آرشیف

آنانیکه از شکوه الهام بخش وعبرت انگیز بهار منکر اند ازآیات ونشانه های قدرت الهی چشم پوشی کرده اند.

(يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَيُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَيُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ وَكَذَٰلِكَ تُخْرَجُونَ) آیه 19 سوره الروم

بزرگداشت از بهار، در واقع بزرگداشت از توانایی الهی در تجدید حیات است. این‌که خداوند در هر سال طبیعت را از نو می‌آفریند و زندگی را دوباره در زمین جاری می‌کند، پیامی از قدرت بی‌پایان اوست که می‌تواند در روز قیامت نیز انسان‌ها را از مرگ زنده کند. در همین راستا، بهار به‌عنوان نماد تجدید حیات، پیامی از امید و ایمان به روز رستاخیز است، جایی که همه انسان‌ها پس از مرگ، دوباره زنده می‌شوند تا به‌حسب اعمالشان پاداش یا کیفر یابند.

بهار  نماد کوچکی از رستاخیز بعد از مرگ است.

در عقاید دینی، خصوصا ادیان ابراهیمی  زندگی پس از مرگ مفهومی است که به نوعی تجدید حیات در دنیایی دیگر اشاره دارد. همان‌طور که بهار نشانه‌ای از بازگشت به زندگی است، این ارتباط میان مرگ و زندگی در طبیعت می‌تواند برای انسان‌ها الهام‌بخش باشد تا باورهای خود را در مورد ادامه زندگی پس از مرگ مستحکم کنند. طبیعت به‌ویژه در بهار، چهره‌ای نو از زندگی را به نمایش می‌گذارد؛ گویی که مرگ به هیچ‌وجه پایان کار نیست، بلکه آغاز فرصتی جدید است..

در اسلام  بهار به‌عنوان زمانی برای تجدید قوا و تفکر در مورد زندگی پس از مرگ تلقی می‌شود. خداوند در قرآن کریم به‌طور مکرر به‌عنوان خالق حیات و مرگ معرفی شده است و آیات بسیاری اشاره به بازگشت زندگی پس از مرگ دارند. بهار، برای مسلمانان به‌ویژه در ایام نوروز، فرصتی است برای تفکر در مورد قدرت الهی در آفرینش دوباره و توجه به آیات خداوند که در طبیعت نمایان می‌شود. در آموزه‌های اسلامی، مرگ پایان دنیا نیست، بلکه یک گذرگاه است به دنیای دیگری که در آن هر کسی به اعمال خود پاداش می‌گیرد.

لذا  بهار نماد امید و تجدید حیات است که تأثیر عمیقی بر روحیات و باورهای دینی انسان‌ها دارد. در مسیحیت، بهار همزمان با جشن‌های عید پاک است که از آن به‌عنوان زمانی برای برخواستن مسیح از مرگ و بازگشت به زندگی تعبیر می‌شود. این جشن در واقع نمایانگر پیروزی زندگی بر مرگ است و از آنجایی که درختان و گیاهان به‌طور طبیعی در بهار دوباره شکوفا می‌شوند، مسیحیان از این نماد به‌عنوان تأکیدی بر باور خود به رستاخیز استفاده می‌کنند.

بهار در قرآن.

در قرآن کریم، آیات زیادی وجود دارند که به ارتباط  زندگی پس از مرگ و تجدید حیات در طبیعت اشاره دارند. این آیات به‌طور نمادین به انسان‌ها یادآور می‌شوند که همان‌طور که در طبیعت پس از مرگ گیاهان و درختان، زندگی دوباره آغاز می‌شود، زندگی پس از مرگ نیز حقیقتی است که در انتظار انسان‌ها خواهد بود. در ادامه، چند آیه قرآن که به این موضوعات مرتبط هستند آورده شده است:

1. آیه 19 سوره روم (آیه رستاخیز و حیات دوباره)( يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ يُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَ يُحْيِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها وَ كَذلِكَ تُخْرَجُونَ «19»

ترجمه: زنده را از مرده بيرون مى‌آورد، و مرده را (نيز) از زنده بيرون مى‌كشد، و زمين را بعد از مرگش زنده مى‌كند، و شما نيز (روز قيامت) اين گونه بيرون آورده مى‌شويد.

این آیه به روشنی به رستاخیز اشاره دارد، جایی که خداوند انسان‌ها را از مرگ به زندگی دوباره بازمی‌گرداند، همان‌طور که در بهار طبیعت، گیاهان و درختان از خواب زمستانی بیدار می‌شوند.

آیه 51 سوره یس (رستاخیز و قدرت خدا در تجدید حیات) وَ نُفِخَ فِي الصُّورِ فَإِذا هُمْ مِنَ الْأَجْداثِ إِلى‌ رَبِّهِمْ يَنْسِلُونَ «51» و قتی در صور دميده شود، پس ناگاه آنان از گورها (برخاسته،) شتابان به سوى پروردگارشان مى‌آيند.

