آرشیف

بخاطر پاسخ دهی سریع بخواسته های شهروندان  نزدیک سازی هسته های مدیریتی در سر تا سر کشور ضرورت جدیست.در افغانستان از هسته اصلی مدیریت تا مردم فاصلۀ بسیار زیاد وجود دارد که زمینه پاسخگو ئی به خواستهای مردم را  دشوار ساخته..برای رسیدگی به حوادث واتفاقات کوچک باید از از صد ها کیلو متر دور تر از محل حادثه هدایت وکمک گرفته شود که قطعا پاسخ سریع ، مؤثر و بموقع گرفته نمیشود، لذا بر حکومت مرکزیست تا بدون ترس صلاحیت مدیران محلی یعنی ولسوال ها ووالیان را با دادن صلاحیت إجرائی و تخصیص امکانات بیشتر افزایش دهد..البته این وعده را رئیس جمهور در دوران کمپاین انتخاباتی به مردم داده بود که نیم بودجه را بواحد های دومی وسومی انتقال میدهد..اما حالا رئیس جمهور فکر میکند  مدیریت یعنی عقد قرار داد های توسعوی وانکشافی که زیر نام کمیسیون تدارکات از مرکز تا ولایات همه را خودش مدیریت میکند.این عمل شاید در بخش از زندگی مردم باشد اما  مدیرت به مفهوم واقعی که بتواند نیاز های ابتدائی مردم را تضمین کند نیست.
در حوزۀ امنیتی: طرح محلی سازی امنیت در جغرافیائی پیچیده وشکستۀ افغانستان طرح معقول ومنطقی است..عامل اصلی افزایش تلفات نیرو های امنیتی در ولایات مختلف کشور نا بلدی نیرو ها نسبت به اراضی ومنطقه است.مثلا تلف شدن 13 تن از نیرو های کماندو در اولین حمله در سنگر های تیوره معلول همین علت است .وهمچنین شهادت دلاور مردان از غور. شب گذشته در ولسوالی جا نیخیل پکتیا ویا در ولایات دیگر چون هلمند، بدخشان وننگرهار وغیره بیشتر به عدم اشنائی شدن به محل نبر وشرائط منطقه ارتباط دارد.. مخا لفین دولت همیشه تلاش دارند تا نیرو های تازه وارد وبیگانه به منطقه را مورد حمله قرار دهند که باز هم میشود مثالی از حملۀ طالبان بر سنگر کماندو در ولسوالی تیوره اشاره کنم.
فریاد کماندو کماندو : در این فریاد چه رازی نهفته بود؟ در حمله تهاجمی شنبه شب اول اسد بر ولسوالی تیوره ولایت غور بعد از نخستین حمله که شراره های آتش اسمان وزمین را فرا گرفته بود جنگ برای یک لحظه  متوقف شد وفریاد کماندو کماندو بگوش میرسید.؟از بچه های خط اول پرسیدم چه شد؟ گفتند مثل اینکه از اثر فیر کماندو ها تلفات دیدند ومیگویند کماندو کماندو یعنی خطر ناک است .خوشحال شدم اما قضیه معکوس بود.طوریکه اطلاع گر فتم طالبان وگروه های مسلح که أهداف ما فیائی واقتصادی دارند با آمدن گروپ گروپ های نا بلد کماندو به تیوره  که با اراضی جنگ وشرائط محیط بیگانه بودند خیلی خوشحال بودند وحمله بالای این نیرو های تازه نفس ونا بلد بخاطر ارزش اقتصادی سلاح وتجهیزات  شان برای جنگیدن انگیزه ومورال بیشتر داشتند وحتی گروپ ها برای حمله بالای کماندو قرعه کشی کرده بودند که کماندو سهم کدام گروپ باشد و هرکدام تلاش میورزید بالای کماندو های نا بلد وبی انگیزه حمله کند .آنها کماندو هارا هدف ساده ولی از لحاظ قیمت بالای سلاح وتجهیزات شان هدف با ارزش اقتصادی فکر میکنند. که با آمدن به مناطق دور دست با اراضی جنگ نا بلد اند با مردم آشنائی ندارند  وحتی در دور دستها انگیزه جنگ هم ندارند فقط بخاطر معاش بلند این مسئولیت را پذیرفته اند.  سلاح وتجهیزات کماندو بمثابه شکار شرین وهدف خیلی جذاب اقتصادی بدست گروه های ما فیائی میافتد که در بازار های فروش سلاح وهم استخبارات ایران وپاکستان ارزش بالای دارد.لذا درین شب تلاش شده بود اول کماندو را پیدا کنند همه تلاش میورزند محل استقرار کماندو را پیدا کنند وبا تمام قوت بالای آنها حمله وسلاح وتجهیزات شانرا بغارت ببرند.وچنین هم شد در نخسین حمله تعداد زیادی از افراد کماندو را کشتند وسلاح های شانرا مثل لقمه شرین شکار در ربودند واین امر بر روحیه ومورال سائر مدافعین تا ثیر خیلی بد گذاشت.لذا کماندوبا چهار شاجور مرمی بدون حمایت هوائی فقط بخاطر اکمال گروه های ما فیائی به مناطق دور دست فرستاده میشود .لذا طرح محلی سازی امنیت از منطق بالای بر خوردار است چون مؤفقیت در جنگ بیشتر در گروه آشنا بودن به اراضی ومحل جنگ است.
نقش شناخت محیط وفر هنگ جامعه در پیروزی: در کنار نیرو، تر بیت ، تجهیزات وتبلیغ  آشنائی با توپوگرافی منطقه وفرهنگ مردم نقش اساسی در پیروزی دارد .یعنی فیصدی اثر بلدیت در منطقه ومحیط حدود پنجا فیصد است.وتجربه نشان داده آنعده نیرو های مجهزی که خارج از محیط وارد جنگ شده اند بیشترین لغزش وشکست را تجربه کرده اند.مثلا جنگ نیرو های شمال کشور حین مقابله با طالبان در دشت های بکو ودلارام در زمان حکومت مجاهدین وبه همین تر تیب شکست نیرو های اعزامی ازکابل به سروبی جهت مقابله با تهاجم طالبان که در اولین ساعات جنگ به شکست مواجه شد. وحالا هم بلند رفتن رقم تلفات نیرو های امنیتی در ولایات مختلف کشور در نتیجه همین اشتباه صورت میگیرد.که نیرو های نابلد به مناطق دور دست فرستاده میشوند واین امر باعث تشویق وتقویت مخالفین میگردد، چون از یکطرف از نیرو های امنیتی قربانی میگیرند واز طرف دیگر با سلاح وتجهیزات شان بنیه اقتصادی ونظامی خودرا تقویت می بخشند که خطر بزرگ است لذا در شرائط فعلی تنها محلی سازی سیستم امنیتی میتواند در شرائط فعلی تلفات نیرو های امنیتی را کاهش وسطح امنیت را افزایش دهد.