آرشیف

2014-12-22

احمد سعیدی

پـیـــــام همدردی

 
یاد و خاطرات مرحوم انجنیر عبدالطیف احمدی جاودانه باد !
نمیدانم با کدام زبان عذر خواهی کنم که چرا سال روز وفات دوست گران مایه خود مرحوم احمدی را فراموش کرده بودم اما حضور جناب الحاج عبدالقدیر علم با ارجمندان عبدالطیف احمدی در سر مقبره اش همه چیز را به یاد و خاطره ام آورد از شما نهایت ممنونم آقای علم ،
 فامیل محترم احمدی روی سخنم با شماست فرزندان ارجمند آن گران مایه درست است که انجنیر احمدی پدر مهربان و بزرگوار شما بود اما دوست با دیانت و وفاه دار ما بود. سه سال از غروب ناباورانه عزیزمان گذشت،دست تقدیر او را از باغ زندگی فامیل و فرزندان و دوستانش  جدا کرد. تصویر را که با حضور جناب علم صاحب و یکجا با فامیل مرحوم احمدی از مقبره آن در کشور هالند دیدم و فریاد زدم اما انجنیر لطیف جز سبزه زار و مشتی خاک بر ما باقی نگذاشته است. سه سال از پرواز معصومانه اش گذشت،این سه سال را با یاد و بی حضور آن عزیز ارجمند خود به پایان بردیم و در فراقش چه خونها که از دل همه دوستان و فامیلش چکید و چه اشکها که بر رخ دوید،هنوز به یادش بر سر مزارش می روند و اشک می ریزند تا شاید آرام گیرند و با حضور یاران بر مقبره اش، تا رفتن جاودانه اش را باور کنند سه سال است که دلتنگی ها و حضور در کشور هالند را فامیل و دوستانش که در آن دیار اند با بودن در کنار مزارش، سپری می کنند، میدانم نه تنها جناب علم صاحب بلکه همه اعضای فامیل و دوستانش به این باور رسیده اند که انجنیر لطیف خوش نام و خوش سلیقه دیگر نیست، دیگر نمی آید و دیگر نباید منتظر حرف و هدایت اش  باشیم، دیگر آن شمع فروزان را نمی بینیم ولی طنین صدای دلنشینش و محبت های دوستانه اش همچنان در گوش ما و مهربانیش در قلب ما و زیبایی چهره اش در یاد ماست، روحش شاد و یادش گرامی باد .