آرشیف

طوريکه گفته ميشود، قرار است اعضای هيئت های مذاکره کنندۀ صلح دولت افغانستان و تحريک طالبان بعد از گذشت سه ماه در دوحه بدون هيچ دستاوردی در راستای صلح، به مدت ۲۰ روز به تعطيلات بروند. البته آنعده اعضای هيئت دولت که خانه های شان در خارج از کشور است، به خارج ميروند و آنهای که در افغانستان زنده گی ميکنند به اينجا خواهند آمد. همينگونه آنعده اعضای طالبان که خانه های شان در قطر است، در همانجا ميمانند و آنهائيکه خانه های شان در پاکستان است، به پاکستان ميروند.
اينکه اين تعطيلات، همزمان با فرا رسيدن ايام کرسميس و سال نو عيسوی انجام می يابد؛ بدون شک نمايانگر وابستگی مستقيم و نبود استقلاليت و اختيار هردو طرف (دولت و طالبان) در پروسۀ مذاکرات صلح بوده و نسبت مصروفيت خارجی ها در ايام کريسمس، برای شان فرصت تعطيلات ميسّر ميگردد.
اما موضوع اصلی چگونگی حيات مردم زجرکشيده و در ماتم نشستۀ اين سرزمين است که همه اميد ها و آرزو های صلحخواهانۀ شان نسبت به بی پروائی ها، خودخواهی ها، قدرت طلبی ها و حرص سرمايه اندوزی رهبران هر دوطرف به يأس تبديل گرديده است. مردم ما ميدانند که زمامداران شان قصداً بخاطر طولانی شدن مدت حکمروائی خويش به بهانه های مختلف، دامنۀ خشونت و جنگ را در کشور گسترش ميدهند. چنانچه اين جنگ تحميلی و لعنتی، هر روز فرزندان غريب و بيچاره را به قربانگاه ميبرد؛ در حاليکه فرزندان رهبران هر دو طرف به دوام تحصيل و يا تجارت شخصی و عياشی شان در خارج از کشور مصروف ميباشند.
برای زمامداران ما بسيار آسان خواهد بود که بگويند: حملات وحشيانه را تقبيح ميکنيم! سربازان ما بخاطر جمهوريت و تأمين امنيت مردم جان خود را از دست ميدهند! ما تسليت عرض ميکنيم! ما خون اين شهدا را از عاملان آن ميگيريم! و ….
اما اين حرف ها همه ريائی و بخاطر فريب مردم است. ورنه اگر برای اين ها حيات مردم مهم باشد، چرا با وجود فرصت مساعد شده، با وجود گذشت سه ماه، حتی اجندای مشخصی در رابطه به صلح آماده نشده است. و حالا بعد از کار به اصطلاح دشوار طولانی و "پردستاورد" هيئت های مذاکره کننده به تعطيل می روند. شما هميشه در صحبت های تان از صلح با عزت و دوامدار صحبت ميکنيد، در حاليکه همه بخاطر داريم که چند سال پيش، بخاطر مذاکره با طالبان، پشت آدرس شان سرگردان بوديد. حالا که آدرس و همه چيز معلوم است و با آنها پای ميز مذاکره می نشينيد چرا ابتکار جريان صلح را به دست نمی گيريد آيا شما مانند "شکاری که شير را می پاليد، جای پای شير را به کار داشتيد و يا خود شير را"؟ شما که ميگفتيد بخاطر تأمين صلح و ختم جنگ قربانی ميدهيد. کجاست قربانی تان؟
حالا مردم ما چهره های دروغگو، عوام فريب و رياکار، مفسد و ماکياولستی تان را بخوبی تشخيص داده اند. اگر زنده مانديم، منتظر روزی هستيم که محاکمۀ شما را به چشم سر مشاهده کنيم، ان شاءالله.