آرشیف

…  و

                           باران را بگوی

اندیشه یی اگر به حال ما کردی

سخن های آغشته به نیرنگ

ودرختانِ بی برگ

و دروِفصل های دست خالی را بیاد بیاور

و شب وروزی بدینسانْ ناگوار

و گریۀ آیینه ها

وخود فروشان را.

(((

بنما به روزگارِ تهی فکری!

گرفتاری درزندانِ بیهودگی

و بیکرانگی بیداد

وزندگی دشنه به دست را بنگر

وفرودها رادرمُرداب های خون.

(((

منما فرامش

مادرانِ سالخوردهءگیسوسپیدرا

وسرزمینهای آن سوی امید را

ورویش ودرخششِ دگربارهء آواها

ودلدادگانِ داد را.

(((

تأریخ را صدا میزنند بشنو!

و باران را بگوی که پیوسته ببارد

مگراین همه گزند شسته شود.

(((

و

بمان که پیاله یی برگیریم.

آلمان

۲۰۱۷

…

*