X

آرشیف

فـدایــی همت والایــی مادر
اکتبر 3, 2017

استاد فضل الحق فضل

دنبال کردن نویسنده

فـــــدا یــی  هــمـــت  والایــی  مـــا در
رهـیــن  لـطـــف  بـی هـمـتـای  مــا در
 
زبان  قا صـر که  گـویــد شـمـۀ  هــــم
ز رنج وزحـمـت  شــبـهـــا ی  مـــا در
 
حـد یـث  مـهـــر بـر فـرزنــد پیـدا سـت
زهــر تـبـخـال  از لــب  هــا ی  مـــا در
 
به جـز خوبــی و نــیــکـویــی  نبـیـنـــد
بـنــا زم    دیــــد ۀ  بـیــنــا ی  مــــا در
 
هـنـوزهـم  میـرســد بـر گـوش  جا نـــم 
نـــــوازش هـــــا  و آن  لا لایـی مـــا در
 
به پیـش چـــشــم  فـرزنــدان  مُـصــور
دمـــادم  اشـــک  گـوهــــرزای  مــا در
 
به  اولادش  امــیـــد  و عـــزم بـخـشــد  
دمــا دم  کــا ر  جا نـفـــرســا ی  مـــادر
 
یـقـیـنـا  خا طــر افـسـرده  شـا د  اسـت
به  یاد  خـلـوت  و گــپ هـــا ی مـــا در
 
دهـان تـلخ  ما شـیـرین چو شهــد اسـت
ز طــعـــم  و لــذ ت   حـلــوا ی  مـــا در
 
غـبارغـــم  ز قـلــب  و ذهـــن  مــا  پاک
ز فـیـض  اشــک  چـون  دریایـی  مــا در
 
مـپـرس ا ز آه  اشــک خـو ن چکا نش
نــثــــا ر  لــــوء لــــوء  لا لای مــــا در
 
هـمـی  خواهــم  ز فـضــل  ذات  بـیـچُـون
بهــشــت  عـــــد ن  را  مـــا وای  مــادر
 

اســتـاد  فـضــل الـحــق  فــضــــل
شـهــــر هــرات هشــتـم سنبله 1396 هـجــری شمـســی

X

به اشتراک بگذارید

Share

نظر تانرا بنویسد

کامنت

استاد فضل الحق فضل

نوشتن دیدگاه

دیدگاهی بنویسید

مطالب مرتبط

پر بیننده ترین مقالات

مجلات و کتب

پیوند با کانال جام غور در یوتوب

دریکی از روزهای پرحادثه ی روزگار که آفتاب از سوراخ ابر های کم پشت به دره می تابید وتابش اشعه ی زرین آفتاب شاخ وبرگ درختان را طلایی جلوه میداد وبر زیبایی های برگ ریزان پاییز میافزود .دره تنگ وکوه ها به ما نزدیکتر بود .راه همه ریگزار وکم عرض بود ،آبادی ها همه به یگدیگر شبیه،بام ها گلی ودیوار ها سنگی وآلونک های ایلاقی از زیر برگ وشاخ درختان سرکشیده بود در چنین روزی من به باغ (کنداخ )که در کناره ی شمالی رود مرغاب از شرق به غرب افتاده رسیدم .سکوت عجیبی بر باغ بال گسترده بود . باغ نشینان (کنداخ ) را رسم است که بادمیدن بهار به این باغ وسیع بساط کشی میکنند وآلونک های از نی وگل وسنگ میسازند وزیر درختان تنومند تخت وصفه برای استراحت میسازند وبه باغ اندرون بر سایه گاه می نشینند وچون مهمان از راه رسد بر صفه می نشیند وخوان می نهند سخت بزرگ از توت وزرد آلو وسایر اطمعه واشربه و خوشی ونشاط بر شاخساران وبه دره می پیچد .تا اول قوس این بساط واین باغ گرم است بعد به قشلاق زمستانی کوچ میکنند وزمستان را به خوشی به امید بهار دیگر میگذرانند . وکیل ۲۹عقرب ۱۴۰۳ چهارسده #ولایت_غور #باغ_کنداخ #چارسده #پاییز_افغانستان #موسیقی_محلی #زندگی_روستایی #طبیعت_افغانستان #دره_مرغاب #گلابی_و_توت #زندگی_کشاورزی #GhorProvince #KhandakhGarden #Chaharsada #AutumnInAfghanistan #LocalLife #RuralAfghanistan #MurghabValley #AfghanNature #TraditionalVillageLife
This error message is only visible to WordPress admins

Reconnect to YouTube to show this feed.

To create a new feed, first connect to YouTube using the "Connect to YouTube to Create a Feed" button on the settings page and connect any account.

گزارشات و مصاحبه ها