آرشیف

آنچه که من میدانم در همه جای  دنیا  به وطن  میگویند مادر وطن را در حد مادر ارزش و اهمیت  میدهند به یقین در اکثر کشور های دنیا حقیقت همین است که نوشتم متاسفانه  این  تنها عده ای از ما مردم افغانستان است که هیچ اهمیتی برای مادر وطن قایل نیستیم و ارزش و اهمیت آن را نمی دانیم  عوامل آن را باید جستجو و پیدا کرد تا بتوانیم زنده گی بهتری را در زاد گاه خویش نصیب شویم، چرا وطن را مادر گفته اند ، و چرا کلیمه مادر مقدس است .
مادر به این دلیل مقدس است که به  انسان در دوران نوزادی که ضعیف و نا توان است و قادر به حفظ خود نیست  محافظت میکند و زندگی می بخشد.  مادر به حکم الهی  به مدت  نُه ماه   فرزندش را در شکم خود و با خون خود تغذیه میکند  و پس از تولد تقریبآ  بمدت دو سال  با شیر خود او را تغذیه نموده و زنده  نگه میدارد.  مادر زندگی بخش فرزند است  بهمین دلیل مقدس و با ارزش  و مهم است  اما  پس از دو سال که  شیر مادر قطع میشود  زندگی طفل وابسته به زمین میشود زمینی که در آن زندگی میکند و نامش وطن است.  همه نیازمندی های انسان  از جمله آب  و مواد غذائی لباس غیره و غیره همه از زمین بدست می آید  و انسان با استفاده از امکاناتی که در وطنش وجود دارد  زنده می ماند و به حیاتش ادامه میدهد.  بهمین دلیل به زمینی که انسان در آن زندگی میکند مادر وطن میگویند  چون زنده ماندن  و زندگی  انسان به آن وابسته است.
خداوند پاک خالق انسان و زمین و زمان  را از یک پدر و مادر (آدم و بی بی حوا)  خلق کرد و سپس نسل های بعدی آن را به  شکل  ملت ها در آورده اند  و به هر کدام از این ملت ها قطعه ای زمین داده  که  با استفاده از امکانات و نعمت هایش در  آن  نشو ونما  و بود و باش  و زندگی کند.  هر سر زمینی  حق همان ملتی است که در ان زندگی میکند و هیچ ملتی حق ندارد که به وطن ملتی دیگر تجاوز کند و امکانات  آن را  در اختیار خود بگیرد و صاحبان اصلی آن را محروم از حقوق که پروردگار عالم به آنها داده باز نگه دارند. تجاوز  به وطن یک ملت مانند تجاوز به ارزش ها و معیار های انسانی آن ملت است بهمین دلیل هیچ ملتی در دنیا اجازه تجاوز به وطن و سرزمینش را به مردمان دیگر نداده و نمیدهد و در صورت چنین اتفاقی با چنگ و دندان  و با دادن جان خود  از مادر وطن دفاع  میکند و دست متجاوز را از سرزمی خود  کوتاه می نماید. متاسفانه این تنها ملت افغان است که تا به امروز  نسبت به این امر حیاتی با مشکلات گوناگون گرفتار است و تقصیر این وضعیت ناگوار را بعضی ها زیادتر به گردن علمای دینی می اندازند و میگویند باید علمای محترم حقانیت یا مردود دانستن جنگ و خونریزی را در افغانستان از نگاه شریعت اسلامی تفسیر و تشریح نمایند فتوا صادر نموده اعلان نمایند که این جنگ جهاد است یا فساد تا مردم مسلمان ما بدانند که چه کنند خاموشی در این مورد میتواند شرایط نا گوار تری را با خود همراه داشته باشد. نه تنها علمای دین بلکه استادان معلمین محترم در دانشگاه ها و مکاتب وظیفه دارند. 
با تبلیغ  این حرف  که  خاک و سر زمین اهمیت به سزای دارد تنها به این اکتفا ننمایند که محصل یا شاگردی پارچه ای حل نموده نمره کامیابی بدست آورد بلکه ارزش و معیار های وطن دوستی جایگاه خاص خود را دارد چنانچه گفته شده حب الوطن من الایمانی آیا تنها فراغت و کامیابی   کافی است و همین را خدمت به اسلام و کشور گفته میتوانیم  و به این باید گفت  که این یک کار نادرست شمرده می شود درک و برداشتی نا درست از وطن و وطندوستی  همین  توجیه سطحی و غلط که به ما ربطی ندارد حکومت میداند و کارش باعث شده است که  ملت افغان  از این قضیه بزرگ و حیاتی غافل و بی تفاوت بماند  و سرزمینش جولانگاه  همسایه  بی تقوا و متجاوز شرقی شود. متاسفانه بعضی از ما  به  قصد خدمت به بیگانه گان  مهر مادر وطن را  در ملت خود کشته ایم  و با این بی تفاوتی برای دشمنان مردم افغانستان فرصت داده ایم تا در سر زمین ما ریشه  بدواند  و با استفاده از روش های گوناگون این ملت را  در سر زمین خودشان خفه و متفرق از هم و نا توان کنند و به خونریزی و قتل و قتال ادامه دهند در چنین وضعیتی  و می بینیم که امروز تعداد زیادی از مردم ما  برای  حفظ  و نگهداری ارزش های ملی خود بطور جدی دچار مشکل شده اند  و  در ترس و لرز زندگی میکنند یا ترک وطن مینمایند به این دلیل که قضیه را بدرستی  نه فهمیده  و به  مادر وطن اهمیت نداده  اند و حالا  اسیر دشمنی متجاوز و بی تقوا و ضد معیار های انسانی شده اند .
