آرشیف

از دولــــت جـــمال تو سودی نبرد ه ام
مفلس خوشحال بودم وعــمری فنا شدم

آنــــقدر در سراغ توگشتم به هر طرف
انگشت نمای شـهر تو در هر کجا شدم

شاعر شــــدم من از غزل چشم شوخ تو
دیگر ز من مپرس که سخنور چرا شدم