آرشیف

سیاست می رانیم شانه به شانه
همه   خلق   خدا  حیران   بمانه

حکمتیار از جمله رهبران جهادی منتفذ و رهبر متنفذ ترین حزب بعد از جمعیت اسلامی در افغانستان  است. او یکی از نخبه ترین رهبران پشتون زبان است که شهکاری شکار اذهان افراد غیر پشتون را داشته است و برای همین شهکاری اش حدودا سهولت های شصت در صدی دوران جهاد در پاکستان مربوط و منوط به حزب اسلامی بود. 
با اهمیت ترین ویژگی حکمتیار در جلب توجه و حمایت افراد از اقوام دیگر را شعار پا بندی اش به آرمان های مقدس گرایانه این حزب شکل می دهد. او مقدم تر از هر هدف دیگر شعار اخلاص مندی به حزب را سرمشق گفتار و کردار خود قرار داد و از همان خاطر است که وی از محبوبیت بخصوص برخوردار است و در نزد دیگران جز حزب هیچ شخص از اهمیت شهرت و نام پر افتخار برخوردار نیست برای اینکه حزب اسلامی می کوشید تا اساس فعالیت ها را برای نامور ساختن حزب بنهند و نگذارند گذار شخصیت ساختن بر حذف نام مدون ها و اعتبار دهی چهره قوماندانان حزب موجب وخیم شدن اوضاع بین الحزبی گردد و اتفاقا این را دلیل اخلاص مندی اعضا می بینم.
حکمتیار بعد از رد حاکمیت موقتی و انتقالی حضرت صبغت الله مجددی و استاد برهان الدین ربانی کلیه شهرت که در دوران فداکاری های اخراج قشون سرخ از افغانستان انجام داده بود به خاک زمین و باد هوا سپرده شد و اینکه او برای قدرت طلبی اش دست به مداخله و تقاضای ورود به جنگ را نمود بدنام تر از پیش شد و بیشتر کشور را به ویرانی و افراد را به محو شخصیتی سوق داد.
انکار کرده نمی توانیم که حکمتیار از شخصیت بخصوص علمی و خارق العاده دینی برخوردار نیست ولی نفس عمل اش او را خوبتر به نمایش وا می گذارد و بر تشخیص اصل شخصیت اش کمک می کند. شعار های حکمتیار بعد از فتح جنگ با مقابل قشون سرخ و فرود آوردن سر تعظیم فعلی در مقابل آمریکا خود بر بد قول بودن و متعهد نبودن اش دلالت می کند.
حالا که حکمتیار به صحنه ی پا گذاشته است که باید دو دهه قبل پا می گذاشت، چندان به نفع اش تمام نخواهد شد و بدون شک در این سودای سیاسی برد نخواهد داشت چون طرح حکومتداری غنی و تیم تکنوکرات رفیق اش را سیاست محو حاکمیت مجاهدین شکل می دهد. آنها به هر قیمت که شده می خواهند از اعتبار و نفوذ رهبران جهادی چشم پوشی کنند و نقش شان را با نیرنگ های خردمندانه کم رنگ سازند که بلاخره کردند و نتیجه هم داده است.
غنی و تیم تحول و تداوم به خوبی عمل می کنند، آنها سنجیده گام می نهند و محتاطانه اقدام می کنند. سیاست غنی در مقابل دوست اش که وی را پیروز دوران انتخابات ساخته بود، او دوستم را با سادگی و به دوستی از قدرت کنار زد که عامل اصلی سقوط دولت داکتر نجیب شده بود. همانطور تاجکان را با اهدای چوکی نمایشی ریاست اجراییه رام ساخت، عطا محمد نور یگانه کسی بود که ادعای رئیس جمهور بودن و حتی بلند تر از آن را می کرد، او که حتی به گرفتن سهم نیم کشور قناعت نمی کرد، با گرفتن کرسی ولایت بلخ آرام گرفت و حالا دست دوستی اش همیشه با محمد اشرف غنی با اهتزاز است.
دلیلی وجود ندارد و به حتم است اینکه رئیس جمهور غنی در مقابل حکمتیار سیاست محافظه کارانه را بازی کند و وی را صاحب مقام حکومت خویش گرداند. دیده می شود که حکمتیار در طول حضور سیاسی اش همیشه به تک گرایی و خود خواهی تاکید اقدام و عمل را داشته است و هم چنان رئیس جمهور غنی هم نمی تواند از خود بالاتر کسی را داشته باشد و نمی خواهد کسی را طوری نوازش دهد که ایجاد گر اختلالات سیاسی فردا و نابود ساز آرامش سیاسی حکومت داری اش گردد. 
دیده شود که پیر تکنوکرات پیروز میدان مبارزات خواهد بود و یا پیر مجاهد که موی سیاهی خویش را وقف چانه زنی های اخذ قدرت و طلب حاکمیت کرده است و حتی در این راه و مبارزه قربانی های فراوان داده است.

با مهر 
گل رحمان فراز