آرشیف

2014-12-11

حسام الدین سعیدی

پارچه سنگ شهوار بسوي مولاناي فرخار

 

عنوان فوق گرفته ازعنوان حاجي مفتي صاحب مفتي اعظم غور( مفتي ابوالفیض بشري) شده است كه قبلا عنوان رابنام سنگ شهوار برشاخ مولاناي فرخار فرستاده بوده اند وبرايم توصيه كردند كه دفاع ازدين فرض است باید دفاع کنی مگر نرم باشد من كوشيد م كه نظر به توصيه استاد نرم انشا نمايم انشاالله باتائيد وپشتيباني از سروده حاجي عبدالشكور(دهزاد) درجواب مولاناعبدالكبر فرخاري مقيم كانادا:
 

نـامـه دهـــــزاد دربــــاراســـت بـــس
لايـق تـحـسـيـن و تـكـراراسـت وبـس

 
صــدهــزاران آفـــرين وصــــد سـلام
از دل و جـانــت سـزاور است و بـس
 
چـــون دفـــاع از ديـن و پـغـمـبـركني
قــدر و عـزت از توبسياراست وبـس
 
از نــوشـتـار تو بـيــن مســـــــلمـيـن
شـادي و تــائـيـد سـرشاراست  وبس
 
تومشوغـمـگـيـن ازاين گستاخ گوي
بي اداب زيـنـگـونه بسياراست وبس
 
مـن نـمـیـخـواهم كه طـــولانـي كـنـم
نامه راشايسته اقـصـار است وبـس
 
مـيـنـویـسـم چـنـد مــــورد را جـواب
بـركـت از مـــولاي غفاراست وبـس
 
پـس بـتـرتـيـب شـمــا خواهم نوشت
از سـعــيدي اين پديدار اسـت وبس
 


 
1- موردیکه درنوشته فرخاری آمده:
 
قـهـقـــرا رفـتـن زسـیـر کاروان
بینش اصحاب دستاراست وبس
 
پاسخ:
 
درجهان دوكاروان، داريم ما
اهل ايمان ،اهل طغيان وهوا
 
اهل دستار،همچنين دوفرقه اند
اهل عرفان، يا عوام نارسا
 
بحث ما، ازاهل علم است وخرد
چون نباشدعام را، اين ماجرا
 
اهل عرفان رابودسيرعروج
سوي دنياي حقيقت، في العلي
 
اين گروه، اهل صراط المستقيم
كارشان، سيروسلوك، اندرهدی
 
قهقراء رفتن، نباشد درطريق
درطريق شرع احمد مصطفي
 
قهقرا، اعراض ازراه حق است
عكس سيركاروان، انبيا
 
گفت پغيمبر، كه مومن آن بود
كه بود فرداش، به ازمامضي
 
خيرمومن آن بود كزنفع او
ميرسد ازبهرمخلوق خدا 
 
خيرگفتند اي برادرهوش كن
خير عام است هرچه مي بايد ترا
 
قهقرا، زسير  طاغيان
انكه باشد اهل عصيا ن وریا
 
آنكه ديد اوبه ظاهرمانده است
ماده ميداند،اساس ايدها
 
زينت وآرايش ظاهرترا
كي رساند؟ درحقيقت اي گدا !
 
بشنوازفرمايش شيخ بشر
آدميت نيست اين شخص شما
 
شرع اسلامي نباشد درتضاد
باعلوم تجربي وحرفه ها
 
بلكه فرضش، ميشناسدنيك دان
فرض دوقسم است: عين وبالكفا
 
گرد ش ايام ودوران نظام
سلطه خواهي وهجوم فرقه ها
 
نيست معيارقضاوت اي رفيق!
كن تفكر يكدمي با خود بيا 
 
صدهزران صاحب دستار را
ميكني توهين ، تاسف برشما
 
ماواين، دستاروريش ودين ما
پس شما وتيغ وآن، كين شما
 
بشنواي دهزاد، اي يارعزيز!
خوان وجادلهم باحسن ازخدا
 
عيب بد گويان باطل رامكن
جاهلانه ميكنند،عيب شما 
 
صادقانه ازسعيدي نامه اي
دعوتي باالخير، مخلوق  خدا


 
2- مورد دیگر :
 
خـدارا تـاكـي اي زاهـد فـريبی
به سيب بوستان وجوي شيرم
 
پاسخ:
ز شــعـر حـافــظ، شـيـراز، خـــوانـــدي
درايـــن مـيـــدان، نـبـاشـــي نـيـك دانــا
فـــراتـــر مـيــــرود، تـعـبـــيــــر حـافـظ
ز فــكـــر ظــاهــــري، اهــــــل ديـــنـــا
چـنــان كــزسـبـك او بــاشـــد نـمــايـان
بـتــوحـيــــد و حـقـيــقــت، هـسـت بـيـنا
ز قــــول خــــواجـــــه انـصــار بـشـنــو
كـه جـنـت خواه . مزدور است تـنـهـــا
مشودهزاد، ازاین هنگامه ،غمگـيـن
هـمـيـــن بــاشـــد، ره پـيـكـار ايـنـجـــا
سـعـيــــدي مـي شـنـاسد، مقصدش را
نـمـیـبـاشـــد درايــــن، انـديـشـه تـنها        


