فراز