آرشیف

سرودة ارجمند «از خاور و باختر» جناب رفعت حسینی را از جهتی تلفیق بسیار شاعرانة شرق و غرب تلقی کردم که قادر است سروده های «مغرب» ـ از من ـ و «مشرق» ـ از شاعر پراحساس و گرامی  ـ نظام الدین ضیایی  را به هم پیوند دهد:
 
 
رفعت حسینی
 
           از خاور
                 و
                   باختر
 
 
یکسان مفاهیمی می وزند
از کرانهء باختر
و  افقِ خاور .
 
)))     )))
 
واژه های بی بارِ گستاخِ خارا خوی
رغبت ها را
در گذرگاهِ توفان ها
                        و برف کوچ ها
                                       وعده می گذارند .
 
)))     )))
 
کژی و خدعه
                       اینک
چونان تاج های زمردین
بر سرِ اندیشه های زمینی اند .
 
)))     ))))
 
درین زلالِ ظلمت
تسلی را
              دگر
                    مجالی نیست .
 
)))     ))))
 
در نگار خانهء دُورِ حافظه
به عشقی بخشیدن
                              دل را
نقشی پیداست
                   رنگ و رو رفته !
 
 
آلمان
دو هزار و سیزده عیسایی
تحریر نهایی
برگرفته از دفتر شعر منتشر شدهء :
« بنفشه هایی که نروییدند »
[[[      ]]]
   ]] [[