غنی چرا خلاف "آدم" عمل می کند، مگراین بچه "آدم" نیست؟!

مشوره با یکدیگر برای انجام امور یک اصل دینی بوده که ازآدم علیه السلام تا امروز درتمام ادیان ومذاهب درحیات بشری از یک جایگاه و وجاهت فوق العاده برخوردار می باشد، خصوصآ در دین اسلام که اساس آنرا مشورت با یکدیگر واحترام به عقلانیت وخرد تشکیل می دهد؛ (تا جای که اعمال آدم بی عقل را ملایک هم کتابت نمی کند). مشورت دادن ومشورت گرفتن تنها درعصر ما نیست که به آن ارزش می بخشیم؛ بلکه جایگاه مشوره به اساس روایات از آدم علیه السلام تا امروز درتمام سطوح یک نیاز مبرم حیاتی وانسانی ما بوده؛ هنگامیکه آدم علیه السلام سرنوشتش از عالم اعلی به عالم سفلی رقم خورد، یکی از پیامد های کارش را عدم مشوره وتشریک دیدگاها با پاسبانانی دانست که دریک ماموریت آنجا حضور داشتند و درادامه ی اعتراف واذعان آدم آمده است که خطاب به فرزند وجانشینش حضرت شیث علیه السلام گفت:" ای فرزندم شیث، بعد از من به فرزندانت نصیحت کن که هرگاه تدبیر کاری را می کنند با یک دیگر مشوره کنند؛ زیرا من قبل ازینکه میوه ممنوعه ( گندم، خرما، انجیر) را تناول بکنم، اگر ملایک های مقرب وپاسبانان ابواب بهشت را درجریان می گذاشتم وبه آنها مشورت می کردم، ممکن که ملایک ها از پیامد کارم آگاهی داشتند وبه من مشوره احسن می دادند ولی بدون مشوره به خوردن آن سبقت جستم، سرانجام سرنوشتم چنین شد (اگر چند که این عمل آدم، خواسته خدا بود که باید انجام می شد، که شد). دقیقاً هدف از اظهار این سخن آدم، می رساند که نسل آدم باید برای حصول یک نتیجه مثبت از اعمال خود باهم مشورت کنند؛ زیرا نتیجه حاصله از حرمت به دیدگاه یکدیگربرمبنای مشورت ومصلحت، بهتر است از پیام حاصیله از ذهن یک متفکر که درتفکرات عقلانی آن هم شک وجود داشته باشد.
بنابراین بعد از آن نیز این سنت  مشوره کردن ومشوره  دادن منحیث یک امر نا گسستنی از آدم تا خاتم ادامه یافت تا اینکه  مفهوم قرآنی باخود گرفت وبحیث ارزشمندترین واژه دربین مسلمانان ظهور کرد و وجیبه دینی مسلمانان نسبت به یکدیگرشان شناخته شد. ازهمینجاست که پیامبر اسلام منجی بشریت به اعلی ترین گونه آنرا به امتی خویش به تمثیل گرفت، وقتی جایگاه مشورت را درآغازین مرحله  ظهور اسلام و نزول آیات ملکوتی قرآن متوجه می شویم، به ساده گی می پنداریم که زنده گی بنیادین واساسی ما مسلمانان نظر به عملکرد پیامبر که مستدام از یاران باوفای خویش در امورات دینی وانسانی مشورت می گیرفتند برمبنای آن  گذاشته شده است که مطابق سنت نبوی درهمه کار با یکدیگر مشوره کنیم،  وقتی در پشبرد رسالت مکتب نبوت متوجه می شویم به وضوح در می یابیم که پیامبر در آغازین مرحله نبوتش وتا اینکه دار فانی را وداع می گویند، درهمه موارد احترام به عقل وخرد، دراکثر از امورات به اصحاب خویش( ابوبکر، عمر، عثمان، علی، طلحه، زبیر، سلمان فارسی…) مشوره می کردند معنایش این بود که پیامبر اساس عمل خویش را احترام به عقلانیت وخرد انسانی گذاشته بود، واین عمل را بحیث یک سنت مقدس به پیروان خود به ارمغان آوردند و تا امروز مشوره با یکدیگر دربین مسلمانان بحیث یک سنت غیر قابل انکار پا برجاست. اما شوربختانه نسل امروزی ما از رییس جمهور تا… بجای اینکه وفاداری خویش را نسبت به پدر خویش "آدم" وپیامبر خویش حضرت محمد وانمود بکنند، به تشریک دیده گاه ها ومشوره زنی ها به آنانیکه اهل مشوره است، مراجعت نمایند، عداوتاً تشریک خرد را در اکثر از کارهای دینی وملی نادیده گرفته، همه چیز را بر بنیاد مفکوره های شخصی خود آنرا انجام می دهند،  همینکه گفتند "متفکر دوم" فکر می کنند همه چیز را می دانند ونیازی به مشورت وعقلانیت دیگران ندارد درحالیکه این یک اشتباه بزرگ است، که ما خود برآن مشروعیت می دهیم، این تگ روی ها جز ذلت آفرینی و شکست وتسلیمی دربرابر دشمن دیگر کدام نتیجه نخواهد داشت.
آقای غنی گرچند در وعده های سرخرمن خود گفته بود که هیچ کاری را بدون مشورت به ملت افغانستان انجام نخواهد داد، اما گذشت روزگار غنی را به ملت چنان شناختاند که همه گفتارها وعده هایش جز نوشتن به روی یخ ماندن دیگر کدام سودی را به ملت به ارمغان نخواهد آورد.
گفتار واعمال غنی از انتقال جنگ از جنوب به شمال؛ غیرعادلانه بودن یک قوم خاص درزندانها؛ حمایت ازعربستان سعودی علیه حوثی های یمنی؛ ناکامی حکومت یک ساله حکومت وحدت ملی درتمام عرصه ها؛ مخالفین سیاسی خواندن قاتلین مردم افغانستان؛ ایجاد روز افزون نا امنی ها درکشور وامضای پیمان تبادله اطلاعات با دشمن مردم افغانستان… وصدها مثال دیگر که تا هنوز از سوی این متفکر بدون مشورت با مردم افغانستان انجام یافته است، هرکدام اینها مواردی است که سنگ صبور را هم می کفاند. به باور من هیچ یک از این مسوولین قابل بخشش ملت افغانستان نبوده ونخواهند بود، بدو لحاظ که آقایون، اول اینکه بنابه به عدم مشورت درکارهای کلان سیاسی وملی  با ملت، درواقع نادیده گرفتن عقلانیت وخردمندی ملت است، دوم اینکه عامل اصلی قربانیان ملت نجیب افغانستان همینهای اند که با پامال کردند رای ملت آزاده افغانستانی بدون درنظر گیری واحترام به اصالت انتخاباتی  کرسی های حکومت را تصاحب کردند وبه مردم افغانستان حکومتی را معرفی نمودند که تاهنوز درهیج یک از کشورهای جهان تجربه نشده است و زیر چتر همین حکومت، ملت مظلوم افغانستان دربد ترین وضعیت به سر می برد.

عصمت الله راغب
1394/3/7