 
-3 مورد ديگراز فرخاري
 
مسلمان ازچه زينت وفرندارد
درخـت بـــاغ مـومـن بـرنـدارد
 
پاسخ:
مـسـلـمــــان زیــــب و فر دارد، ندیدی
درخــــت او ثـمــــردارد، نـچـــیــــــدی
 
شــكـــوهــــش اعـتـقــــاد نـيـــك باشد
بـــدعـــوت خـلـــق را نــزديـك بــاشــد
 
بــه زبـيـــا ایـسـت گـفـتــار و بـيـانـش
عــمــوم دعــــوت از خــلــق جـهانش
 
بـخــــوان، گــرمـي تـواني قــل تعـالوا
ز قـــــرآن خـــــدا، يـكـبــــار، از نــــو 
 
درخـــت عـشـــق وايـمـان است پربار
بــرش اعـمــال نيك است ای خريــدار
 
بـعـــالـــم بـهـتـــر از تـوحـيـــد، بـاري
نــباشــد زان، تــو داري يـــا نــداري؟
 
گـــران تــر نـيـست هـيـچ، ازبارانكار
كـــه كــافـر مـيـكـشـد برپشت، خروار
 
كــــلام تــــوسـيـــــاق عــــــــام  دارد
بـــراي اهــــل ديــــن، پـيــغــــام دارد 
 
توخــود گـو، ازكدامين مكتب استي ؟
هـــوا دارد كــدامـيـن، مذهب استي ؟
 
اهــانت مـيـكـنـي، هــر بار مــوزون
مگر هستي تو از اين خـط بـيـرون؟
 
مشو دهزاد ازين، آوازه دلـــريـــش
كـه داري فـخـــر، ازانديشه خويش
 
سـعـيـــدي نـيـــز، هـمكاري توباشد
خــدا يـــار مــن و یـــار، تــوبــاشد


4  – مورد ديگرازفرخاري
 
شبيخون گرنمیزد رهزن تازي بعنواي
 
پاسخ:
 
مـنــم حـيــران، از ايـــن تـعـبـيـر بـيـجــا
كه منظورت، چــه خـواهـد بــود ايـنـجا؟
 
بـــه انـتــرنـــت، كـه تابلوي جهان است
هـمـيـشـــه هــركـسـش، بـيـنــد بـهر جا
 
نـمــي زيـبــــد، درايــــن مـيــدان عـالـم
كـــه گـــويـــی هــــرزه وهــزيان هويدا
 
بـعـلـــم و عـفـــــت و اخــــلاق وكــرداد
ازآن داري اگـــــر بـهــــره بـفـــرمـــا؟
 
هدف از رهـزن تــازي كـــی بـــاشــد؟
بـــه چـشــم كـی  كـشـیـدي اين معما؟
 
اگـــر مـنــظــور تــو، فخرجهان است
مـعـــاذ الله چـيـنــن، هـــرگــز مـبــادا
 
نـــدارد احــتـمـــالــي هـيــچ، ديـگـــر
بــه ايــن تــرکـيـب وبا اين لفظ ومعنا
 
بـر ايـن حـالـت تـاسـف كــــرد، بـايــد
كه حكم شرع، سگيـن است و بـرجـا
 
دل اهـل جـهـان، خـون مـیشـود خون
نــه اهــل ديــن، بـلـكــــه اهـــل دنـیـا
 
ز مـــا حــرمـــت، بـــراي آدمــي زاد
نـســازد تـــا شـعـــار زشـــت، بـــرپا
 
ولــي گــر ايـنـچـيـنـن، گستاخ گــويد
جـــوابـــي مـيــدهـمـيــش، بـي محابا
 
بـــه كـنـتــم خـيـر امـت، نـيـك بـنـگـر
كــــه خـيــــر ابـنــيـــا، پـغـمـبـــرمــا
 
تــو بـد گـويـی بــه شـان خـيــرعالم
سـپـس بـر خـود نـهـادي نـام مـــولا
 
نـه كــه مــولاي مـا هـرگـز، نباشي
بـه ايـن پـنـدار، مـي بـاشـي زاعـدا
 
به نرمي ، توصيه كـرد، اوسـتـادم
ازآن خـاطـربـه نـرمي كردم انـشـا
 
جواب  نيک  بشـنـو،  از  سعيـدي
قـضـــاوت بـــاشـــد ازمـردان دانـا