آرشیف

دراوج بهار خونین عرب رهبران سیاسی فلسطین نیز از دو پیروزی سیاسی سخن  گفتند. پیروزی پیشنهاد برسمیت شناختن فلسطین من حیث کشور مستقل در سازمان ملل متحد وپیروزی آزادی یکهزار و بیست هفت اسیر فلسطینی در برابر آزادی یک نظامی جوان اسرائیلی بنام گلعاد شالوط که پنج  سال  قبل در گذر گاه مرزی کرم شالوم  توسط نیروی های حماس  به اسارت گرفته شده بود.از نظر من اگر پدیده های سیاسی را بدون  ذهنی گرائی وظاهر پسندی در پیوند با انگیزه های اثر گزار وشکل دهندۀ آن ارزیابی کنیم نتیجه عکس  آن چیزیست که سیاسیون  فلسطین وحامیان شان شعار میدهند.هر چند به رسمیت شناختن فلسطین من حیث یک کشور مستقل یک پیروزی  بحساب می آید اما سوال اینجاست که چرا این در خواست درزمان یاسرعرفات رهبر مقتدر وبا إعتبار فلسطینی ها مطرح نشد، حال که فلسطین بین دو رهبر ضعیف حماس وفتح  به دوبخش غزه ورام الله تقسیم شده واز لحاظ إعتبار سیاسی در سطح خیلی پائین تری قرار دارد طرح برسمیت شناختن فلسطین  إحتمال به معامله گذاشتن مرز های فلسطین را تقویت می بخشد.  وهم اگر رهایئ بیش ازهزار اسیر در برابر رهای یک انظامی اسرائیلی فرانسوی تبار پیروزی بزرگ بود چرا رهبران حماس قبل از بهانه گیری های اسرائیل که ارتباط به اسارت شالوط داشت ومنجر براه اندازی عملیات سرب گداخته اسرائیل در أواخر سال 2008 شد و ویرانی زیر ساخت های اقتصادی غزه وتلف شدن 1300 تن واسارت صد ها انسان بیگناه  را در پی داشت به چینن معامله دست نزدند. فکر میشود رهبران خود کامه و سیاست مداران نا عاقبت اندیش با کشته شدن انسانها ی بیدفاع بر حجم دوسیه سیاسی خویش می افزایند تا در معا ملات  پشت پرده وزن بیشتری داشته باشند.
 

چشم اندازی به صفقه حماس اسرائیل

قرار داد مبادله یکهزار بیست هفت اسیر مرد وزن در برابر آزادی یک اسیر اسرائیلی شور وهیجان چشمگیری را در سر زمین اشغالی فلسطین وکشور های همجوار بوجود آورد. فامیل های داغ دیدۀ فلسطینی  بعد از سالها انتظار باریزش اشک مسرت  گم شدگان شانرا  به آغوش گرفتند ودر کوچه وبازار به شادی وپای کوبی پرداختند وگرد غمی  ناشی از دوری جگر گوشه های شانرا با جریان پیهم سیل اشک  از چهرۀ غمدیده شان شستند ظاهرا نمائی اجتماعی قضیه چنین بود واشک بینندگان این صحنه نیز بی اخیتار از چشم جاری بود وبا ظاهر گرائی بر شجاعت حماس ودرایت خالد مشعل مرحبا گفتند.
 

این پیمان از دید سیاسیون فلسطینی وحامیان شان

سیاسیون فلسطین با ابراز بیانیه ها ورجز خوانیها از کرانه غربی شروع تا رام الله واز قاهره تا دمشق از بطولت قهر مانی وپیروزی بزرگ سخن گفتند واین پیروزی را برای جهان اسلام ومردم فلسطین  مبارکباد گفتند. و آزادی تمام اسرا را در آ یندۀ دور ونزدیک برای فامیل های منتظر وعده سپردند، بلی این حرکت یک روزنه امید را برای فامیل  باز گشائی کرد.این خوشی نه تنها در فلسطین بلکه در رسانه های برخی کشور های اسلامی دیگر نیز باز تاب  یافت( قرار داد که به آزادی هزارتن فلسطینی در برابر یک تن ا(.  پیروزی بزرگ مقاومت فلسطینی ها وشکست تاریخی اسرائیل نامیده شد) خالد مشعل با سخنان تند وجذباتی گفت دشمن جزء زور به چیزی دیگری نمی فهمد واین زور مقاومتگران بود که اسرائیل در برابرآن زانون زد وهزار تن را رها ساخت با دشمن سفاک چون اسرائیل باید از منطق زور سخن گفت.
من سیاستمدار نیستم این را نه پیروزی میدانم ونه یک صفقه افتخار آفرین چون نگاه ومحاسبۀ من نسبت به قضایا معکوس است ومن با دیدن این صحنه ها علاوه ازینکه افتخار نکردم بلکه وجود وادامه این درامه های اندوهناک را دلیل بر ضخیم شدن دوسیه  سیاسی سیاستمداران هرزه وحرفه ای دانسته بر حال مسلمانان خصوصا مصیبت کدۀ فلسطین حیف خوردم .بلی مردم خون میدهد وبار طاقت فرسای رنج ومصیبت را بدوش میکشند وعدۀ محدود از ادامه وتکرار حوادث  خونین بهره  گرفته از موج خشونت های جانکاه به شخصیت میرسند. در سر زمین ما هم شخصیت های این چنینی کم نیست.ازان میگذاریم با ذکر دلائل کوشش میکنم از شگفتی وهیجان شما بکاهم چون با ادعای خلاف عرف وانتظار  عواطف شمارا از قبل جریحه دار ساخته ام یعنی صفقه فلسطین اسرائیل از بعد سیاسی برای من مسلمان اگر إهانت نباشد افتخار هم  نیست:جائیکه هزار مسلمان در برابر یک غیر مسلمان معاوضه شود خیلی افتخار ندارد.
 

