آرشیف

پارلمان منحیث رکن از ارکان قوه ثلاثه کشور که قانون به آنان صلاحیت های زیادی موکول کرده است و همچنان بنابر وظایف وصلاحیت های اساسی که دارند مکان آنها را مظهر اراده ملت می نامند، اما متاسفانه اینها نه تنها اینکه مظهر اراده ملت نیستند بلکه همیشه درپی آن اند تا به زنده گی شخصی خود سروسامان دهند وامتیاز طلبی هایشان ملت را به ستو آورده است. دراین روزها درمعرفی برنامه های نامزد وزرا، وکلای محترم ازخود حرکات وسکنات را به بیرون تبارز می دهند که ببننده ها را به یاد همان جملات بکتاش سیاووش می اندازد که درآغازین روزهای از وکلاتش می گفت این خانه ملت است یا صنف اول مکتب؟
دقیقاً شما می دانید درحالیکه پارلمان درنظامهای دموکراتیک با اعتبارترین مرجع قانونگذاری درهر جامعه بحساب می آید؛ اما در کشور ما علی الرغم؛ قانون شکنی ها ازسوی اعضای پارلمان که قانون به دست آنها تصویب وبا توشیح رییس جمهور درمنصه اجرا گذاشته می شود؛ نقض می گردد و وبه رعیت وبیننده ها چنین وانمود می کنند که آنچه را برای سهولت زنده گی زیرنام قانون به ملت عرضه داشتند ناقض وفاقد اعتبار است، زیرا خودشان بر قول وگفتار خود عمل ندارند، ازنجوا کردن درگوش یکدیگر تاپاسخ تماسهای تلیفونی درجریان تشریح وتوضیح برنامه های نامزد وزرا و سروصدای بی مورد که همه اخلال گرفضای مجلس عنوان می شود، می توان گفت که این خود بی اعتنایی سترگ ونابخشودنی درقبال سرنوشت جامعه است. وقتی وکلای محترم به تشریح برنامه های نامزد وزرا توجه نکنند وبدون شناخت وتفکیک سره از ناسره بازهم به نامزد وزرای رای اعتماد بدهند چنین مستدل می شود که ایشان رای خودرا به اساس درایت وشایستگی شخص نمی دهند؛ بلکه فقط از روی درآمد ووابسته گی سیاسی اعتبار کارت های سبز خود را هدیه می کنند ازآنجاست که دیگر خبری از خدمت گذاری نیست.
من با فهم خویش قوه مقننه یا مرجع قانون گذاری کشور را منضم با مکان بنام خانه ملت را بدو لحاظ تاسف بار می خوانم:
1- اول اینکه حضور شخصیت های عالی مقام وافراد نیک نام که از وجاهت وپس منظر مناسب برخوردارند، متاسفانه در این خانه(پارلمان) اصلاً ارزش شان دربین یک تعداد افراد که تنها به نام نماینده اند و کرسی ها را مصروف ساختن درحالیکه هیج حرکت شان مطابق به لایحه اصول داخلی پارلمان نیست وذهن خلاق هم برخلق آسایش برای ملت خویش ازنشانی قانون ندارند، بازهم آنچنان دغدغه می رانند همین که نام خودرا وکیل می گویند از آدرس خانه ملت خودرا همه چیز می خوانند واین خود مختاری آنان عامل تمام بی نظیمی ها درداخل پارلمان وهم درخارج از پارلمان میگردد وعدم رعایت اصل شایسته سالاری واحترام برآنانیکه درک بالا احساس بالا وفهم بالا دارند درخانه ملت وجود ندارد، روی این ملحوظات حضور همان وکلای محترم که زمینه ارایه پیشنهادات وطرح های معقولشان، برایشان مساعد نیست حضورشان را حیف می دانم.
2- دوم اینکه نام خانه ملت(پارلمان) را برای آن عده کسانی که اهلیت وکلالت ودرک درست دربرابر اتباع کشور به خاطر ادای احسان شان ندارند، نیز حیف می دانم که مردم ما با قیمت جان و ضایع شدن خونشان میروند تا وکیل وبلند گوی انتخاب کنند، تا در انتقال صدهای مظلومانه شان به گوش کر حکومت وسیله شوند؛ اما متاسفانه آن عده وکلای که از راه زور وپول تا گرفتن رای بااستفاده از همان قدرت قلدرانه خود تا اینجا آمده اند از مایک(بلند گوی) آنچنان نفرت دارند مثل اینکه مسلمان از کافر نفرت دارد و درتمام دور وکلالت شان هیچ حرف از آنها به بیرون ظاهر نمی شود که بیانگر حلال مشکلات مردم وموکلین شان بوده باشد، جز پارت بازی وتفرقه اندازی دربیرون وایجاد سروصدای بی مورد در داخل پارلمان دیگر کدام وظیفه ندارند. رفته رفته گاه وقتی همین طیف از نماینده گان پارلمان مانع تطبیق پروژه های حکومت نیز می شوند؛ دلیلش این است که هیچ وقت توان تحمل تفاوت ها نسبت به یکدیگر شان دیده نمی شود، بجای اینکه درقبال موکلین وملت خویش احساس مشترک داشته باشند وبه ایجاد تغیر درزنده گی ملت یکجا بیندیشند، بجای آن احساس خود خواهانه ی شان درانحراف از مکلفیت اصلی شان آنها را جهت می دهد، از پگاه تا به بیگاه فقط در پی تخریب یکدیگر اند وبس. به امید اینکه خانه ملت از وجود وکلای که اهلیت این مسوولیت خطیر را ندارند پالایش شود وحق به حق دار برسد تا باشد گوش های ما شنوای طرح های معقول وعام پسند از خانه ملت باشد.

عصمت الله راغب 25/1/1394