آرشیف

اگرمی خواهـیـد که خـداوند مـتـعــال وپیـغـمبـربـرحـق آن حضرت محـمـد صلی الله وعلیه وآله وسلم ازشمـا راضـی باشــد به نـوای بـیـنـوایان ومـهــاجـریـن خانه بدوش ولایت غـور را در شـهــر هـــرات گوش بـد هـیـد وخـود را به حیـث یک مسـلـمـان واقـعـی ویک انـسـان با احسـاس در غـم ورنج وانـدوه ایشـان شـریک بـد ا نـیـد !

******
طـوریکـه همه گان در جـریان هستـنــد سه ماه قـبـل جـریان نتایج خـشـکـسـا لی وپیامد های ناگوار واحد های اداری ولایت غور را همراه با مثال هـا ی چنـد از قحط السالی های سـنـوات گذشته ( 1350- 1351 هجری شمسی) که منجر به مهاجرت هزارها فامیل از ولایت غور به ولایات کابل مزار، فاریاب ، قندهار ، هلمند وفاریاب وسبب قتل بیش از پنجهزا وچندصد تن کودک وزن مرد گردید من حیث یک شهروند که در آنوقت شاگرد مکتب لیلیۀ لیسۀ سلطان علاء الدین غـوری بودم و زهـر تلخ این حواد ث نا گـوار را خود به چشـم سرم دیـده بودم وبه گوشت وپوستم احساس کـرده بود م وهنـوز ناله وضجۀ ما دران وخواهران وکودکانی که از گرسنگی وقحطی جان میدادند هی هی به گوشــم میرسـد واشک های مادران که شاهد مرگ اطفال شان از گرسنگی بودند هنوز که هنوز است پیش چشمانم مجسم میگردد ؛ عنوانی جلالتمآب محترم ریس جمهور کشور آقای کرزی وسایر مقامات مربوطه نوشته بودم وایشان را درجریان وضع رقتبار خشکسالی وعدم نتیجه حاصلات رراعتی در ولایت غور قرار دادم واز احتمال مهاجرت های کتلوی مردم ولایت غور به ولایات همجوار وآینده نهایت اسفبار زنده گی مهاجرین که همه امکانات زنده گی حقیرانۀ شانرا که متشکل از یک الی دو گاو قلبه ای ویک فرد گاو شیری وچند تا گوسفند وفرش وظرف مختصر کم یا بیش است به قیمت ارزان به فروش می رسانند آگاه ساختـم . هـرچند مقامات دولتی ولایت غور این موضوع را بدون فوت وقت به مقامات عالیۀ دولتی اطلاع دادند وشخص والی غور همراه با نماینده گان مردم به شمول ریس شورای ولایتی ملاقات های با مقامات عالیۀ دولتی درکابل داشتند وبرای ایشان اطمینان داده شد که بزودی ممکنه دولت درزمینه اقدام عاجل وجدی می نماید وحدودآ شش هزارتن مواد غذایی ، پول نقد ومواد کمکی غیر غذای برای افراد واشخاص مستحق در سطح هر واحد اداری وقراء وقصبات آن انتقال داده میشود وهمان بود که بر اساس همین سفارش مقامات دولتی غور برای مردم وعده دادند که از مهاجرت های کتلوی صرفنظر نمایند دولت حتی الامکان برای شان کمک های عاجل غذایی وغیر غذایی را درمحلات شان میرساند . ولی متآسفانه این کمک ها به وقت وزمانش نرسید آنطوریکه پلان شده بود اجراء نشد وزمستان فر ارسید مردم نا امید شدند وهمان بود که از بیم بروز فاجعه های انسانی افراد تهیدست هرچه را که داشتند ازمال ومواشی وغیره مایحتاج زنده گی به قیمت ارزان به فروش رسانیدند وکرایۀ موتر کردند وفرار را برقرار ترجیح دادند وراه ودیار مهاجرت را به سوی ولایات هلمند ،قند هار ، فراه ،بادغیس،چغچران مرکز ولایت غور وبا الآخره شهر پر پروازۀ هـرات باستان ،خاک اولیاء وخانۀ مشترک آبایی مردم غـور وهـرات که سالهـا برادر