آرشیف

اگر پهلو های سقوط حکومت داکتر نجیب سنجیده شود، بدون شک کناره گیری ژنرال مومن اندرابی و ژنرال مصطفی خان محسنی از بدنه حکومت وقت، علل اصلی سرنگونی حاکمیت قدرت حکومت و گشایش بال های مطمئن مجاهدین مقاومت گر بوده است.
ژنرال مصطفی خان محسنی از همان دوره به یک‌ نظامی ثابت، سرباز نترس، ژنرال قابل حساب، انسان متنفذ، مرد مردم دار، دوست با پیمان و فکر غیر قابل تغییر در سمت شمال و در چارچوب قدرت مداری سیاست مداران افغانستان شناخته شد.
حضور ژنرال مصطفی خان محسنی بحیث فرمانده پولیس در ثبات کندز و جلوگیری از عدم فروپاشی اش موثر تمام‌شد. نقش کمربند های امنیتی و ایجاد موانع برای عدم ورود دشمنان فراموش شدنی نیست.
صداقت، رفاقت، اخلاص و مردانگی مصطفی خان را می توان از لابلای تمجید های بزرگان چون؛ قهرمان ملی مسعود، مارشال فهیم فقید و استاد عطا محمد نور به درستی یافت و از شهره ی شخصیت اش آگاهی حاصل کرد. 
هم چنان، با نگاه بر خانواده محترم القدر آقای محسنی، ایشان را می توان از زمره ی مقاومت گران متنفذ، نامدار، محترم و با پاس محسوب کرد. علاوه بر موقف اجتماعی، نظامی و سیاسی مصطفی خان، نقشِ برادران دیگر وی چون شهید رسول خان محسنی، وکیل عظیم خان محسنی…! هم در تحولات سیاسی و گفتگوی قدرت مبتنی بر تنفذ برازنده بوده و است. 
در طول مأموریت مصطفی خان محسنی بحیث فرمانده پولیس ولایت غور، ایشان تا حد توان کوشش نمود تا با مردم از اقوام مختلف برخورد و رویه ی مساویانه داشته باشد، با هر کس محترمانه دید و بازدید، با هر کس در قالب و چوکات قانون برخورد و در تامین امنیت به حد توان کوشا باشد که با هیچ یک از دشمنان دولت روابط دوستی و معامله گرایانه ایجاد نکرد.
وی در نهایت خواست تا فرمانده همه مردم غور باشد، در زمان مأموریت وی موفقیت های بی شایبه حاصل دستاورد های نیروهای امنیتی شد و شورای نظامی با هماهنگی مسئولانه نیرو های نظامی تدویر می یافت. احدی را ندیدم که با استدلال، مأموریت انجام‌شده ی وی را (غیر مغرض/جانب دارانه) نقد کند.
فلهذا، خاطرات نیک و خجسته خویش را با فرمانده محسنی مرور کرده و سال های انجام‌وظیفه اش را به نیکی یاد می کنم. به نمایندگی از مردم غور از ایشان مهمان نوازی و سپاسگزاری کرده و آرزو دارم خاطرات خوش و شیرین را از نحوه برخورد، شیوه ی رفتار و رسم‌مهمان نوازی مردم غور با خود برده باشد.

با مهر 
گل رحمان فراز