آرشیف

پا کستان  سال ها کوشیده است تا زمینه ادغام قانونی قبائل آزاد را به دولت آن کشور  مساعد سازد  وحال با ایجاد وضعیت اشوب واضطراب در مناطق قبا ئیلی  همه را جان به سر ویا از زندگی بیزار ساخته و  طبق پیشنهاد هیئت مؤظف  تحت ریاست سر تاج عزیزقوانین حاکم بر این منطقه موسوم به FCR  را که از ابتدای قرن گذشته میلادی بر این منطقه جاری بوده است با قوانین جدید جایگزین می‌شود.این درست همان هدفی است که پاکستان از سال ها بدینسو  برای رسیدن به آن نردبان گذاشته ودر هر چند سال یک زینه را آمادۀ پا گذاشتن  ساخته.
پا کستان درست از زمان ذولفقار علی بوتو به این سو تلاش کرده است تا فریاد دا پشتونستان ز ما  را در گلوی حکومت های افغانستان منجمد سازد وچنین هم کرد چنانچه امروز حتی سران قبائل هیچ میلی به  بسوی افغانستان را ندارند و پاکستان را مهد زندگی ما من وگهواره رشد وتوسعه حیات سیاسی اجتماعی خود میدانند. وهر طرحی را از طرف حکومت پاکستان می پذیرند چون دیگر طرفدار عقب مانی وقبیله نشینی ومحرومیت از ارزش های مدنی  نیستند . سرتاج عزیز، مشاور نخست‌وزیر در امور خارجه پا کستان، به رسانه ها گفته است که بر اساس این اصلاحات انتظار می‌رود که با ایجاد تغییراتی در قانون اساسی کشور، مردم این مناطق قبا یلی و نمایندگان آنها در انتحابات مجلس ایالتی خیبرپختونخواه در سال ۲۰۱۸ شرکت کنند.البته همه احزاب سیاسی خواستار تغییر قانون اساسی در مورد جایگزینی قانون مدرن بجای FCR هستند.واین بدین معنیاست که داعیه پشتونستان خواهی افغانستان یک شعار محض وبیهوده بوده که سال ها منافع ملی افغانستان را قربانی گرفته است.
 
 قانون FCR  :
 درمناطق قبایل پاکستان تا هنوز هم قانون جرایم سرحدی یا FCRاز سال 1901 زمان استعمار انگلیس  یعنی قانون جرائم سرحدی اجرا می شود البته اساس این قانون  در سال 1877 میلادی به طور ویژه برای مقابله با پشتون‌ها از سوی حکومت انگلیس طراحی شده بود و هدف اصلی آن نیز حفظ منافع استعمار بود تفرقه بیانداز وحکومت کن وقوانین رسم ورواج وفرار از تمدن ومدر نیته .یعنی ارباب ها وملک های قومی مطابق عرف وعادت قومی داد گاه دائر میکردند وبه همان راضی بودند مثلا کسی از فامیلی جنایت میکرد تمام اعضای فامیل آنرا تبعید وخانه اش را آتش میزدند قانون جرم  یک جنایت دسته جمعی پنداشته میشد.اما پاکستان با ایجاد بی ثباتی دوامدار ومدیرت وضعیت جنگ وبحران در مرز ها ویا امتداد خط دیورند توانست وضعیت را بجای برساند که مردم قبائل حاضر شوند هرنوع قانونی را که ضامن ثبات وامنیت وانکشاف مناطق دور افتاده قبا ئل باشد باشد بپذیرند.پس معلوم میشود که پاکستان راه صد ساله را تا رسیدن به هدف استراتیزیکش که ادغام داو طلبانه قبائل با حکومت مرکزی پاکستان باشد پیموده است.وچه خوب است که این مسئله را از دید رهبران پشتون آنطرف دیورند واینطرف دیورند مورد بر رسی ومطالعه قرار دهیم.
نظر رهبران مشهور پشتون آن طرف دیورند در مورد لغو قانون FCR
اسفندیار ولی خان میگوید:  خوب است تطبیق این طرح از یک طرف صوبه خیبر پختونخواه بزرگتر و نیرومند تر می شود و از طرف دیگر مشکلات بوجود آمده از حق تلفی پشتون ها خاتمه میابد.
افراسیاب ختک می گوید:"این قوانین یادگار زمان استعمار است. ولی اکنون نباید دریک کشور مستقل با مناطق قبایل چنین روش صورت گیرد که برابر با دیگراتباع پاکستان دانسته نشده وبه آنها به نظر کم دیده شود."
آفتاب احمد خان شیرپاو می گوید:"ما خواهان اصلاحات درمناطق قبایل هستیم که به صورت دموکراتیک انجام شود تا مردم آن قبائل قبول کنند که آنها یک بخش از جمهوریت هستند و درآن سهم می گیرند. دراین راستا ما می خواهیم که به پارلمان اختیار داده شودتا بزرگان قبایل که دراسامبلۀ ملی یا درمجلس سنا هستند بتوانند برای مردم مناطق خود قانون بسازند وپارلمان درآن سهم بگیرد. ما با این مطلب که تقاضای وقت است، موافقیم."…البته بسیاری از نمایندگان پشتون تبار آنطرف خط دیورند ازین پیشنهاد دولت استقبال کرده اند که با شرائط ومقتضیات عصر کاملا همخوانی دارد.
نظر رهبران افغانستان: عبدالغفور لیوال سرپرست وزارت اقوام و قبایل میگوید.
 
