آرشیف

در خانه.  از هراس   كرونا نشسته ام
افسرده  از مصيبت دنيا.  نشسته ام 

باغ و بهار كي به مراد دلم بود
بي گلرخان بگوشه يي تنها نشسته ام

بلبل به شاخ ناله كند من به  خانه ام
از سوز دل به ناله و غوغا نشسته ام

محبوس خانه ام ز قرنطين روزگار 
باغصه هاي خويش به سودا نشسته ام

ساقي مرير باده كه شادي نميدهد
من با دل پر ابله اينجا نشسته ام 

با انكه غمگسارم و ليكن هزار شكر
با عافيت به منزل و ماوا نشسته ام

 نوشته نذير ظفر