آرشیف

امشب، صدای شادی در هوا پیچیده است
آسمان مملو از برق سال نو است
ابرها زیر لحاف ستاره های بیدار خوابیده اند.

مگر این سال- این سال نو
براي ما معجزه صلح به بار می‌آورد؟
مگر این سال- این سال نو
برای جهان
برای جنگ زدگان
برای کودکان ناشاد و بیمار
در پهنه‏‌ای آسمان خانه ای آباد می‌کند؟

مگر این سال- این سال نو
پُر از سعادت
همراه با آوای صلح و رضایت
دلهای ناآرام را تسلی می‌دهد؟
به چشمان خسته پیرمرد و پیرزنی تنها، نور می‌بخشد؟

مگر این سال- این فروغ تازه
با نور صباح
با هیاهوی روزهای نو
مزرعه های تنها را با آب باران
با عرق نوجوانان
با هلهله باغبانان
با نغمه های پرندگان
با جست و خیز طفلان
شاد می‌کند؟

مگر این سال از میان تاریکی چون برق می‌گذرد؟
و بر دامان جهان ستاره های روشن صلح می‌زاید؟

مگر این سال- این قطعه ای زخمی زمان
از قلب من و تو ای انسان!
صله رحم برمی‌چیند
و بر زمین رویاهای ویران شده دانه دانه آرزو می‌کارد؟

من نمی‌دانم
ولی هنوز
اینجا
روبروی آسمان پاک خدا نشسته
و با چشمان باطراوت
از ته ای دل
به ستاره روشن «سال نو» با عشق می‌نگرم.

شهلا لطیفی
جنوری سال۲۰۲۴(میلادی)

https://www.facebook.com/shahla.wallizada/