آرشیف

برای یکبارهم که باشد، بایستی ، از عقلانیت پرسید:

درزمان های استبدادووحشتِ خلقی پرچمی وعصرسنگِ طالبان ـ مجاهدین اسلامی، برشیوهءزندگی مدنی افغانستان چی پیش آمد…؟

یک.

یمایمکنش درنبشتاری که درپیرامون تاریکی درعهد طالبان دارد، می نگارد:

«

طالبان عملاً تولید و نشر موسیقی را منع کردند. ریاست موسیقی وزارت اطلاعات و فرهنگ تبدیل شد به ریاست ترانه‌های اسلامی. آن‌ها در سه تا چهار سال آغاز امارت خود، حدود دو هزار ترانه (منیژه باختری، در کتاب نود و سه سال رسانه و قانون، ص۳۳۲)ثبت کردند. آن‌چه طالبان ترانه می‌نامیدند عبارت بود از موسیقی کلامی بدون ساز که اشعارش بیشتر در ستایش کشته‌شده گان طالب، نعت پیامبر اسلام، تشجیع مردم به جنگ با کافران و بعضی موضوعات دیگر بود.طالبان با ممانعت از پخش و ثبت موسیقی در یگانه مرجع دولتی که هم‌زمان بزرگترین مرجع در تمام کشور بود، یعنی رادیو تلویزیون افغانستان، عملاً تولید و نشر موسیقی را در افغانستان متوقف کردند. و برای نظارت و تفتیش در این کار اداره‌یی به وجود آورده بودند به نام وزارت امر بالمعروف و نهی عن المنکر. 

وزارت مبارزه با موسیقی

آن گونه که احمد رشید در کتاب طالبان (نشر بقعه، ۱۳۸۲، تهران ص ۲۱۹) می‌نویسد، «این اداره از یک سازمان دولتی در عربستان سعودی الگوبرداری شده و هزاران مرد جوان که بسیاری از آنها تنها سواد اندکی در مدارس پاکستان آموخته بودند در آن استخدام شدند.»

ملا عمر در توصیه‌ی خود به تمام کارمندان ملکی و نظامی امارت افغانستان، ابلاغ کرد که:

… تمام نظام ما و شما به سبب همین وزارت استوار است اگر خدا ناخواسته در کارهای این وزارت سستی رونما گردد ما و شما هم مانند سایر حکومت‌ها فنا خواهیم شد…

»

دو.

تااین زمان ،بشیوهء آماروپژوهش وارسته با موازین دانش، هویدا نمیباشد که خادواگسای حزب ستمگرخلق وپولیس های بیشمار<مخفی> آن ، چی تعداد مردم بینوای افغانستان رادرسراسرکشور، وفرهنگی هارا، باشکنجه ، کشته اند. تنها <حدس> زده میشود که هزاران را.

وچند ملیون، مهاجروپناهنده شدند؟…..

تهداب گذار تباهی افغانستان ودُورشدنش ازموازین زندگی مدنی، حزبِ بیداد گرخلق بود!!!!