X

آرشیف

پرو‍ژه صلح – درودگر« اونه»
ژانویه 17, 2019

دکتور محمد انور غوری

دنبال کردن نویسنده
در سمت جنوب ولسوالي تيوره غور، متصل قريه « گريوه» زادگاه ميرحسينی سادات ، قريه اي موقعيت دارد بنام « اونه» ، كه افسانه نامگذاري آن چنين است :
مي گويند شخصي بر بلنداي تيغه كوه شمال قريه، طي چند سال متواتر، يك آسياب آبي ساخت . پيرمردي ريش سفيد منطقه به ديدن آسياب رفت ، درود گر( مستري آسياب) با خوشي از وي استقبال نمود و تمام جزئيات آسياب را ، كه بي نظير بنا شده بودند ، يك يك به وي نشان داد: ترازآبي ، پرچاوه، تلاو(تالاب)، تاخانه ، گوردم(چرخ) ، بالاخانه ، دول (دهل)، جاغور ، خار، لِگلِكه ، تاسنگ ، بالاسنگ، تَبَره ، كجاوه، آردقاوه ، ديگدان پتيرپزي ، خوابگاه آسيابان، محل نگه داري جوالهاي گندم و آرد و … . پيرمرد همه را تحسين گفت و با « درود گر» مجاور طراز آبي ايستاد ، پرسيد ، خوب بگو بينيم آب جاري كه بايد از بلندي وارد طراز گردد و سنگ آسياب را بچرخاند، از كجا مي آيد؟ شخص كه هنوز راجع به منبع آب هرگزفکر نكرده بود، وارخطاشد ، رنگش پريد، زبانش بند آمد ، بدورخود هله گاو زد(چرخ زد) و انگشتش را بسمت عمق دره اي كه هزاران متر پائينتر، آبي دران جاري بود، نشانه رفت ، گفت « اووو….نه» . از آن روز بعد نام قريه را « اونه » گذاشتند. امروزه اگر كاري بدون عاقبت انديشي و تدبير انجام شود، مردم محل مي گويند کار و بار« آسیاب اونه » . 
القصه در كشور ما از چند سال بدينسو پروژه صلح در جريان است: شوراي صلح ، تشكيلات صلح ، دارالانشاي صلح ، سرمنشي صلح ، زيرمنشي هاي صلح ، انجمن زنان صلح ، جوانان صلح ، تشنگان صلح ، عاشقان صلح ، مصارف كمرشكن صلح ، مسافرت ها ، جلسه ها ، لاف و پوف زدن ها ، گيله كردن ها ، انتقاد ها ، تصميم گيري ها ، خيالپلوزدنها، خوردن ها و فش زدنها ، اما نتيجه اش همان آسياب است و « اونه» . واقعيت اينست كه مردم مملكت سخت پريشان هستند ، صلح مي خواهند ، همه از جنگ بيزار اند اما، تبه كاراني كه ملتي را به گروگان گرفته قتل عام مي كنند ، هرگز رغبت صلح ندارند ، تصميم دارند تا با دم و دستگاه جهنمي خود وارد شهرهاشوند ، آنچه كنند كه در شهر هاي موصل و پالميرا كردند. اگر كسي خواستار صلح باشد همه پرزه هاي دولت و نمايندگان مردم بي ريا و صادقانه، سخن صلح گفته توانند الا همين پرو‍ژه « آسیاب اونه» .
X

به اشتراک بگذارید

Share

نظر تانرا بنویسد

کامنت

دکتور محمد انور غوری

نوشتن دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

مطالب مرتبط

پر بیننده ترین مقالات

مجلات و کتب

پیوند با کانال جام غور در یوتوب

دریکی از روزهای پرحادثه ی روزگار که آفتاب از سوراخ ابر های کم پشت به دره می تابید وتابش اشعه ی زرین آفتاب شاخ وبرگ درختان را طلایی جلوه میداد وبر زیبایی های برگ ریزان پاییز میافزود .دره تنگ وکوه ها به ما نزدیکتر بود .راه همه ریگزار وکم عرض بود ،آبادی ها همه به یگدیگر شبیه،بام ها گلی ودیوار ها سنگی وآلونک های ایلاقی از زیر برگ وشاخ درختان سرکشیده بود در چنین روزی من به باغ (کنداخ )که در کناره ی شمالی رود مرغاب از شرق به غرب افتاده رسیدم .سکوت عجیبی بر باغ بال گسترده بود . باغ نشینان (کنداخ ) را رسم است که بادمیدن بهار به این باغ وسیع بساط کشی میکنند وآلونک های از نی وگل وسنگ میسازند وزیر درختان تنومند تخت وصفه برای استراحت میسازند وبه باغ اندرون بر سایه گاه می نشینند وچون مهمان از راه رسد بر صفه می نشیند وخوان می نهند سخت بزرگ از توت وزرد آلو وسایر اطمعه واشربه و خوشی ونشاط بر شاخساران وبه دره می پیچد .تا اول قوس این بساط واین باغ گرم است بعد به قشلاق زمستانی کوچ میکنند وزمستان را به خوشی به امید بهار دیگر میگذرانند . وکیل ۲۹عقرب ۱۴۰۳ چهارسده #ولایت_غور #باغ_کنداخ #چارسده #پاییز_افغانستان #موسیقی_محلی #زندگی_روستایی #طبیعت_افغانستان #دره_مرغاب #گلابی_و_توت #زندگی_کشاورزی #GhorProvince #KhandakhGarden #Chaharsada #AutumnInAfghanistan #LocalLife #RuralAfghanistan #MurghabValley #AfghanNature #TraditionalVillageLife
This error message is only visible to WordPress admins

Reconnect to YouTube to show this feed.

To create a new feed, first connect to YouTube using the "Connect to YouTube to Create a Feed" button on the settings page and connect any account.

گزارشات و مصاحبه ها