آرشیف

خوشبختانه افغانستان کشوریست که در طول این چند سال پسین توانسته است روابط استراتژیک، دیپلماتیک و بین المللی خویش را با اکثریت ملت ها و کشور های جهان بشکل درست حفظ نماید و در پیوند های دوستی و ارتباطات کشوری جهت جلب منافع و کمک های تمویل کنندگان توانسته است مدیریت منظم و قابل پذیرش داشته باشد.
بخاطر توانا سازی بازو های افغانستان، بیشتر از کشور های اتکا بخود، کوشیدند تا توجهی در قبال برنامه های پلان شده بر انکشاف امورات نظامی، ساختمانی، تربیتی، صحی، حکومتداری، محو تروریست، ریشه کن سازی خشخاش، منع قاچاق…! از طرف ملت شان و از طریق کشور شان به افغانستان داشته باشند.
در تطبیق وعده های داده شده، اکثراً کشور های خوب درخشیدند که صداقت در بستن پیمان شان همیشه از تجارب قبلی دیده شده است و فعالیت های شان بدون کدام ارزیابی و یا بررسی قابل مشاهده، ملاحظه و قابل قبول است.
کشور های که در صف همکاری های برنامه های بنیادی افغانستان اند؛ آمریکا، آلمان، هند، جاپان و ایتالیا اند! همکاری های کشور های فوق با افغانستان در مراحل مختلف و با برنامه های آینده ساز متفاوت قابل قبول حکومت وحدت ملی و مردم عوام افغانستان بوده است. 
هندوستان با بهره برداری دو پروژه کاملاً موثر و پر هزینه اش (تعمیر قبلی/فعلی شورای ملی و اعمار بند سلما) می باشند که میلیون ها دالر آمریکایی بخاطر تطبیق همان پروژه ها به مصرف رسیده است و برای خیلی ها سهولت آفرینی کرده است.  (هم در حالت کار اش برای کارگران کار آفرینی کرده است و هم بعد از کار اش موثر واقع شده است.
با اعمار این دو پروژه بزرگ از طرف هند برای افغانستان فهمیده شد که پیوند دوستی افغانستان با کشور دوست هندوستان به مراتب با دوام تر و کارا تر از روابط دوستی با پاکستان است. اینکه ما روابط حسنه را می خواهیم با همه ممالک جهان حفظ نماییم، خوب است اما باید شعری را به یاد آورد که مبادا این شعر در تطبیق برنامه های پلان ده هند نسبت به افغانستان مد نظر گرفته شود؛

با دشمن من دوست چو بسیار نشست
با  من   نشایدم    دیگر   بار   نشست

پرهیز از آن عسل که  با  زهر  آویخت
ترسید از آن  مگس که با  مار نشست

پس، خوب است که با کشور های روابط برقرار کنیم که هرگاه نفع شان به ما نمی رسد حداقل منتظر همیشگی ضرر شان نباشیم!
بقول معروف: دندان نداشتن بهتر از درد دندان داشتن است!
با احترام
گل رحمان فراز