آرشیف

2017-6-11

رسول پویان

شهروند عدل و مساوات

 

به من بـرده و تابـع مگـو که شهروندم
برای حق و حقـوقـم همیشه می جنگـم

گذشـت دورۀ جهـل و فـریب و استبداد
دیگر نـه تـابـع ظلـم و اسـیـر تـرفـنـدم

کسی زخنجر خونین دیگر نمی ترسـد
مگو ز کنده و زنجیر و محبس و بندم

ز جـنگ قـومی و رسـم قبیله بـیـزارم
امـیـد وحــدت ملـی نمــوده خـرسـنـدم

هزاره همدم تاجیک وازبک و پشتون
ز کینه گـر گذری زهـر می‏شـود قندم

طلسم شـب شکـند مهـر پاک دل آخـر
به نـور وحدت عشـق و امید سـوگندم

اجیر و فعله و مزدور کس مشو جانم
بـنـه عمـارت قـانــون کار و کارمندم

زچشم شورحسودان نمی کنم تشویش
فلک فکـنده بـر آتـش بـه سـان اسپندم

طلسـم دیـو سـیه بشکـنم وگـر نـه باز
چـو پـیـره آل خـورد پاره‏هـای دلبندم

زخشم و کینه و نفـرت خالی ام خالی
دل از تـرانـۀ مهــر و محـبـت آگـنـدم

ز اخم وحشـت شمشیرخونچکان تیرم
نشـاط بـوی خـوش غنچـه‏هـای لبخندم

پیام حرکت و گفتارذهن ما نیک است
چنین بخوان ز قـرآن و زنـد و پازندم

ز چشم علم و تمدن چو بنگری بر ما
بـه نـور عـدل و مسـاوات تازه پابندم

14/9/2016