قالُوا يا وَيْلَنا مَنْ بَعَثَنا مِنْ مَرْقَدِنا هذا ما وَعَدَ الرَّحْمنُ وَ صَدَقَ الْمُرْسَلُونَ «52»  گفتند: واى بر ما، چه كسى ما را از خوابگاهمان برانگيخت؟ اين همان است كه خداى رحمان وعده داد و پيامبران راست گفتند.

«و برای آنها مثل دیگری از این زمین قرار می‌دهیم، و می‌گویند: «کیست که ما را از قبورمان بیرون می‌آورد؟» بگو: «کسی که شما را برای نخستین‌بار آفرید.» و آنان سر تکان می‌دهند و می‌گویند: «کیست که ما را به‌طور کامل دوباره زنده کند؟» بگو: «کسی که نخستین‌بار شما را آفرید.»

این آیه در مورد قدرت خداوند در ایجاد و تجدید حیات است. همان‌طور که در بهار طبیعت، زندگی دوباره آغاز می‌شود، خداوند در روز قیامت انسان‌ها را از قبورشان برخواهد انگیخت.این آیه از چرخه مرگ و زندگی در طبیعت سخن می‌گوید. همان‌طور که در شب، گیاهان و درختان به‌نوعی در خواب هستند و در روز دوباره به زندگی برمی‌گردند، خداوند نیز در دنیا و آخرت چنین حکمت و قدرتی برای تجدید حیات دارد.

سوره غافر آیه 67(قدرت خداوند در تجدید حیات)

«خداوند همان ذات است که شما را از خاک آفرید، سپس از قطره‌ای از نطفه آفرید و سپس از نطفه، جنین را آفرید. خداوند هر آنچه را که بخواهد و اراده کند، می‌آفریند.»

بزرگداشت بهار به‌نوعی بزرگداشت از زندگی پس از مرگ است. گرداننده روز ها وفصل های سال خدا وخالق نماد های سبز وزنده خداوند بزرگ ومهربان است  لذا نوروز؛ مقدس‌ترین نشانه قدرت الهی و معجزهٔ منحصر به‌فرد آفریدگار زمین وزمان  است. بهار به‌عنوان زمانی برای تقویت ایمان به رستاخیز و زندگی پس از مرگ و راه گشائی  انسانها بسوی خدا شناسی و عقیده به زنده شدن پس از مرگ است . این باور در اسلام وهمه ادیان که به آخرت باور دارند نمایان است،  با توجه به دگرگونی‌های طبیعت، انسان‌ها به یاد می‌آورند که مرگ تنها یک پایان نیست، بلکه عبوری است به مرحله‌ای جدید از زندگی. در قرآن نیز اشاره به رستاخیز و زندگی پس از مرگ شده است:
«و مانند آنهایی که مرده بودند و ما آنها را زنده کردیم، اینگونه شما نیز از قبور خود بیرون خواهید آمد.» (الروم، آیه ۱۹)

این آیات، ارتباط عمیق میان مفاهیم مرگ و زندگی پس از مرگ و تجدید حیات در طبیعت را نشان می‌دهند. در واقع، طبیعت به‌ویژه در بهار، به‌عنوان نمادی از حیات دوباره و تجدید حیات  به انسان‌ها یادآور می‌شود که خداوند بر مرگ و زندگی تسلط دارد و همان‌طور که طبیعت در بهار به زندگی بازمی‌گردد، انسان‌ها نیز پس از مرگ در روز قیامت به زندگی دوباره برخواهند گشت

إِنَّ اللَّهَ فَالِقُ الْحَبِّ وَالنَّوَىٰ ۖ يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَمُخْرِجُ الْمَيِّتِ مِنَ الْحَيِّ ۚ ذَٰلِكُمُ اللَّهُ ۖ فَأَنَّىٰ تُؤْفَكُونَ.

همانا خداوند، شكافنده‌ى دانه و هسته است، زنده را از مرده بيرون مى‌آورد و بيرون آورنده‌ى مرده از زنده است. آن است خداوند شما، پس چگونه (از حقّ) منحرف مى‌شويد؟

بهار، فصلی که در آن طبیعت از خواب زمستانی بیدار می‌شود و زندگی دوباره آغاز می‌گردد، نه تنها نمادی از احیای طبیعت است، بلکه در بسیاری از باورهای دینی و فرهنگی، به‌عنوان نمادی از زندگی پس از مرگ و رستاخیز معرفی می‌شود. این فصل با تغییرات عظیم خود در طبیعت، همزمان یادآور این حقیقت است که مرگ و زندگی در دست خداوند است و در هر دوره‌ای از زمان، اوست که قدرت تجدید حیات و بازگرداندن موجودات به زندگی را در دست دارد.