وار باهـم دوستانه وبرادرانه زنده گی کرده اند ودر روزهای دشوار دست هـم را گرفته اند شـدند. وهمین اکنون هم همین مردم حقشناس وبا احساس هرات از این خانه بدوشان که قربانی جنگ وخشکسالی وهزار ها رنج و مشکلات دیگر شده اند وهمراه با اعیال واطفال شان درین شب های سرد زمستان در میان قبرستانها ، پهلوی کمپ های مهاجرین ،کنار جاده ها ی شهـر هرات بدون سرپناه شب وروز شانرا با فقر وتنگدستی میگذرانند ؛ با دلسوزی مراقبت ومواظبت مینمایـنـد وقرار معلوم درین روز های نزدیک د ختران با احساس مکتبی هراتی با شور واحساس اسلامی وانسانی جمع آوری اعانه ها را از اشخاص خیر وبا احساس شروع کرده اند وشخصا دسته دسته ازین بینوایان وقربانیان جنگ وبیداد وفقر وتهیدستی وحوادث ناگوار طبعی حمایت نموده عملا کمک می نمایند . ولی دریغ ودرد که مقامات دولتی با بی پروایی وحتی در بعضی موارد با کمال بی تفاوتی و حتی تعصب با این مردم روحا رنجور وناتوان وگرسنه وبیمار وسرماخورده و محروم ازهمه چیز برخورد غیر مسولانه مینمایند… 
نگرانی بیشتر من این است که سیل مهاجرت ها بسوی شهر ها ی همجوار وبخصوص شهر هرات به طور روز افزون بیشتر شده میرود ومردم از مجبوریت های گوناگون مهاجرت را بر باقیماندن به محیط های ناامن شان که هیج اثری از بهبود زنده گی دیده نمیشود ترجیح میدهند. واحتمالا در طی روز های آینده بیش از پیش این مهاجرت ها ی کتلوی ادامه پیدا خواهد کرد.
بهر حال آینده این مهاجرت های کتلوی منجر به تخلیه قراء وقصبات وخالی شدن محلات ازسکنه و ویرانی منازل محقرانه مسکونی وایجاد خانه های امن برای دهشت افگنان خواهد شد. ودیگر این مهاجران تهیدست هرگز قادر به اعمار یک خانۀ معمولی وآغاز وادامۀ زنده گی فقیرانه در دهکده های شان نخواهـنـد شد ودیگر همان قریۀ که صد ها پروگرام کاری به شمول پروگرام های همبستگی ملی وغیره بالا ی ان تطبیق شده همچنان بدون نتیجه خواهد ماند واین مهاجران به آدم های عاطل وبیکاره وگدایگر تبد یل خواهـنـد شد .حال باید درین مورد تدابیر اساسی را روی دست گرفت وروی آن با داشتن یک برنامه دقیق کارکرد…
با ذکر مراتب فوق از تمام فرهنگیان ، قلم به دستان ، سیاستمداران ، اقتصاد دانان ودانشمندان واهل خبره وشخصیت های علمی وفرهنگی ومقامات دولتی ورجال برجستۀ کشوری وصاحبنظران افغانستان در داخل وخارج کشور به شمول کاندید ان ریاست جمهوری کشوراحترامانه وارادتمندانه آرزو مندم تا با دقت تمام وبخصوص مسآ لۀ مهاجرین خانه بدوش ولایت غور در هرات وآینده دهات خالی از سکنۀ غور وسرنوشت مردم فقیر وتهیدست آندیار در سال های آینده که هم بیکار اند وهم بیمار خوب فکـر کنند وبا ابراز نظر های سود مند ومشوره های درست شان راه بیرون رفت ازین مضیقه را همراه با تدابیر لازمه مقامات دولت خود ونهاد های خیریۀ ملی وبین المللی را که در شرایط بسیار دشوار ما را مساعدت نموده انـد وتجارب کافی را نیـز درزمینه دارند همکاری ومساعدت فـرمایید. ازبارگاه خداوند متعـا ل وایزد بی مثال برای شما اجر عظـیـم را تمنا دارم.

 

با احـتــرا م 
فـضــل الـحـق فـضــل