آرشیف

حجازواسپهان وراهوی وشور و زیرافکند
نـوا وبـوسلیک از زخمـه‏های تار می‏سازد

زعشّاق وحسینی و بزرگ و راست می‏نالد
مقـام زنگوله بر عـاشـق و هـشیار می‏سازد

به چنگ وتنبک وتنبورونی مطرب کندآغاز
گهی با تار می‏گـويـد، گهی اشعار می‏سازد

به جای ارغنون هارمـونیه در پیش خنیاگر
به همـرای رباب و طبله و دوتـار می‏سازد

کجا شد بربط و شهرودوشوشک دردیارما
نقاره رفته از میدان و سـورنا زار می‏سازد

دگرچنگ‏وچغانه محفل‏آرای خراسان نیست
سـرنده، بی‏دف و بی‏ديره و بی‏تار می‏سازد

سـه‏تار نغـز پیشین را کجا بـردنـد از محفل
ســرود و رودخـانـی از دل افگار می‏سازد

زطاس و کاس و سنج و نالۀ زارجلب گویم
به تال و زنگ مطرب نغمۀ پربار می‏سازد

نداردرونقی سنتور و قانون، ازعمل خارج
طـرب‏رود از نـوا افـتـاده و گـيتار می‏سازد

کمانچه را کمان بشکسته اند درمحفل شادی
ولی غیچک به یاد همدم و همکار می‏سازد

صـدای دنبوره از درّه و کـوه و کمر خیزد
دوبیتی‏هـای نغز و سـاده از گفتار می‏سازد

ز طرف کـشزاران نغمۀ ساز و دهـل نایـد
نی‏انبان تو را چون مرغ بی‏منغار می‏سازد

ز راگ و تال هندی سُر بود ساز وطنداران
مغنی طرح تکراری در این بازار می‏سازد

زآهنگ خراسان ساز هندی بهره‏ها بگرفت
تـوازن گـر بــود خـنـیاگـری آثـار می‏سازد

فـراموشـت نگـردد نُوت هندی و خراسانی
که این هردوبه هم الحان پراسرار می‏سازد

تَـنَن تَـن تَـن تَـنَن دارنــد اوزان خـراســانی
سا ری گا ما پده نی سا یکی معیارمی‏سازد

یکی بـاربـد می‏گـردد یکی فـارابـی و قـادر
سرآهنگ وطـن را مرغ موسـیقار می‏سازد

اگرچه تک ملودی سازهندی وخراسانیست
ظرافت‏های ‏ریز رنگ‏رنگ درکارمی‏سازد

غزل معشوقه و محبوبۀ ساز خراسان است
سـرود حلق را از سـاز دل اظهار می‏سازد

چه زیبا هست رسـم تازه‏پردازی ز استادان
که کیف سازوآواز و هنر صد بار می‏سازد

بـود آهنگ هسـتی و خـدا در نای مـوسـیقی
نشاط وشورومستی وطرب سرشارمی‏سازد

اگرجنگ‏وطن‏بی‏کوس‏ وبی‏کرناوشيپورست
تبـیـره زن و بـوقی، دم دم اشـرار می‏سازد

نوای شوق و شادی را کند خاموش افراطی
ز حلقـوم تعـصـب نفـرت و ادبـار می‏سازد