آرشیف

اینبار از "هوس " در لای سروده موزون گفته ام
چون می شود آن غریزه حسی را با ادبیات رنگینی بخشید:

هوس کردم بپیچم تن به تن
لب بر دهان عشق
من مست موج اندام و بیخود در لابلای عشق
هوس کردم بغلتم در سراپایش 
چو باران بر لب دریا
من امواج پر از طوفان و وی رام
چون هوای عشق
هوس کردم بریزم برگ های سبز بستان را 
به روی فرش مخمور وجودش
با سواء عشق
هوس کردم ببندم دانه دانه رشته ی دل را 
به بال چابک عقاب مست آسمان عشق
هوس کردم بچینم عطر معني از عشق بازی
با مستي نگه از پیچ و تاب ارغوان عشق 
هوس کردم نگویم هیچ گلایه از فراق دل 
در گوش شادی آن لحظه های لاله فام عشق