آرشیف

آنگاه
مرغ دلم در هوای تو پر می گشاید
و من مست و بی لگام
با دیدگان تشنه کام
چون شفق در بر عشق طلوع می کنم

گاهی که در سکوت از نفس های تو آغاز میشوم
لبهایم سوزان
تنم جهیده چون ماهیان
با شوق نامت را به زبان می آورم

و تو را می بینم 
که بی زین و بی رکاب
سوار بر ماه
با نفس های داغ به گونه های هیجان زده ام عطر گل سوری می پاشی
و چون شمع در حسرت پروانه ای آتش میگیری 
و آنگاه
صدای لغزش تنت 
آهسته می پیچد
در گوش من 

گاهی که در سکوت از نفس های تو آغاز میشوم
به یکبارگی
از تاک اندام تو
پرشکوه ترین اسانس را می نوشم
و تا فصل دیگری از عشق
با شیره ی تو سیرآب میشوم