X

آرشیف

متاسفانه از جنگ های افغانستان گنج هایش سهم زمامداران موجود است، و رنج هایش سهم مردم مظلوم افغانستان !
جولای 4, 2021

احمد سعیدی

دنبال کردن نویسنده
روز گذشته جلسه ی بزرگی از رهبران سیاسی جهادی در ارگ ریاست جمهوری با حضور داشت آقای رئیس جمهور غنی و داکتر عبدالله عبدالله رئیس شورای عالی مصالحه ملی دایر شد.
صحبت ها روی اجماع ملی می چرخید، اما چهره های که در نشست حضور داشتند دیده میشد، بطرف همدیگر طوری نگاه میکردند که دشمن یکدیگر باشند.
طوری بسوی همدیگر میدیدند که تا هنوز از این کشور سهمی برایشان نرسیده باشد.
احساس میشد که افغانستان روز های دشواری را پیشرو دارد.
زمانیکه من به چهره های اینها نگاه کردم و عدم بی اتفاقی و بی اتحادی شان را دیدم به این باور رسیدم که
در مورد تلاش ها برای ایجاد اجماع ملی، با شناختی که ما از این همه شخصیت ها و سیاسیون مطرح کشور خویش داریم،  باور داشته باشید که این ها اهل اتفاق و اجماع نیستند. این ها اهل دفاع از افغانستان نیستند، این ها اهل مصالحه نیستند و هرگز حاضر به گذشت از چوکی و عواید حرام نمبشوند.
حیف همه امید ها و آرزوها و حیف درخون غلتیدن همه فرزندان این سرزمین که در زیر تسلط نامیمون این جغدهای شوم در خاک و خون کشیده شدند. این ها هنوز نشسته اند تا پول های باقیماندهٔ وعده داده شدهٔ جنگ افروزان را زهر مار کنند و صدها هموطن دیگر ما را نیز بخاطر حفاظت از اهداف ناروای شان به شهادت برسانند و در نهایت بعداز شکست افتضاح آمیز پا به فرار نهاده، روانهٔ خانواده های شان در خارج از کشور شوند.
خارجی ها هم بعد از سالها فهمیدند که درینجا جز نفاق و فساد چیزی دیگری بدست نمی آید. آنها در اوج وضعیت جنگ و‌خونریزی این کشور را ترک میکنند و در نهایت با همه مصارف و دخالت نظامی که طی ۲۰ سال انجام دادند، مانند شوروی سابق، بدون دستاوردی به شکست مواجه شدند و راهی کشورهای شان میشوند و درینجا فقط مرغ کور و آب شور، مردم میمانند و طالب ها.
X

به اشتراک بگذارید

Share

نظر تانرا بنویسد

کامنت

احمد سعیدی

نوشتن دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

مطالب مرتبط

پر بیننده ترین مقالات

مجلات و کتب

پیوند با کانال جام غور در یوتوب

دریکی از روزهای پرحادثه ی روزگار که آفتاب از سوراخ ابر های کم پشت به دره می تابید وتابش اشعه ی زرین آفتاب شاخ وبرگ درختان را طلایی جلوه میداد وبر زیبایی های برگ ریزان پاییز میافزود .دره تنگ وکوه ها به ما نزدیکتر بود .راه همه ریگزار وکم عرض بود ،آبادی ها همه به یگدیگر شبیه،بام ها گلی ودیوار ها سنگی وآلونک های ایلاقی از زیر برگ وشاخ درختان سرکشیده بود در چنین روزی من به باغ (کنداخ )که در کناره ی شمالی رود مرغاب از شرق به غرب افتاده رسیدم .سکوت عجیبی بر باغ بال گسترده بود . باغ نشینان (کنداخ ) را رسم است که بادمیدن بهار به این باغ وسیع بساط کشی میکنند وآلونک های از نی وگل وسنگ میسازند وزیر درختان تنومند تخت وصفه برای استراحت میسازند وبه باغ اندرون بر سایه گاه می نشینند وچون مهمان از راه رسد بر صفه می نشیند وخوان می نهند سخت بزرگ از توت وزرد آلو وسایر اطمعه واشربه و خوشی ونشاط بر شاخساران وبه دره می پیچد .تا اول قوس این بساط واین باغ گرم است بعد به قشلاق زمستانی کوچ میکنند وزمستان را به خوشی به امید بهار دیگر میگذرانند . وکیل ۲۹عقرب ۱۴۰۳ چهارسده #ولایت_غور #باغ_کنداخ #چارسده #پاییز_افغانستان #موسیقی_محلی #زندگی_روستایی #طبیعت_افغانستان #دره_مرغاب #گلابی_و_توت #زندگی_کشاورزی #GhorProvince #KhandakhGarden #Chaharsada #AutumnInAfghanistan #LocalLife #RuralAfghanistan #MurghabValley #AfghanNature #TraditionalVillageLife
This error message is only visible to WordPress admins

Reconnect to YouTube to show this feed.

To create a new feed, first connect to YouTube using the "Connect to YouTube to Create a Feed" button on the settings page and connect any account.

گزارشات و مصاحبه ها