(طنز در نظم)

ای مســـــــــــلمانان که در ایام عید
میشوید از گوشت و پوستم مستفید

دارد هر قصـــــــــاب یک کارد وتبر
میکـــــــــــشد در عید ها گوسفند نر

بهر عــــــــــید تان سرم را می برید
گوشت هــــایم را به شادی میخورید

نذر تان در کشتــــــــــــــنم باشد روا
روز محــــــــــــشر گله دارم از شما

خوک و سگ باشد به پیش تان حرام
نســـــــل های شان بـــــــــماند تا قیام

نسل ما هــــــــــــر روز کمتر میشود
چشم ما از اشکـــــــــــــها تر میشود

ما همه گوســـــــــــفند های بی زبان
غیر سبزه نیـــــست ما را قوت جان

از خر و از فــــــــیل هم کمتر شدیم
لایــــــــــق خوراک هر کشور شدیم

ساخــــــتید از پوست طفل من کلاه
در ســــــــــر کرزی شده با اشتباه

لا اقل او را به یــــک سر جا دهید
بر سر یــــک مرد کشور جا دهید

بر سر بیفــکر این پوست قشنگ
نی نمودی مـــیدهد نی نام وننگ

شـــــــــــکوه هایم تا ثریا میرود
حرف ما در گـــــوش بالا میرود

نوشته نذیر ظفر

13/16/10