آرشیف

2015-2-4

محمداکرام اندیشمند

مخالفت امریکا بافرمان کرزی

مارچ2009برابربا11حوت1387
هنوزیک روزازفرمان رئیس جمهورکرزی درمورد برگزاری انتخابات مطابق به زمان تعیین شده درقانون اساسی سپری نگردید که ایالات متحده امریکا حامی اصلی ومقتدر خارجی وی با این فرمان ابرازمخالفت کرد. "رابرت وود"، یک سخنگوی وزارت خارجه امریکا علی رغم آنکه فرمان کرزی را درمورد برگزاری انتخابات مبتنی برقانون اساسی درثورسال آینده ازلحاظ اصولی قابل حمایت دانست، اما تدویر انتخابات را درماه اسد گزینه ی بهتر خواند. سخنگوی وزارت خارجه که امروزاول مارچ2009( 11حوت1387)واکنش رسمی واشنگتن را به فرمان دیروز رئیس جمهورکرزی بیان کرد گفت برگزاری انتخابات برمبنای پیشنهاد کمیسیون مستقل انتخابات افغانستان درماه آگست2009(اسد1388)به شهر وندان این کشور امکان میدهد تا در یک فضای مطمئن وامن تر بسوی انتخابات بروند.
هرچندبیان مخالفت سخنگوی وزارت خارجه امریکا لحن ملایم وتعبیر دوپهلو داشت، اما به نظر می رسد که امریکایی ها ازتصمیم دیروز کرزی درمورد برگزاری انتخابات ناخشنود شده اند. نکته ی قابل تأمل این است که نارضایتی واشنگتن ازفرمان دیروز کرزی تنها به اختلاف برسر زمان برگزاری انتخابات برنمی گردد. رئیس جمهور کرزی درماه های اخیر به ویژه پس ازانتخابات ریاست جمهوری امریکا  که به پیروزی بارک اوباما انجامید به اظهارات انتقاد آمیز خود ازامریکا افزایش داد. اوباما چه در روزهای مبارزات انتخاباتی و چه پس از آن به ناکارآیی وناکامی دولت کرزی انگشت گذاشت و برخی مقامات امریکایی در دولت اوباما نیمی از مشکل بی ثباتی افغانستان را ناشی ازفساد دولت کرزی قلمداد کردند. شاید نخستین پرخاش وعصبانیت دولتمداران جدید امریکا دربرابر رئیس جمهور کرزی به مذاکرات پرتنش جوبایدن معاون اوباما حتا قبل از ورود تیم جدید حاکمیت به قصرسفید باشد. برخی از منابع مطلع گفتند که بایدن ازکرزی خواست تا به جای تحریک کردن مردم علیه امریکا ازریاست دولت افغانستان کنار برود تا راه برای ایجاد یک اداره سالم درکشور هموار شود. درحالیکه هیچ منبع رسمی تنش درمذاکرات میان بایدن وکرزی را مورد تأیید قرار نداده اند، اما عمق نارضایتی رئیس جمهور کرزی را از امریکایی ها می توان از ابراز نظر هوشدار آمیز او دریافت که درماه قبل گفت اگر امریکایی ها طیاره ندهند ما سلاح خود را ازجای دیگری می گیریم. انگشت کرزی به روشنی مسکو را نشانه گرفته بود تا واشنگتن متوجه شود که رئیس جمهورافغانستان چندان وابسته به امریکایی ها نیست. درحالیکه برخی ازتحلیلگران این اظهارات کرزی را در آن زمان غیرمترقبه وناشی ازاحساسات تلقی کردند، اما دیدگاه ها وبرداشت های دیگری آنرا یک موضع جدید وبرنامه ریزی شده تعبیر نمودند که نتیجه ی زدوبندهای جدید میان کرزی ومقامات مسکو وتهران شمرده می شود. گفته می شود که بقای کرزی دررهبری دولت ازطریق پیروزی درانتخابات آینده ریاست جمهوری درهمسویی با منافع روسیه وایران قراردارد. آنهاییکه ازاین زاویه به این برداشت نگاه می کنند، دوام حاکمیت کرزی را درافغانستان به معنی دوام یک دولت فاسد وناکار آمد تلقی می نمایند که نتیجه ی آن ادامه جنگ وبی ثباتی درافغانستان است. برمبنای این دیدگاه وتحلیل ادامه بی ثباتی و جنگ درافغانستان درهمسویی به منافع روسیه وایران قراردارد که هرچه بیشتر پای امریکایی ها وهم پیمانان غربی شان درباتلاق افغانستان فرومی رود. ازاین رو روسیه وامریکا مشتریان جدید رهبری کرزی دردولت آینده هستند وحتی از پرداخت ملیونها دالرهزینه انتخابات ریاست جمهوری توسط تهران ومسکو به رئیس جمهورکرزی سخن می رود تا او علی رغم مخالفت امریکایی ها انتخابات ریاست جمهوری را دراخیرحمل1388برگزارکند. صرف نظر ازاینکه این شایعات وگمانه زنی ها تا چه حدی درست است یا نی، امریکایی ها وغربی ها به خصوص دولت جدید واشنگتن به رهبری بارک اوباما درصدد برگرداندن ثبات درافغانستان وپیروزی درجنگ افغانستان هستند. به باور تیم جدیدحاکمیت درقصرسفید این ثبات وپیروزی مستلزم ایجاد یک رهبری جدید ودولت سالم درافغانستان است. آیا مخالفت امریکا با فرمان دیروز رئیس جمهور کرزی نخستین گام امریکایی ها درجهت حذف کرزی از رهبری آینده دولت افغانستان شمرده می شود؟ آیا این مخالفت کرزی را وادار به تغییر موضع جدید خود دربرگزاری انتخابات خواهد کرد؟
اولین نشانه های اِعمال فشار برکرزی ازدرون دولت افغانستان فیصله نامه ی امروز (1مارچ2009برابر با11حوت 1378)مجلس سنابود که صبغت الله مجددی دراین نامه همسو با موضع گیری واشنگتن زمان مناسب برگزاری انتخابات را اسد سال آینده 1388اعلان کرد. احراز کرسی ریاست جمهوری درفاصله ی پایان وظیفه رئیس جمهور وتدویر انتخابات ازسوی مجددی که گفته می شود مورد تأیید امریکایی ها نیزقرار دارد ازانگیزه های اصلی رئیس مجلس سنا است که درکفالت وتمثیل ریاست دولت افغانستان اشتیاق فراوان نشان میدهد.
بدون تردید مسیرتحولات سیاسی برسر انتخابات ریاست جمهوری درروزهای آینده بیشتر روشن خواهد شد. اگر رقابت واختلاف برسر انتخابات ریاست جمهوری افغانستان ورئیس جمهور آینده میان امریکایی ها ومتحدین غربی شان با جمهوری فدراتیف روسیه وجمهوری  اسلامی ایران درست باشد این یک تحول ناگوار ومصیبت باربرای افغانستان خواهد بود. درحالیکه بازگشت صلح وثبات درافغانستان به همگرایی وهمسویی منطقوی وبین المللی نیازدارد، ناهمسویی ورقابت میان کشورهای منطقه وجهان افغانستان را به دورتازه ای از بی ثباتی وجنگ می کشاند.