حکومت و مردم افغانستان این قضیه را از نزدیک نظارت می‎کنند، حکومت افغانستان قبایلی‌ها را مردم خود می‌میداند، اگر اراده این مردم رهایی از وضعیت موجود باشد به نظر من حکومت افغانستان به آن احترام خواهد کرد.
 آقای حبیب الله رفیع میگوید: خط دیورند میراث باقی مانده از استعمار است و فیصله پاکستان در مورد قبائل نزد هیچ کس مورد پذیرش نیست پشتانه لرو بر یو دی .
 شاید عالی جنابان آقای لیوال و  آقای حبیب الله رفیع کمتر آگاهی داشته باشند
از زما نیکه محترم اشرف غنی احمد زی بریاست جمهوری رسید تماس ها ومذاکرات خصوی بین رئیس جمهور افغانستان واستخبارات پاکستان شتاب بیشتر گرفت.سفر های غیر معمول و ملاقات های غیر متعارف رئیس جمهور غنی با رئیس ستاد ارتش وقت  پاکستان راحیل شریف ملاقات های پشت پرده با رضوان اختر رئیس سابق ISI  وسائر مقا مات نظامی پاکستان این حدس ها وگمانهخا را تقویت کرد که رازی در پرده نشستها وجود دارد خصوصا وقتیکه آقای عمر زاخیلوال منحیث نماینده خاص رئیس جمهور غنی وسفیر افغانستان در اسلام آباد مقرر شد وبعد جنگ های زرگری ومخالفت های بین سران کابل اسلام آباد شروع شد همه حکایت از دادن میدان به پاکستان بود تا بتو.اند گامهایش را بسوی هدف تعین شده سریعتر بسازد..درست است که عدۀ از پشتونهای نا سیونا لست افغانستان تا هنوز شعار پشتونستان را سر میدهد ویا اینکه نهاد های به دفاع از خط دیورند ساخته اند اما پشتونهای تربیت شده در کشور های غربی نگاه مدرنتری دارند این نگاه با طرز دید واندیشه حامیان خارجی نیز هم آهنگ است.چون حامیان افغانستان پاکستان را هم پیمان قدیمی ودوست استراتیژیک خود میدانند ودر هر حال از افغانستان پیش قدم تر است به همین دلیل به مهره های درون نظام افغانستان مشوره داده اند تا درین مقطع کشمکش های سیاسی با پاکستان را ختم کنند.چنانچه بند بودن مرز ها در همین شب وروز بخاطر این است تا مردم افغانستان که خسارات مالی هنگفت متحمل شده اند از وضعیت پیش امده وحل بحران مرزی استقبال کنند.
در نهایت: ادغام هفت اجنسی بحکومت های ایالتی پاکستان سر منزل است که پاکستان در صد سال پیموده واقدام منطقی ومطابق شرائط عصر است.وارادۀ سران کلیدی افغانستان جزء از مؤلفه های این تصمیم است وجامعه جهانی هم به این عقیده است تا با ادغام اجنسی ها ومشخص شدن مرز های بین افغانستان وپاکستان به بحران جنگ وبی ثباتی در مرز ها نقطه پایان گذاشته شود. در چنین حالتی که رهبران پاکستان در حال توسعه وایجاد ثبات در کشور شان هستند برعکس مردم افغانستان بر علاوه کشیدن بار سنگین جنگ در پشت دروازه های تورخم و بنادر دیگر بخاطر علاج مریضان خویش لحظه شماری میکنند در چنین حالت رهبران افغانستان  مصروف امتحان گیری از اعضای کمیسیون انتخابات و امتحان گرفتن از ضابط ها و خورد ضابط های اند که قومندان تولی و کندک مقرر میشوند افسوس و صد افسوس .
 
آنکه در مکتب ابلیس سبق می خواند 
قصه ی ناف و کمر را لچ و لق می خواند

گرچه کور است ولیکن سند محرم را
 نیمه شب خط به خط از پشت ورق می خواند