آرشیف

2015-1-3

ظهیر فاریابی

نــــعــــــت

ای ز هــلال ناخـنـت بدر به یک اشـــاره شـق
چـــــرخ نثار مقـدمت کــــرده ستاره در طبـق
 
نیم کــــرشمه کـــــرده ای چشـم ستاره می تپد
از رخ نـیـم رنگ تـو مانـده برآسـمـــان شـفـق
 
رفـتـه به اوج لامـکــــــان آمـده باز بر زمـیـن
بستر خواب اقـدسـت داشته هـمـچـنـان عـــرق
 
ســرو سـتـاده در چـمــن از ســر خـدمـتـت بپا
نـعــت تو در کـتــاب دل ثـبـت بود ورق ورق
 
نزد تو در عــرق فـتــد عـیـسی آسـمـان نشـیـن
هـمـچـو معـلـم زمین نزد مـسـیــح در عـــــرق
 
یوسف مـصــر تا ابد هـســــت غـلام درگـهـت
ای ز کـمـــــال دلـبـری برده ز دلـبـران سـبـق
 
برقـع ناز باز کــن دیدۀ لـطـف بر گـشـــــــــــا
بین که ز جور ظالمان رفـتـه زشرع دین نسق
 
گـــر تو به مسند شـهی صیحـۀ عــدل در دهی
پیل ز بـیـم قـهــــــر تو بوسـه دهــد به پای بق
 
ای که کـنــی ثـنـای او صبـحــــدم از بـرای او
خیز و صبوح کن(ظهیر)از می لاله گون شفق
 
 
از اشعار (ظهیر) فاریابی
فرستنده:نجیب بهروش