بهار وپیام زندگی پس از مرگ

زمانی که به بهار نگاه می‌کنیم، طبیعت را می‌بینیم که پس از دوران سرد و مرده‌ی زمستان، دوباره جان می‌گیرد. درختان خشکیده دوباره سبز می‌شوند، گل‌ها شکوفا می‌گردند و دشت‌ها از سرسبزی پر می‌شوند. این تجدید حیات، نمادی از بازگشت به زندگی است که در بسیاری از باورهای دینی، به‌ویژه در اسلام ، با مفاهیم زندگی پس از مرگ و رستاخیز ارتباط دارد. همان‌طور که طبیعت پس از زمستان به زندگی باز می‌گردد، انسان‌ها نیز به‌عنوان بخشی از همین طبیعت به زندگی پس از مرگ باور دارند. این تصویر از بازگشت زندگی پس از مرگ، در قرآن کریم نیز به‌وضوح بیان شده است:

«خداوند است که زندگی و مرگ را می‌آفریند و او بر هر چیزی قادر است.» (الملک، آیه ۲)
این آیه نشان‌دهنده این حقیقت است که خداوند، خالق حیات و مرگ است و همه موجودات تحت فرمان او هستند. بنابراین، همان‌طور که بهار نشان‌دهنده‌ی بازگشت حیات به طبیعت است، به‌عنوان یک پیام معنوی به انسان‌ها یادآور می‌شود که زندگی پس از مرگ نیز ممکن است و خداوند در روز رستاخیز همه موجودات را از خواب مرگ بیدار خواهد کرد.

نو روز: نماد عدالت در طبیعت

یکی از ویژگی‌های شگفت‌انگیز نوروز، زمان دقیق آن است. نوروز در لحظه‌ای اتفاق می‌افتد که شب و روز با هم برابر می‌شوند. این لحظه، که در اعتدال بهاری قرار دارد، نماد تعادل و عدالت در طبیعت است. در این لحظه، هیچ‌چیز بر دیگری فائق نمی‌شود و همه چیز در یک نقطه‌ی هماهنگ قرار دارد. این برابر بودن شب و روز به‌طور نمادین به عدالت اجتماعی نیز اشاره دارد؛ جایی که در آن هیچ‌چیز از دیگری بالاتر نیست و همه چیز در تعادل قرار دارد.پس به هر حال این فصل از رهگذر زمانی نیز شایسته تجلیل است.

این برابر بودن، پیامی است که در قلب فلسفه نوروز نهفته است: که باید در زندگی به‌دنبال تعادل، انصاف و عدالت باشیم. در همین راستا، نوروز به ما یادآوری می‌کند که همه انسان‌ها در برابر زمان و طبیعت یکسان هستند و هیچ‌چیز بر دیگری برتری ندارد. درست همان‌طور که شب و روز به‌طور متعادل در این لحظه با هم برابر می‌شوند، انسان‌ها نیز باید در جامعه به‌طور عادلانه و برابر زندگی کنند.

نوروز و پیام‌های معنوی آن

نوروز علاوه بر اینکه جشن طبیعت است، یک پیام معنوی عمیق نیز با خود به همراه دارد. در این روز، انسان‌ها به خود فرصت می‌دهند که گذشته‌ها را فراموش کنند، خطاها و اشتباهات خود را ببخشند و از نو شروع کنند. این مفهوم از آغاز دوباره، با بهار همخوانی دارد؛ جایی که طبیعت دوباره جوان می‌شود و تمام موجودات فرصت تازه‌ای برای زندگی دارند.

نوروز به‌عنوان یک جشن جهانی، جشنی است که از مرزهای جغرافیایی و فرهنگی فراتر رفته و در دل همه مردم جهان، مفهومی واحد از تجدید حیات و آغاز نو شدن دارد. این جشن، نه تنها تجلی‌گر فصول طبیعی است، بلکه نمایانگر روح انسانی است که در جستجوی آرامش، توازن و تجدید حیات است.این روز واین فصل را گرامی بدارید.

جنگ ما با منکران و دشمنان رنگارنگ نوروز، نبرد دوگفتمان است.گفتمان خرد و نور در برابر گفتمان جهل و ظلمت، گفتمان حق و حقیقت در برابر گفتمان باطل و دروغ و خدعه و غدر.هیچ امر شرعی در مورد ممنوعیت تجلیل از نوروز وجود ندارد جزء تفسیر وتعبیر سخنانه مهربانانه پیامبر اسلام بخاطر دو عید مذهبی عید فطروقربان که هیچ ربطی به حرمت عید نوروز ندارد.همه ساخته وبافته کسان است آتش به خرمن جنگ تمدنها انداخته اند.