X

آرشیف

ما در قرن سنگ‌دلی‌ها زنده ایم: منفعت طلبی واژه غم انگیزی که امروز هر روز جای زخمش روی ذهن و احساسات ما درد می‌گیرد. 
سپتامبر 24, 2023

عثمان نجیب

دنبال کردن نویسنده
آن جا جایی از رابطه است که باید ایستاد و کمی فکر کرد.
گاهی تمام تلاش ها و صبوری هایت نادیده گرفته می شود یک اشتباه یا خلاف میل شان رفتار کردن کافیست که دیگر برای شان مهم نباشی
نه خودت نه کارت نه هرچیزی که به تو مربوط است.
انسان ها اغلب معنای زندگی را در مسیر زندگی فراموش می کنند،
گاهی کمک زیادی و انرژی گذاشتن برای دیگران یعنی فرستادن خودت به قعر دره ی نابودی،
زیر پا می شوی ، افسرده می شوی و یک جایی به خودت میایی و می بینی که سالهاست بی وقفه میجنگی برای آدم های که اگر منافع شان تامین نشود از تو به راحتی می گذرند ،بی اعتنا به گذشته ای که اگر نبود ، امروز هم نبود.
یاد ما باشد به زور نمی شود کسی را خوشحال کرد و به زور نمی شود کسی را خوشبخت کرد و همیشه محبت جوابش محبت نخواهد بود.
همیشه پشت لبخند ها پشت به ظاهر دوست ها خیر و خوبی نیست.
این روز ها معیار هایم را تغیر دادم و دوستانم را در طوفان و گرفتاری و سختی ها شناسایی می کنم.
آن روز های که فقط یک گوش شنوا میخواستی و کسی نبود چون منافعی در میان نبود.
آدم ها گاهی آنقدر بی رحم می شوند
که حتی بی هزینه ترین چیز ها را از اطرافیان شان دریغ می کنند.
این رسم زنده‌گی قرن ماست که باید زند‌ه‌گی و زنده ماندن را به سبک خودش یاد بگیریم .
دیگر خبری از ساد‌ه.گی مادر کلان ها و عطر چای و دارچین در کار نیست.
امروز قرن سنگ و آهن و جنگ است و محبت های بی هزینه‌یی که هر روز از هم دريغ می‌کنیم نادیده می گیریم و می گذریم و خیال می‌کنیم همیشه است.
نوشته‌ی مسیح (اعظم)
فرستنده محمدعثمان نجيب
X

به اشتراک بگذارید

Share

نظر تانرا بنویسد

کامنت

عثمان نجیب

نوشتن دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

مطالب مرتبط

پر بیننده ترین مقالات

مجلات و کتب

پیوند با کانال جام غور در یوتوب

دریکی از روزهای پرحادثه ی روزگار که آفتاب از سوراخ ابر های کم پشت به دره می تابید وتابش اشعه ی زرین آفتاب شاخ وبرگ درختان را طلایی جلوه میداد وبر زیبایی های برگ ریزان پاییز میافزود .دره تنگ وکوه ها به ما نزدیکتر بود .راه همه ریگزار وکم عرض بود ،آبادی ها همه به یگدیگر شبیه،بام ها گلی ودیوار ها سنگی وآلونک های ایلاقی از زیر برگ وشاخ درختان سرکشیده بود در چنین روزی من به باغ (کنداخ )که در کناره ی شمالی رود مرغاب از شرق به غرب افتاده رسیدم .سکوت عجیبی بر باغ بال گسترده بود . باغ نشینان (کنداخ ) را رسم است که بادمیدن بهار به این باغ وسیع بساط کشی میکنند وآلونک های از نی وگل وسنگ میسازند وزیر درختان تنومند تخت وصفه برای استراحت میسازند وبه باغ اندرون بر سایه گاه می نشینند وچون مهمان از راه رسد بر صفه می نشیند وخوان می نهند سخت بزرگ از توت وزرد آلو وسایر اطمعه واشربه و خوشی ونشاط بر شاخساران وبه دره می پیچد .تا اول قوس این بساط واین باغ گرم است بعد به قشلاق زمستانی کوچ میکنند وزمستان را به خوشی به امید بهار دیگر میگذرانند . وکیل ۲۹عقرب ۱۴۰۳ چهارسده #ولایت_غور #باغ_کنداخ #چارسده #پاییز_افغانستان #موسیقی_محلی #زندگی_روستایی #طبیعت_افغانستان #دره_مرغاب #گلابی_و_توت #زندگی_کشاورزی #GhorProvince #KhandakhGarden #Chaharsada #AutumnInAfghanistan #LocalLife #RuralAfghanistan #MurghabValley #AfghanNature #TraditionalVillageLife
This error message is only visible to WordPress admins

Reconnect to YouTube to show this feed.

To create a new feed, first connect to YouTube using the "Connect to YouTube to Create a Feed" button on the settings page and connect any account.

گزارشات و مصاحبه ها