خداوند متعال ملت ها را  متفاوت  از هم آفرید که تا هرکدام  با ویژگی و علائم  خاص هویتی خود  زندگی کنند و توسط یکدیکر  مورد شناسائی قرار گیرند ولی کشور متجاوز پاکستان با  چنگ انداختن  بر سر نوشت و سر زمین آبایی ما تمام معیار های زنده گی آبرومند این  ملت  را که عبارت  از صلح امنیت و زنده گی آبرومندانه است از ما گرفته است حتی بعضی از کشور ها در تلاش اند تا هویت ملی خود را در سر زمین افغانستان ترویج کنند  و می بینیم که به تدریج دارد سر زمین  مردم ما  را پر از مردمان جاسوس و باور مند به منافع خود سازند واضح است که اگر چنین روندی ادامه یابد پس از مدتی مردم که تاریخ پر افتخار دارد  در شکم مردمان متجاوز هضم خواهد شد و دیگر سرزمین با استقلال و هویت ملی  قابل شناخت در جهان نخواهد بود.  آیا علما دانشمندان و شخصیت دینی و ملی ما تا هنوز هم متوجه این امر شده اند که  طبق تمام حقوق و ارزش های ملی و بین المللی مردم ما در سر زمین  های خود زنده بمانند و زنده گی آبرومندان ای داشته باشند و در رفاه و امنیت و با عزت زندگی کنند!؟  لذا  ملت ما  هم حق دارد که  در وطن  خود  در رفاه و امنیت و با عزت زندگی کند؟
پس  مهر وطن  برای  خوشبخت نگهداشتن یک کشور و مردمش امری  ضروری است  همان طوری که نبی اکرم صل الله  علیه وسلم  فرموده است که :  حب الوطن من الایمان.  مهر وطن جزء ایمان است .  از علمای کرام و همه اشخاص و افراد که افغانستان را دوست دارند تقاضا دارم در کنار مضامین دیگر در مدارس مکاتب پوهنتون ها بر علاوه علوم دینی ساینس و تکنالوژی اهمیت  وطندوستی را هم به فرزندان این سرزمین منحیث یک مضمون درسی که شامل نصاب باشد تدریس نمایند.  تحصیل کرده  ها و روشتفکران کشور ما باید  اهمیت وطن را بدانند و مهر آن را در دل خود زنده کنند و بقیه مردم را هم متوجه این قضیه  پر اهمیت  نمایند.  وقتی که  تک تک مردم ما ارزش و اهمیت خاک خود را درک کنند  دیگر با هرگز با دشمن زورگو و قسم خورده  خود همکاری نخواهند کرد  و همین که همکاری نکنند متجاوزین و مداخله گران که در جنگ های افغانستان  مردم ما را مانند چوب سوخت استفاده میکنند دیگر  توان مداخلات بی شرمانه و این بگیر و ببند های خودسرانه  در سر زمین ما را نخواهد داشت.  پس ضرور و لازمی است که  آگاهان کشور ما چه مرد و چه زن آماده شوند همت کنند تا  با هم به آگاه کردن تک تک مردم مان به پردازیم  و مهر مادر وطن را در دل های شان زنده کنیم در قدم اول در سطح ملی و بین المللی از مداخله گران خواهش کنیم که هر کدام شان انصاف نمایند  تن به عدالت بدهند و لطف کنند دست از مداخله های بی شرمانه بردارند و بیش از این در سرنوشت کشور و مردم ما دخالت  و فتنه گری و غارتگری و کشتار نکنند  اگر این آرزو و پیشنهاد دوستانه ای ما را قبول نکردند معنی اش اینست که  بتدریج میخواهند کشور و مردم ما را نابود کنند   در این صورت ما هم به امر خداوند هم با وظیفه ملی که داریم حق ماست با تمام قوت و نیرو آنچه که در توان داریم با آنها تا آنجائی به جنگیم  که  دست از این تجاوز و آشوب آفرینی های خود بردارند  و اجازه دهند که افغانستان و مردمش نیز مانند بقیه ملت های سربلند در دنیای دیگر در سر زمین خود  بدون مزاحمت زندگی کنند.
آیا ما حق نداریم کشور خود را از این وضعیت نجات دهیم و در راه عدالت و انصاف مبارزه نماییم 
آیا این تقاضای ما یک تقاضای عادلانه نیست که ما به عنوان یک ملت و یک کشور آزاد در سر زمین خود بدون مزاحمت مانند کشور های دیگر زندگی کنیم؟  اگر هست باید دنیای که خود را حامیان عدالت و انصاف میدانند در این راه ما را صادقانه همکاری نمایند باید تلاش نماییم تا بلاخره مردم ما بخاطر آوردن صلح و امنیت و رفاه همگانی بر خیزند و مبارزه کنند  و خود را  از این وضعیت ناگوار که اضافه تر از سه دهه است  تحمل کرده اند نجات دهند.