آیا حماس حماسه آفرید؟

اگر عاطفی فکر کنیم و حساب را از همین نقطه آغاز کنیم که یک در برابر هزار بلی واما اگر قضیه را با انگیزه های وجودی آن پیوند دهیم درانصورت در میابیم که این معامله با ظاهر فریبنده فاجعه بیش نبوده نیست.اگر گلعاد شالوت در سال 2006 در برابر رهائی صد تن معاوضه میشد خیلی با افتخار تر از صفقه سیاسی  فعلی حماس اسرائیل بود .دران صورت غزه بخاک وخون کشانیده نمیشد بیش از 1300 تن بکام مرگ نمیرفت وبه همین تعداد فامیل ها بفرش ماتم نمی نشستند وزیر ساخت های اقتصادی مردم فلسطین از بین نمیرفت وغزه  در محاصرۀ دوامدار باقی نمیاند واسرائیل با اسیر گرفتن هزار ها فلسطینی بخاطر رهائی گلعاد شالوط سر مایه گزاری نمیکرد.اگر برای آنچه در فوق ذکر شد ضمانتی وجود نداشت برای رهای هزار تن فعلی چه ضمانتی وجود دارد؟ امروز رها شدند وفردا دوباره بر گردانده خواهند شد. چون سر زمین فلسطین حیثیت صحن یک محبس را دارد گو اینکه زندانی ها از سلول به صحن آورده شده اند وبا اندکترین تمرد دوباره بر گردانیده میشوند.اگر حماس در مجمع عمومی سازمان ملل متحد  از اسرائیل ضمانت میگرفت  تا به محاصره پایان دهد واز دستگیری رجال نظامی وسیاسی فلسطین خود داری  ورزد درانصورت جای افتخار بود اما حالا این معامله حماس در برابر تلاش های فتح بخاطر برسمیت شناختن فلسطین یک حرکت سیاسی  ناشیانه وفریبنده است که طور مؤقت طرفدارانش را در فلسطین افزایش  خواهد. لذا با در نظر داشت عوامل وانگیزه ها این صفقه هیچ دست  اوردی نصیب مردم فلسطین نکرده یعنی اسارت یک تن  علاوه از پیامد های ویرانگر که فوقا ذکر شد اسارت هزار فلسطینی را نیز در پی داشت که بعد از صفقه  حماس اسرائیل من حیث امتیاز به فلسطین بر گردانده شد ودر نمائی معاوضه یک در برابر هزار از لحاظ ارزشی برای مسلمانان إهانت آفرید .و ویرانی های دیگر همچنان پا بر جاست.
 

صفقه یک پیروزی ارزشی برای اسرائیل

اسرائیل با این معامله ارزش مسلمانان را خیلی پائین آورد یعنی یک یهود را بیش از هزار مسلمان قیمت گذاری کرد وبا این معامله رسمی برای اتباع خود ارزش شگفت انگیزی  دست وپا کرد. اسرائیل در برابر نواری  ویدیوی که زنده بودن گلعاد شالوط را تأئید میکرد بیست تن را آزاد ساخت وحال با مبادلۀ یک یهودی در برابر بیش از یکهزار مسلمان و یا یک اسرائیلی در برابر هزار وهفتصد مرد وزن فلسطینی رکورد ارزش دهی را شکستاند.؟ میدانم برداشت وقضاوت شما این است که مقاومتگران فلسطینی اسرائیل را مجبور ساختند تا هزار تن را در برابر یک تن رها سازند که خیلی بزرگ است. ومن میپرسم کدام هزار تن ؟ هزار تنیکه بخاطر شالوط به زندان رفتند وبا رهائی آن دوباره آزاد شدند. شما میگوئید  حماس در برابر یک تن از اسرائیل بهائی سنگین گرفته است .ومن میگوئیم حماس بخاطر اسیر گر فتن یک تن بهای سنگین پرداخت . یعنی از زمان اسارت یک نظامی اسرائیلی تا هنوز بیش از هزار فلسطینی شهید وبه همین تعداد فعال نظامی وسیاسی قلسطینی اسیر و فامیل های شهدائ واسراأ شش سال به ماتم نبود و دوری نزدیکان خود نشستند ، سر انجام حماس در برابر فشاراسرائیل که هر روز مردم را به اسارت میگیرفت گلعاد شالوط را رها ساخت، کاش قبل از خرابی غزه واسارت وشهادت  هزاران تن این معامله را انجام میداد.بلی سیاستمداران دوسیه کاری خودرا با گوشت واستخوان انسانهای مظلوم ضخیم وبا خون شان رقم میزنند تا درجهان من حیث دانه های درشت مطرح باشند اینکه ملت ومردم چه رنج های جانکاه را متحمل میشوند برای شان فرقی نمیکند.
 

