آرشیف

دراين فرجام‌ها اسماعيل‌خان، غوغا و سر و صداهاي را به اين هدف كه گويا در حكومت وحدت ملي جاي پاي براي مجاهدين نمانده و آنها در كرانه‌هاي اين دستگاه حكومتي قرار گرفته اند، به پا كرده است. پس از اينكه حكومت وحدت ملي، كابينه‌ي خويش را به پارلمان معرفي نمود، شماري از آن افراد مورد تاييد و عده‌يي هم از سوي مجلس نماينده‌گان ملت، رد گرديد، اسماعيل‌خان متوجه شد كه افراد پيشنهاد شده در كابينه‌ي وزرا، با نقش و دورنماي او سازگار نيست و همچنان زماني كه خود را در كابينه‌ي حكومت  وحدت ملي نديد، نگرانی خود از روند تشکیل کابینه‌ي جدید حکومت افغانستان را بیان کرده گفت در حکومت جدید رهبران جهادی به حاشیه رانده شده اند.
وي گفت: پست‌های کلیدی و امنیتی این کشور از جانب روسای حکومت وحدت ملی به گروه‌های سپرده شده که در گذشته راه را برای سقوط حکومت داوود خان و هجوم نیروهای ارتش سرخ شوروی به افغانستان فراهم کردند.
او از جامعه‌ي جهانی خواست زمانی حکومت وحدت ملی را مورد حمایت قرار دهند که تمام گروه ها به ویژه مجاهدین در آن سهیم باشند.
گفته مي‌شود، قرار است راهپيماي و تظاهرات گسترده‌يي به رهبري و هماهنگي اسماعيل‌خان در هرات، به همين مظور راه‌اندازي شود. او حتا از ولايت‌هاي زون غرب خواسته است تا دراين راهپيماي كه همانا خواستن حقوق و امتيازات و حق مسلم مجاهدين و جايگاه آنها در حكومت وحدت ملي است، اشتراك نمايند.
پرسش شگفت‌انگيزي اينجا مطرح مي‌شود كه آيا در حقيقت اسماعيل‌خان مي‌خواهد حقوق مراعات‌نشده‌ي مجاهدين كشور را بازخواست كرده و جايگاه ‌آنهارا در حكومت وحدت ملي تعيين نمايد؟ آيا هدف اصلي اين نيست كه خودرا از دستگاه حكومت دور ديده و براي در آمدن دوباره در آغوش رهبران حكومت وحدت ملي، دست بر سر مي‌زند و مي‌خواهد ازاين طريق پيوندواژه‌يي براي باز نمودن يك درز ديگر در اين چوكات و دستگاه ايجاد نمايد؟ آيا بر مردم غور كه اسماعيل‌خان سال‌ها مانع رسيدن به حقوق مسلم‌ و آرزوي ديرنه‌ي شان – دست يافتن به نيروي برق و …- شده، مي‌زيبد كه به اين صداي او لبيك گفته و در اين راهپيمايي شركت نمايند؟
گرچه شماري از افراد مغرض وجود دارند كه جهت دنبال نمودن هدف‌هاي شخصي و حفظ منافع شان در اطراف اسماعيل‌خان، شايد انگشت تاييد را روي اين پيام‌ها بگذارند.
شگفت‌انگيزتر اينكه چرا اسماعيل‌خان زماني كه خودش در دستگاه حكومت كشور حضور گسترده و چشم‌گير داشت، اين سخن‌هارا ايراد نكرد، در حالي كه مجاهدين واقعي زيادي وجود داشتند كه در صحنه نبودند و دولت جمهوي اسلامي افغانستان به آنها موقف و جايگاهي‌ قايل نشده بود، آن زمان چرا اسماعيل‌خان صدا بلند نكرد كه مجاهدين از صحنه رانده شده اند؟ زيرا منافع شخصي خودش به درستي تامين مي‌شد.
بناءً امروز كه جايگاه خودش در حكومت وحدت ملي حفظ نشده و توقعي كه از حكومت – به ويژه رييس اجراييه حكومت- داشت برآورده نشده، مي‌خواهد با استفاده از افراد پيرو، سر و صداهاي براي كسب منافع خودش راه‌اندازي كرده و توجه حكومت را به خودش جلب نمايد.
از واكنش‌هاي كه اسماعيل‌خان دراين فرجام‌ها از خود بروز مي‌دهد، نتيجه چنين برمي‌آيد كه « مجاهدين يعني اسماعيل خان» زيرا تا زماني كه او در دستگاه حكومت بود، نه مجاهدي از صحنه رانده شده بود و نه هم حقوقي از مجاهدين تلف شده بود، ولي امروز كه او از صحنه كنار زده شده، هم مجاهدين در حاشيه رانده شده اند و هم از حقوق آنها در دستگاه حكومت چشم‌پوشي شده است.