آرشیف

من از تداومِ زمان باستان

درین روزگارسخن می زنم.

ازگردش ِ دود برفرازکتابخانه

واز بوم هایی که

            می سازند

                     بردیوارهای شکسته ،آشیانه.

()()

ازان گاه سخن می گویم

که شراب در تاک ،ناچشیده،می خشکد

و

ازگورستان اندیشه قصه می کنم

و

از تکرارشدن سرگردانی دربیهودگی

و

ازره سپردن درکوچه های گذشته

و

ازابتذال

که دیریست دیدارگاهی ست برای یله فکری.

()()

می دانم که بنفشه ها نمی رویند

آذرخش می آید

               ودفترتدبیررا شیرازه می بندد

بیل های خرافه پرستان

                         تنها

                         برای گورکنی سنگرمی کنند

تا دشمنانِ {شهید وغازی وقهرمان}

به بیعت امان الله وربانی و مسعود رأی دهند

وسپس بریک تشک

مدنیت را سمبه نمایند بهمراه گاهنامه.

.

برلین

دوهزاروبیست ودو

ترسایی

…..

…

..

.