ژرف نگری  دید اسرائیلی نیست

شاید عدۀ فکر کنند چطور دید یک مسلمان با قضاوت ودید یک یهودی همخوانی دارد اسرائیلی ها این معامله را یک پیروزی برای خود میدانند ویک مسلمان این ادعا را تأئید میکند.بلی اگر دید اسرائیلی ها با واقعیت نزدیک تر باشد چرا ما عاطفی واحسا ساتی قضاوت کنیم. واقعیت این است که یهود ها در تب وبیدار خوابی هر فرد خود شریک اند ودرد یکدیگر را درست احساس میکنند وما باید با یک سیاست سنجیده شده که منافع وسعادت مردم را تضمین کند همگام باشیم نه شعار های وله گرد های سیاسی را که از درد ورنج مرد فارغ بوده وخون شانرا به تجارت نشسته اند.باز هم تکرار میکنم که برای اسرائیلی ها آزادی یک افسر ویا عسکر شان یک مسئله ارزشی بوده است.آنها هم بخاطر رهای یک فرد هزار نفر را به اسارت گرفتند وبرای یک تن ارزش هزار تن را دادند.  به همین دلیل حکومت اسرائیل هم ادعای پیروزی دارد چون از زمان اسارت شالوط  تا ایندم هزار تن را درر برابر اسارت آن به زندان  انداختند وامروز من حیث امتیاز دوباره برای فلسطینینان داده است وهیچ تضمینی وجود ندارد که فردا همین زندانیان را ببه بهانه تخریبکار به زندان نیاندازد.
 

محاسبه معکوس

رهبران سیاسی فلسطین افتخار آزادی هزار بیست وهفت تن را در برابر رهای یک عسکر اسرائیلی  دارند اما ارزش را درست محاسبه نکرده اند نه از لحاظ کمیت ونه هم از لحاظ کیفیت.ونمیدانند که اسرائیل به چه پیمانه به یک عسکر خود ارزش قائل شده است.اگر درست محاسبه شود این موازنه را نه رهبران فلسطین که اسرائیلی ها تأمین نموده اند یعنی از زمان اسارت  تا روز عقد صفقه هزاران تن رابه اسارت گرفتند وبرخی هارا یکطرفه به حبس ابد محکوم ساختند  ونیمی از کرانه غزه را به ویران مبدل ساختند امروز فلسطینی ها با افتخار آماده آزاد سازی سر باز اسیر اسرائیلی در برابر همان اسرائی اند که اسرائیل بعد از اسارت شالوط بخاطر رهائی اش سر مایه گزاری کرده بود وخالد مشعل آنرا افتخار خود میداند نه خیر. بسیاری  ازرهبران امت ها وجماعت های اسلامی  بجای حل دایمی بر ادامه آشوب ها تأکید می ورزند تا مبادا در نتیجه حل کشمکش ها وپیوستن به جامعه ومدنیت شخصیت شان ذوب نشود.سر زمین ما هم ازین دست شخصیت ها کم ندارد.وجود آشوب ها ادامه شخصیت کاذب بسیاری از سیاستمداران را تضمین میکند.
 

رجز خوانی خالد مشعل

من از سیاستمداران عاطفی وریا کار خوشم نمیاید خالد مشعل که شبها بر تخت پر نیانی ایران وسوریه می لمد و دور از درد ورنج غزه قرار دارد از تریبیون قاهره خیلی گلو صاف کرد واز زور ومقاومت سخن گفت. اگر به این مسئله ذوق زده نشویم که یک فعال سیاسی مسلمان چه شعار های زبیا داد وگفت دشمن جز زور هیچ چیزی را برسمیت نمیشناسد وما این اسراء را به زور رها ساختیم وکمی  به عمق قضیه دقیق شویم این شعار ها فریبنده و عاری از حقیقت است.این فلسطینها اند که زیر ساطور اسرائیل خورد شدند ودر برابر اسارت یک تن یهودی هزار تن اسیر روان زندان اسرائیل ساختند و حال هم هیچ ضمانتی برای آیندۀ خود نگرفته اند چنانچه شاهد بودبد هم اسرائیل وهم آمریکا در روز تبادله اسرای تهدید کردند این افراد در آینده هیچ مصئونیت ندارند که در اینده به زندان نروند.حین مبادله اسراء  در حالیکه دوازده تن را اسیر کردند هوشدار دادند در صورت تخطی وتخریبکاری این آزاد شدگان دوباره  به سراغ سلول های از قبل آشنا  خواهند رفت.